2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Tegen de achtergrond van sombere wolken van de late herfst, tussen de kale takken van struiken en bomen, triomferen de gele, oranje of rode spinachtige bloemen van de struik met de naam "toverhazelaar". Hun delicate geur verspreidt zich in de ijzige lucht, omhult de struik en geeft de tuin een magische halo
Gewoonte
Toverhazelaar bloeit meestal in het vroege voorjaar, wanneer andere planten nog naar hun winterdromen kijken. Maar een van hen, toverhazelaar virginiana, lost zijn gele bloemen op in de herfst, wanneer de bladeren van de plant eraf beginnen te vallen.
Toverhazelaar is een langzaam groeiende struik die drie meter hoog wordt en niet gesnoeid hoeft te worden. De lichtgrijze bast, stengels en bladeren worden veel gebruikt in cosmetica en medicijnen.
Jonge donkergroene bladeren, die qua ovaal en formaat op hazelnootbladeren lijken, hebben roestbruine haren langs de onderkant van het blad. De herfst verft ze geel en roodachtig, waardoor de bladeren een levendige tuindecoratie worden. De roestbruine haren verdwijnen voordat de vergeelde bladeren de scheuten verlaten, waardoor ze worden blootgesteld aan grappige gele bloemen met lange, gedraaide bloembladen. Bossen van verschillende bloemen klampen zich dicht vast aan de kale scheuten en verlevendigen de grijze herfsttuin.
De vorstbestendigheid van toverhazelaarbloemen is verbluffend. In een botanische tuin in Groot-Brittannië werd het volgende beeld waargenomen: 's nachts, bij een temperatuur van min achttien graden, kromp en verhardde de bloembladen. Gedurende de dag steeg de temperatuur tot nul, en de bloembladen ontdooiden en gingen weer open.
Wetenschappers hebben al lang vastgesteld dat planten, net als mensen, stress kunnen ervaren. Toverhazelaar heeft een geweldige stressreactie. De hybride soorten met oranje en rode bloembladen, die stress hebben ervaren, bloeien plotseling op een ongelegen moment en schilderen de bloembladen geel.
De toverhazelaarvrucht is een nootachtige doos met twee glanzende zaden erin genesteld. Ze zijn niet eetbaar, hoewel sommige bronnen de tegenovergestelde mening hebben. Vanwege de late bloei van de plant rijpen de noten de volgende zomer, wat mensen een reden heeft gegeven om toverhazelaar te noemen met namen als "tovernoot" of "toverhazelaar". Dit geeft de plant nog meer mysterie en bijzondere charme.
Groeien
Toverhazelaar houdt van zonnige plaatsen, maar niet te warm of halfschaduw. De grond geeft de voorkeur aan leem, vruchtbaar en vochtig, maar zonder stilstaand water, vooral in het koude seizoen. Om de grond los te houden en te voeden, wordt aanbevolen om in de lente en de herfst te mulchen met compost.
De struik hoeft niet gesnoeid te worden. Maar als u het een bepaalde compacte vorm en een grotere bloeipracht wilt geven, moet u snoeien na de bloei van planten die in de lente hun gele outfit geven, en planten die in de herfst bloeien, moeten in het vroege voorjaar worden gesnoeid.
Toverhazelaar wordt vermeerderd door zaden, stekken en enten.
De plant is resistent tegen ongedierte en wordt er bijna niet door aangetast. Maar honingzwammen nestelen zich graag op toverhazelaar.
Gebruik in de geneeskunde en cosmetologie
Het rijke gehalte aan etherische olie in toverhazelaarvruchten, het gehalte aan samentrekkende stoffen in de stengels, schors en bladeren van de struik maakten de plant tot een waardevolle medicinale grondstof voor medicijnen en aantrekkelijk voor de parfumindustrie. Vanwege de vermelde eigenschappen van de plant is toverhazelaar een vaste waarde geworden in Europese "farmaceutische tuinen".
Bladeren en schors voor medicijnen worden in de herfst geoogst. Ze worden gebruikt in droge vorm, thee, tincturen en extracten, zalven worden bereid.
Als vasoconstrictor worden toverhazelaarpreparaten gebruikt voor spataderen; om inwendige en neusbloedingen te stoppen.
De medicijnen worden gebruikt bij de behandeling van huidproblemen, maar ook in cosmetologie.
Contra-indicaties: de aanbevolen dosering niet overschrijden om verlaging van de bloeddruk, problemen met het spijsverteringsstelsel te voorkomen.
Aanbevolen:
Toverhazelaar
Hamamelis (lat. Hamamelis) Is een geslacht van bladverliezende struiken van de toverhazelaarfamilie. Onder natuurlijke omstandigheden groeit toverhazelaar langs de oevers van waterlichamen en in bossen in Noord-Amerika, Oost-Azië en de Kaukasus.
