2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Voor de Russische taal is het woord "Kalanchoë" nogal ongebruikelijk en niet typisch. Deze plantnaam kwam uit China naar ons toe. De natuurlijke habitat en geboorteplaats van Kalanchoë Degremon is Madagaskar. Vanwege zijn bescheidenheid is het te vinden op rotsachtige hellingen, langs de oevers van rivieren
Tegenwoordig is Kalanchoë van een exotische gast uitgegroeid tot een bekende binnencultuur die in bijna elk huis te vinden is. En wetende over de geneeskrachtige eigenschappen, zal deze bloem een uitstekende huisarts worden.
Beschrijving van Kalanchoe Degremon
Kalanchoë Degremona is een overblijvend kruid met een rechte stengel die zich soms uitbreidt. Daarom heeft hij vaak ondersteuning nodig. Behoort tot de jumbo-familie, een groep vetplanten. Vlezig glanzende bladeren bevinden zich onder een hoek met de stengel, hebben een karakteristieke vorm: smal ovaal of langwerpig-lancetvormig. Soms zijn de bladeren langs de hoofdnerf gevouwen, vrij lang. De bladeren van deze plant hebben een specifieke kleur, het bovenoppervlak is groengrijs en de onderkant is bont met paarse vlekken.
Op de gekartelde randen van de bladeren, in de holtes tussen de tandjes, worden kleine broeddochterplanten gevormd, die luchtwortels hebben, vallen en wortel schieten. Kalanchoë wordt beschouwd als de kampioen van vegetatieve vermeerdering. Deze plant vormt paarsroze bloemen.
Biochemische samenstelling
Het sap van de groene massa van Kalanchoë heeft een helende werking op het menselijk lichaam. De sappige bladeren en stengel van Kalanchoë die op de vensterbank worden gekweekt, bevatten een grote hoeveelheid vocht. De hoge biologische activiteit van het sap wordt bereikt door de organische en minerale stoffen die erin zijn opgelost. Een unieke combinatie van flavonoïden, tannines, micro- en macroverbindingen, organische zuren, polysachariden, vitamines en enzymen maken van het sap een actief preparaat. Het bovengrondse deel van de plant wordt meestal als grondstof genomen, het sap wordt verkregen en onderworpen aan een speciale verwerking.
farmacologische eigenschappen
In Rusland wordt al heel lang nuttig Kalanchoë-sap gebruikt. De eersten die het sap van deze vetplant gebruikten, waren kamerbloemisten en geen professionele artsen. Mensen merkten dat het gebruik van Kalanchoë-sap de ontsteking verdwijnt, wonden helpt genezen en verkoudheid geneest. In de jaren 60 van de vorige eeuw werden er onderzoeksactiviteiten uitgevoerd om de eigenschappen van Kalanchoë-sap te bestuderen. Laboratoriumexperimenten hebben de volledige onschadelijkheid en geneeskrachtige eigenschappen van de plant aangetoond.
De belangrijkste voordelen van Kalanchoë-sap als natuurlijk preparaat zijn: biologische oorsprong, veiligheid, afwezigheid van contra-indicaties, veroorzaakt geen irritatie van de huid en slijmvliezen.
Kalanchoe Degremon-sap heeft de volgende eigenschappen:
Bacteriedodende eigenschappen, vernietigen schadelijke micro-organismen, dankzij de flavonoïde glycosiden in het sap.
Bacteriostatische eigenschappen, neutraliseren bacteriën en stoppen hun groei met tannines.
Ontstekingsremmende eigenschappen, remmen de ontwikkeling van de ziekte.
Hemostatische eigenschappen. Kalanchoëbladeren, vervaagd tot pap, stoppen met bloeden. Het sap reinigt zweren en wonden van necrotisch weefsel.
Wondgenezende eigenschappen. Het is onmisbaar voor de behandeling van thermische brandwonden, bevriezing, trofische ulcera, omdat het de tijd van epithelialisatie van het wondoppervlak verkort. Als uitwendig middel wordt het gebruikt om decubitus, fistels en huidtransplantaties te behandelen.
Choleretische eigenschappen. Bij gebruik van Kalanchoë-sap worden radioactieve en giftige stoffen uit het lichaam verwijderd. Vermindert de hoeveelheid cholesterol in het bloed.
Om Kalanchoë-sap te verkrijgen, worden alleen vers gesneden bladeren gebruikt, die niet langer dan een week op een donkere, koude plaats kunnen worden bewaard. Om te beginnen worden de stengels en bladeren van de plant geplet, het sap eruit geperst, dat 1 - 10 dagen op een temperatuur van 5 - 10 graden wordt bewaard, vervolgens gefilterd en gebruikt voor het beoogde doel. Dergelijk sap wordt maximaal 7 dagen bewaard. Je kunt het sap bewaren, hiervoor wordt het gebotteld, gesteriliseerd en zorgvuldig afgesloten. Je kunt dergelijk sap 12 maanden bewaren bij een temperatuur van 8 - 10 graden.
Aanbevolen:
Groene Aardbeien
Groene aardbeien is een van de planten van de familie Rosaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Fragaria viridis L. Wat betreft de naam van de groene aardbeifamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Rosaceae Juss. Beschrijving van groene aardbeien Groene aardbei is een overblijvend kruid, begiftigd met een dikke bruine wortelstok, die dicht zal worden bekleed met de overblijfselen van dode bladeren.
Kalanchoë Degremona
Kalanchoë Degremona soms ook bekend onder namen als dokter en zelfs bryophyllum. Deze plant behoort tot een familie genaamd Crassulaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Crassulaceae. Wat betreft de naam van de plant zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn:
Groene Esdoorn
Groene esdoorn is een van de planten van de familie die esdoorn wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Acer tegmentosum Maxim. Wat betreft de naam van de familie van de groengehoornde esdoorn, in het Latijn zal het als volgt zijn:
Apotheek Klis
Apotheek klis is een van de planten van de familie Rosaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Agrimonia officinalis L. Wat betreft de naam van de familie van de apotheker, in het Latijn zal het zo zijn: Rosaceae Juss. Beschrijving van apotheekklis Apotheekklis is een overblijvend kruid waarvan de hoogte schommelt tussen de dertig en honderdvijfentwintig centimeter.
Groene Bonen
Groene bonen - een klim- of struikplant afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika. Deze cultuur wordt vaak aspergebonen genoemd. Geschiedenis Sperziebonen zijn al sinds mensenheugenis bekend bij de mensheid. Deze cultuur werd vooral gewaardeerd door de oude Romeinen, die bonen niet alleen voor voedsel aten, maar ook veel gebruikten voor cosmetische doeleinden - ze maakten een decoratief poeder van dit waardevolle product, dat een verzachtend effect heeft en rimpels gladstri
