Nachtbloemen Radermachers

Inhoudsopgave:

Video: Nachtbloemen Radermachers

Video: Nachtbloemen Radermachers
Video: Hoogstraten in Groenten & Bloemen bij nacht 2017 - Studio Aldamasa 2024, Mei
Nachtbloemen Radermachers
Nachtbloemen Radermachers
Anonim
Nachtbloemen Radermachers
Nachtbloemen Radermachers

In de jungle van Java groeit een groenblijvende boom waarvan de bloemen 's nachts opengaan. Het werd voor het eerst beschreven door de botanicus uit Nederland, Jacob Cornelis Matthieu Radermacher, in de tweede helft van de 18e eeuw en naar hem "Radermacher" genoemd. Meer dan tweehonderd jaar later begon de boom, of liever een struik, in Europa te worden gekweekt als kamerplant met decoratieve bladeren. De boom weigert immers in de regel te bloeien in ongebruikelijke omstandigheden voor hem

algemene beschrijving

Een onderscheidend kenmerk van Radermakhera is de aanwezigheid op de takken van veel "linzen" - kleine ovale verdikkingen. En de plant trekt de aandacht met zijn prachtige decoratieve bladeren. Ze hebben een diepgroene kleur en een glanzend oppervlak. Maar er zijn variëteiten met lichtgroen bont blad.

Afbeelding
Afbeelding

De zwavelgele klokvormige bloemen van de plant bloeien alleen 's nachts en trekken bestuivers naar zich toe met de geur van kruidnagel. Ze bevinden zich op takken en kunnen direct op de stam van een boom bloeien. Maar dit gebeurt in de natuurlijke omgeving van de jungle. Thuis heeft zelden iemand het geluk zijn bloemen te zien.

Radermachera Chinees (Radermachera sinica)

Van de vijftien soorten van het geslacht Radermacher wordt slechts één soort als kamerplant gekweekt - Radermacher Chinees.

De plant is kieskeurig, houdt van aandacht en goede verzorging. Anders gooit het zijn decoratieve bladeren weg, waarvoor het is gekweekt. Het bloeit immers zeer zelden in gevangenschap en onthult zijn bloemen alleen 's nachts.

Teelt van Radermacher Chinees

Radermacher, die opgroeide in de jungle, houdt niet van direct zonlicht en kan daarom groeien in halfschaduw of onder diffuus licht, dat als het ware van verschillende kanten naar haar toe komt door de openingen van de hogere bewoners van die plaatsen.

Tijdens de periode van actieve groei, dat wil zeggen van april tot september, moet de plant om de twee tot drie weken worden gevoed met een complexe minerale meststof (10-20 g per 10 l water). In de winter kun je het zonder topdressing doen als je de Radermacher een comfortabele luchttemperatuur van plus 20 graden geeft. Een temperatuurdaling onder plus 10 graden zal de struik pijnlijk aantasten. De pot met de plant kan dichter bij de batterij worden geplaatst en vergeet niet om de bladeren periodiek met warm water te besproeien.

Water geven

De plant vereist matige, maar regelmatige watergift, waardoor het aarden coma niet uitdroogt. Om de vochtigheid van de omgeving te behouden, wordt de plant periodiek besproeid met water en wordt de pot ook op een pallet geplaatst gevuld met natte geëxpandeerde klei of kiezelstenen.

Transplantatie

Als de wortels van de plant de pot volledig hebben ingenomen, worden ze in de lente overgeplant in een grotere pot en deze vullen met vruchtbare en goed doorlatende grond.

Uiterlijk behouden

Afbeelding
Afbeelding

Gedroogde bladeren worden verwijderd. Het glanzende oppervlak van de bladeren wordt met behulp van een vochtige doek ontdaan van huis- en stadsstof, dat zelfs door verzegelde kunststof ramen heen weet te breken.

Reproductie

Vermeerdering van Radermacher kan op drie manieren: door zaaien, door nakomelingen of door stekken.

Je kunt vermeerderen door zaden als het je lukt om deze zaden te krijgen. Zelf kweken is immers niet echt. Ze schrijven dat je zaden kunt vinden op de websites van bedrijven die zeldzame zaden verkopen.

Voor stekken worden de toppen van de scheuten gebruikt. In mei-juni worden 8-10 centimeter lange scheuten gesneden, waardoor de stekken in een goed gesloten omgeving worden geplaatst. Het kan een minikas zijn, of een doos bedekt met cellofaan, waarin het nodig is om een temperatuur van plus 22-25 graden en een hoge luchtvochtigheid te bieden.

Omdat het thuis niet altijd mogelijk is om comfortabele omstandigheden te bieden voor de ontwikkeling van stekken, is het gemakkelijker om door nakomelingen te reproduceren. De procedure begint met een incisie van twee centimeter in de stengel, onder de bladeren. Dit gebeurt in het voorjaar of de nazomer. De incisie wordt eerst omwikkeld met nat mos en vervolgens met cellofaan, waarbij periodiek het vochtgehalte van het mos wordt gecontroleerd. Nadat de wortels op de incisieplaats verschijnen, wordt het nageslacht gescheiden van de stengel en in een aparte pot geplant. De ouderplant blijft normaal groeien.

Ziekten en plagen

Kan worden aangetast door bladluizen. Wanneer het water stagneert, beginnen de wortels te rotten, wat leidt tot de dood van de plant.