2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Anemoon eik (lat. Anemone nemorosa) - een inwoner van bosgebieden in het Europese deel van de Russische Federatie, in de Middellandse Zee en in West-Europese landen. Relatief recent werd de soort in het Rode Boek vermeld als een bedreigde diersoort. Tegenwoordig komt de eikenanemoon (of eikenanemoon) vooral voor in berken- en loofbossen, minder vaak in sparren. Op persoonlijke percelen is de Dubravnaya-anemoon een frequente gast; tuinders en bloementelers houden ervan vanwege zijn mysterieuze en zeer aantrekkelijke uiterlijk.
Kenmerken van cultuur
De eikenanemoon wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten, niet meer dan 25-30 cm hoog, en uitgerust met een verdikte horizontale cilindrische wortelstok. Het is op zijn beurt sterk vertakt, met de juiste zorg en gunstige groeiomstandigheden, het groeit zeer snel en vormt een bijna stevig tapijt, bezaaid met driemaal ontleed blad en witte bloemen met een paarse tint aan de zichtbare kant.
De bloemen kunnen niet groot worden genoemd, sommige hebben een diameter van niet meer dan 2 cm, maar meestal - 5-6 cm. De bloembladen van eiken eikvormige anemoonbloemen, in de regel varieert hun aantal van 6 tot 8, niet meer. De bloei van de betreffende cultuur wordt waargenomen in het vroege voorjaar, meestal in het derde decennium van april - het eerste decennium van mei, de timing is variabel, afhankelijk van het klimaat en de weersomstandigheden. De zaden van de cultuur worden in enorme hoeveelheden gevormd, ze zijn zelfgezaaid en vormen het volgende jaar weelderige bloeiende tapijten.
De eikenanemoon valt op door zijn kwetsbaarheid en ondanks deze eigenschap is de plant geclassificeerd als resistent. Bovendien staat de cultuur bekend om zijn helende eigenschappen, voordat de plant in het Rode Boek werd opgenomen, verzamelden volksgenezers het om infusies en andere "drankjes" te maken die vele ziekten kunnen genezen.
De gecultiveerde soort wordt tegenwoordig actief in de tuin gebruikt, het wordt vaak gecombineerd met andere vertegenwoordigers van het geslacht of de variëteiten van de Anemoon. Meestal zijn ze versierd met alpenglijbanen, rotstuinen en gebieden langs bomen en struiken, die een dunne kroon hebben, die het zonlicht binnenlaat dat planten zo nodig hebben. Inderdaad, in de dichte schaduw van de eikenanemoon blijft hij achter in groei en bloeit hij niet, of bloeit hij met kleine zeldzame bloemen.
Helende eigenschappen van cultuur
Zoals eerder vermeld, heeft de eikenanemoon geneeskrachtige eigenschappen. Het blad bevat een "shock"-dosis vitamine C, het bevat ook saponinen, organische zuren, tannine, enz. Infusies en afkooksels van anemonen worden gebruikt als antischimmel-, kalmerend en pijnstillend middel. Ze hebben ook slijmoplossend, bacteriedodend en zweetdrijvend eigenschappen. Vooral infusies van het type in kwestie worden gewaardeerd bij de behandeling van bronchiale aandoeningen, ze verwijderen onmiddellijk slijm en stellen u in staat een sterke hoest volledig te elimineren.
Infusies en afkooksels worden gebruikt bij de behandeling van dermatitis van verschillende etiologieën. Bovendien is ze onderworpen aan de behandeling van open en etterende wonden, gehaat eczeem en zelfs reuma. Er wordt aangenomen dat Dubravna-anemoon effectief is tegen seksuele zwakte, het wordt aanbevolen om door zowel vrouwen als mannen te worden ingenomen. Toegegeven, infusies moeten worden gedronken na overleg met een arts, omdat de betreffende soort giftig is, maar er zijn maximaal toelaatbare waarden. Het verzamelen van planten wordt uitgevoerd op het moment van bloei, het drogen wordt uitgevoerd in een schaduwrijke kamer.
Populaire variëteiten
De variëteiten van Oakwood anemonen zijn zichtbaar en onzichtbaar, en elk kan bogen op een werkelijk unieke schoonheid. Dus de Vestal-variëteit wordt vertegenwoordigd door weelderige planten met relatief grote bloemen, begiftigd met een dubbel bloemdek. Niet minder interessant is de Allenii-variëteit, deze wordt gekenmerkt door kleine lavendelbloemen. Onder de variëteiten met blauwe bloemen met een lavendelachtige ondertoon, kan men Robisoniana opmerken, hij pronkt vaak op de bloembedden van Russische tuinders.
