2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Aardappelen, tomaten, paprika's, petunia's en andere vertegenwoordigers van de Solanaceae-plantenfamilie zijn zo stevig verankerd in ons leven dat men niet eens denkt dat onze voorouders zo'n 200 jaar geleden hun bestaan niet vermoedden, of rellen ontketenden, niet willen gehoorzamen aan de keizerlijke decreten over de teelt van deze gewassen. Er gebeurden veel curiositeiten met planten voordat ze gewoon alledaags voedsel werden
Aardappel
Lange weg naar onze maag
De weg naar onze tafel met "tweede brood" van een Russische consument was niet gemakkelijk. De aardappelen, geboren op het land van Zuid-Amerika, moesten de rusteloze oceaanoppervlakken overwinnen en vervolgens langzaam doordringen in het grondgebied van Europese landen en Rusland.
Natuurlijk was de grootte van wortelgewassen, die, zoals wetenschappers hebben ontdekt, helemaal geen wortelgewassen zijn, maar de stengel van een plant, die van uiterlijk veranderde om voedingsstoffen op te slaan voor toekomstig gebruik, in het wild tien keer kleiner waren. Het is door de inspanningen van mensenhanden en vindingrijkheid dat aardappelen tegenwoordig soms groeien, soms met een gewicht tot 3 kilogram.
Meer dan drieduizend jaar geleden bevatten eenvoudige aardappelen giftige stoffen, waaronder solanine. Fokkers hebben de afgifte van aardappelen van vergiften bereikt. Maar als de tuinman gaapt en de knollen in de zon laat liggen, dan zijn ze bedekt met een groene laag, gevaarlijk voor het menselijk lichaam, omdat giftige solanine in deze laag aanwezig is. Daarom is het niet de moeite waard om te bewaren, maar je moet de groene laag afsnijden voordat je de aardappelen naar de pot of braadpan stuurt.
Gedroogd vlees zonder chuno, wat is leven zonder liefde
De legendarische Indianen wisten niets van solanine, maar blijkbaar waren ze door bittere ervaring ervan overtuigd dat het niet de moeite waard was om de knollen meteen te eten, en daarom onderwierpen ze ze aan natuurlijke verwerking. Ze groeven geen kelders en kelders uit om knollen op te slaan, maar gaven ze aan natuurkrachten en verspreidden ze recht op de grond onder de gezegende hemel.
Seizoensregens doordrenkte de knollen met water, de zonnestralen droogden ze uit en lichte nachtvorst bevroor de aardappelen, waaruit ze verschrompelen en nog kleiner werden. Anderzijds waren de verkregen procedures gunstig voor de kwaliteit van het product. De knollen werden zacht, verloren hun
Ze schrijven dat de Indianen zelfs een gezegde hadden: "Gedroogd vlees zonder chuno (de zogenaamde kant-en-klare aardappelen) dat het leven zonder liefde is." Zoals je kunt zien, sierde liefde duizenden jaren geleden het leven, en vlees en aardappelen werden met succes samen gegeten (en worden nog steeds gegeten), in tegenstelling tot de conclusies van moderne wetenschappers over de fysiologische onverenigbaarheid van deze producten.
Voedsel en medicijnen
Tegen de 19e eeuw hadden aardappelen zich stevig gevestigd op de eettafels van Europa en Rusland en verhuisden ze vervolgens naar Noord-Amerika.
Periodieke misoogsten, die hongersnood veroorzaakten in Europese steden en landen, werden niet zo verschrikkelijk, omdat mensen werden gered door aardappelen, pretentieloos voor groeiomstandigheden en goede oogsten opleverden.
Het lijkt erop, wat zou er zo aantrekkelijk kunnen zijn in een aardappel die voor 70 procent uit water en voor 20 procent uit zetmeel bestaat? Maar een mens bestaat tenslotte ook voor 60 procent uit water, waarvan de reserves constant moeten worden aangevuld. Dit is waar aardappelen van pas komen.
En zelfs over zetmeel, dat wil zeggen over koolhydraten die energie geven aan het menselijk lichaam, en het is op de een of andere manier overbodig om over te praten.
De overige 10 procent bevat ook vitamines, waaronder vitamine C, die de helden uit het verhaal van Jack London, die in het noorden van het land woonden, van scheurbuik hebben gered. Toegegeven, hiervoor was vers aardappelsap nodig, omdat aardappelen een deel van hun vitaminereserves verliezen in warme gerechten.
Overzicht
We eten heerlijke aardappelen en vergeten "Dank je wel!" natuur voor een genereus geschenk.
Maar in Roemenië hebben mensen bijvoorbeeld een monument voor de aardappel opgericht en in Brussel is er een aardappelmuseum, dat het muziekstuk van Bach ter ere van de aardappel uitzendt.
Aanbevolen:
Bitterzoete Nachtschade
Bitterzoete nachtschade is een van de planten van de familie Solanaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Solanum dulcamara L. Wat betreft de naam van de familie van de bitterzoete nachtschade zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Nachtschade Zwart
Nachtschade zwart is een van de planten van de familie die nachtschade wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Solanum nigrum L. Wat betreft de naam van de zwarte nachtschadefamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Het Is Tijd Om Het Plantseizoen Voor Nachtschade Te Openen
Veel groentetelers hebben in februari al paprika's met aubergines op zaailingen gezaaid en in maart zullen ze alleen met tomaten te maken hebben. Maar hoe zit het met degenen die in de winter te laat zijn met de oogst? Dit seizoen een oogst van paprika's en aubergines missen? Gelukkig zijn er trucs die zomerbewoners helpen die geen tijd hadden om dit op tijd te doen, en bij het zaaien in maart nachtschadezaailingen krijgen. Welke geheimen moet je hiervoor weten?
Wat Bedreigt Nachtschade In Juni?
Gewassen zoals aardappelen, tomaten, aubergines, groentepaprika's behoren tot dezelfde grote familie - nachtschade, en ze kunnen ook gemeenschappelijke vijanden hebben in de vorm van ziekten en plagen. Als u denkt dat de coloradokever in uw bedden alleen van aardappelen houdt, heeft u het mis! De parasiet heeft geen minachting voor tomaten en andere planten. Tegen welke andere tegenslagen moet u uw huisdieren aan het begin van de zomer beschermen?
Grappige Nachtschade (vervolg)
Alles wat nieuw is, baant zich altijd met moeite de weg in het leven van mensen. De weg naar de reftertafel was lang, niet alleen voor aardappelen, maar ook voor andere planten van de Solanaceae-familie. De fout was deels de giftige stoffen die in groen fruit worden aangetroffen. Maar de man slaagde erin de vergiften te "temmen" en zijn tafel te diversifiëren met smakelijke en, zoals later bleek, nuttig voor de lichaamsgroenten
