2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Japanse anemoon (lat. Anemone japonica) - een van de meest voorkomende soorten van het geslacht Anemone in de familie Boterbloem. In de natuur is de betreffende vertegenwoordiger te vinden in Japan en China, in het tweede land, voornamelijk in de oostelijke regio's. Tegenwoordig wordt de Japanse anemoon, het is ook de Japanse anemoon, actief gekweekt in veel Europese landen, maar ook in Rusland en de VS.
Kenmerken van cultuur
Japanse anemoon wordt vertegenwoordigd door aantrekkelijke meerjarige kruidachtige planten met een hoogte van 70-80 cm, met sterk vertakte stengels en een kruipende horizontale wortelstok. Opgemerkt moet worden dat deze soort tot de herfstgroep behoort, het toont zijn schoonheid in de late zomer - vroege herfst, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een groep planten met knolachtige wortelstokken, waaronder tedere anemoon, Kaukasische anemoon, kroonanemoon, enz.
Het blad van de Japanse anemoon is over het gehele oppervlak behaard, basaal, gesteeld, vrij groot van formaat, driemaal veervormig ingesneden, grijsgroen van kleur. De bloemen zijn groot, tot 6-8 cm in diameter, kunnen wit en lichtroze zijn, verzameld in verschillende stukken in losse bloeiwijzen, die de totale massa een ongelooflijk mooi uiterlijk geven. Bloei wordt waargenomen in het tweede of derde decennium van augustus, eindigt in de regel in oktober, afhankelijk van de klimaatzone.
Japanse anemoon wordt gebruikt voor het modelleren van persoonlijke achtertuinen, maar ook voor grote stadsparken en tuinen. Meestal wordt het gebruikt om rotstuinen en lage bloembedden te versieren. In tegenstelling tot de narcis-anemoon kan de plant gemakkelijk overweg met andere vertegenwoordigers van de bloemen- en decoratieve wereld. Het zal een waardige bondgenoot worden van herfstasters, aconieten, salie, astilbe, zilverkaars (bedwantsen). Het is niet verboden om Japanse anemonen te planten in de buurt van sierheesters, bijvoorbeeld rododendrons en granen.
De subtiliteiten van cultivatie
Japanse anemonen behoren niet tot de categorie grillige soorten, sterker nog, de hele groep herfstanemonen (anemonen) vereist geen speciale aanpak. Maar! Een goede gezondheid, krachtige groei en overvloedige bloei zijn alleen mogelijk in losse, matig vochtige en vruchtbare gronden met een neutrale pH-reactie. Op zure, zoute, drassige en zware kleigronden voelt de anemoon niet goed aan, daarom wordt het niet aanbevolen om hem in dergelijke gebieden te planten. Afvoer is overigens welkom. Maar het laagland zal geen goede metgezel zijn voor de Japanse anemoon.
De locatie van de cultuur accepteert alleen zonnig of halfschaduw met diffuus licht, dit is een voorwaarde voor het kweken van alle soorten anemonen. Ondanks de relatief hoge groei is de ondersteuning van de Japanse anemoon niet nodig, maar deze mag niet in winderige gebieden worden geplant, anders breekt hij niet helemaal sterke stengels. Je kunt de plant langs de struiken planten, maar zo dat hun kroon het zonlicht niet blokkeert. Met de juiste locatie en naleving van de eenvoudige zorgregels, groeit de anemoon snel, daarom moet deze periodiek worden uitgedund en verdeeld.
De beschouwde soort is onderverdeeld in worteluitlopers. De verdeling wordt handmatig of met een schop uitgevoerd. Het onkruid van een snelgroeiende anemoon is zeldzaam, maar wieden, vooral in het eerste jaar, moet regelmatig worden uitgevoerd. De wortels van de Japanse anemoon zijn erg delicaat, het is noodzakelijk om het onkruid alleen met je handen te verwijderen, zonder tuingereedschap te gebruiken, ze zullen de cultuur schaden. Voor de winter hebben planten een goede beschutting nodig, aangezien het geen winterharde soorten zijn.
Veel voorkomende variëteiten
Net als de malse anemoon heeft de soort in kwestie vele variëteiten en vormen. Maar badstofvariëteiten en -vormen zijn vooral populair bij tuinders en bloemisten; ze geven expressiviteit, helderheid en aantrekkelijkheid aan de tuin. De situatie is vergelijkbaar met variëteiten met rode bloemen. Ze fascineren als een vurige vlam met hun fascinatie.
Van de soorten met roze halfgevulde bloemen is het winterharde ras Koenigin Charlotte te herkennen; onder semi-dubbele wijnsoorten - Prinz Heinrich. Onder de variëteiten met witte bloemen is de Wirbelwind-variëteit beroemd, deze behoort ook tot de semi-dubbele groep; tussen rood met een roze tint - Bressingham Glow.
Aanbevolen:
Anemoon
Anemoon (lat.Anemoon) - bloemencultuur; vaste plant van de familie Buttercup. Een andere naam voor Anemoon. Onder natuurlijke omstandigheden groeit anemoon in de gematigde zones van het noordelijk halfrond, inclusief het noordpoolgebied. Momenteel zijn er veel soorten, ongeveer 50 soorten zijn wijdverbreid op het grondgebied van Rusland.
Witte Anemoon
Witte anemoon is een van de planten van de familie die boterbloemen wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Anemone nemorosa L. Wat de naam van de familie betreft, in het Latijn zal het zo zijn: Ranunculaceae Juss.
Gevorkte Anemoon
Gevorkte anemoon is een van de planten van de familie die boterbloemen wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Anemone dichotoma L. Wat betreft de naam van de familie van deze plant, in het Latijn zal het zo zijn:
Boterbloem Anemoon
Boterbloem anemoon is een van de planten in de familie die boterbloemen worden genoemd. In het Latijn zal de naam van deze plant zo klinken: Anemone ranunculoides L. Wat de naam van deze familie zelf betreft, in het Latijn zal het zo zijn: Ranunculaceae Juss.
Dubravnaya-anemoon
Anemoon eik (lat.Anemone nemorosa) - een inwoner van bosgebieden in het Europese deel van de Russische Federatie, in de Middellandse Zee en in West-Europese landen. Relatief recent werd de soort in het Rode Boek vermeld als een bedreigde diersoort.
