Groene Aardbeien

Inhoudsopgave:

Video: Groene Aardbeien

Video: Groene Aardbeien
Video: Groene gewasbescherming in de aardbeien 2024, April
Groene Aardbeien
Groene Aardbeien
Anonim
Image
Image

Groene aardbeien is een van de planten van de familie Rosaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Fragaria viridis L. Wat betreft de naam van de groene aardbeifamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Rosaceae Juss.

Beschrijving van groene aardbeien

Groene aardbei is een overblijvend kruid, begiftigd met een dikke bruine wortelstok, die dicht zal worden bekleed met de overblijfselen van dode bladeren. De horizontaal kruipende scheuten van deze plant zijn vrij kort en de bloemstengel is rechtopstaand en dicht behaard. Het is vermeldenswaard dat een dergelijke stengel de basale bladeren slechts iets zal overschrijden, of deze even lang kan zijn. De bladeren zijn complex en drievoudig, stomp en aan de onderkant bedekt met dikke zijdeachtige haren. De apicale klepblad zal eivormig zijn, terwijl de zijbladen zittend zijn.

Groene aardbeibloemen zijn geschilderd in witte tinten, hun diameter bereikt twintig millimeter, ze zullen worden begiftigd met talloze stampers en meeldraden. De lengte van de bloembladen is gelijk aan vijf tot tien millimeter, ze zijn rond, omgekeerd eivormig of bolvormig omgekeerd eirond. De bloembladen van groene aardbeien kunnen wit of geelachtig wit gekleurd zijn, alleen aan de bovenkant zullen ze roodachtig of geheel lila-roze zijn.

De bloei van groene aardbeien vindt plaats aan het einde van de lenteperiode en in de eerste helft van de zomer. Onder natuurlijke omstandigheden komt deze plant voor in het Europese deel van Rusland, Oekraïne, Siberië, de Kaukasus en Centraal-Azië. Voor groei geeft de plant de voorkeur aan bosranden, steppen, droge hellingen, droge en overstroomde weiden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van groene aardbeien

Groene aardbeien zijn begiftigd met zeer waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de bladeren, vruchten, wortelstokken en bloemen van deze plant te gebruiken. Bladeren en bloemen moeten in mei-juni worden geoogst en vruchten in juni-juli, terwijl wortelstokken rond september-oktober moeten worden geoogst.

De vruchten van deze plant bevatten tannines, suiker, caroteen, pectinestoffen, appelzuur, ascorbinezuur, foliumzuur, kininezuur, citroenzuur en salicylzuur, evenals anthocyanineverbindingen, etherische olie, zouten van kobalt, ijzer, fosfor, calcium, boor, mangaan, zink, evenals fytonciden en vezels. In de wortelstokken en wortels van groene aardbeien zitten tannines. De bladeren bevatten tannines, ascorbinezuur, alkaloïden, caroteen en polysachariden.

Opgemerkt moet worden dat de infusie van de vruchten en bladeren van deze plant een uitgesproken diuretisch effect heeft. Sap, afkooksel en infusie van groene aardbeien zijn begiftigd met antiseptische, ontstekingsremmende, zweetdrijvende en milde laxerende effecten. De wortelstokken en bladeren van deze plant zijn begiftigd met hemostatische, diuretische, samentrekkende en ontstekingsremmende effecten.

Vers sap van de bessen van deze plant moet vier keer per dag een derde van een glas worden ingenomen voor sclerose.

Als antipyreticum wordt aanbevolen om de volgende remedie op basis van groene aardbeien te gebruiken: neem voor de bereiding een eetlepel droge bessen van deze plant in een glas kokend water. Het resulterende mengsel wordt gedurende dertig tot veertig minuten toegediend en vervolgens grondig gefiltreerd. Neem dit middel driemaal daags voor het begin van een maaltijd in een glas.

Voor eczeem moet je zo'n middel bereiden: neem twee eetlepels droge gemalen bladeren in een halve liter kokend water, blijf er twee uur op staan en filter het dan heel voorzichtig. Neem deze remedie vier keer per dag een derde van een glas voor het begin van een maaltijd.

Aanbevolen: