2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De bietenvlieg leeft letterlijk overal waar bieten worden verbouwd. Deze schurken komen vooral veel voor in de westelijke bossteppe. Naast bieten heeft ze onder meer spinazie, quinoa, dope en bilzekruid. Deze plaag is gevaarlijk omdat hij in één seizoen twee tot vier generaties kan geven - het exacte aantal generaties hangt meestal af van de weersomstandigheden en van de habitat van vraatzuchtige parasieten. Hun massale reproductie wordt vooral begunstigd door een warme en nogal vochtige zomer, evenals een warme herfst en een warme droge lente
Maak kennis met de plaag
De grootte van volwassen bietenmijnvliegen varieert van 6 tot 8 mm. Hun buik is donkergrijs gekleurd, bedekt met korte donkerbruine borstelharen en wordt aan de zijkanten gekenmerkt door een lichte roodachtige tint. Het donkergrijze pronotum van het ongedierte is ook dicht bedekt met korte, donkere haren. En op hun halfronde hoofden vallen grote roodachtige ogen sterk op. De poten van bietenmijnvliegen zijn altijd donker en de poten, dijen en trochanters zijn bruinachtig.
De grootte van de eieren, gekleurd in melkwitte tinten en gekenmerkt door een ovale vorm, is ongeveer 0,5 - 0,8 mm. De eieren van dit ongedierte worden gekenmerkt door een bolle sculptuur gevormd door ruitvormige gezichten. Vlezige pootloze larven van geelachtig witte kleur groeien in lengte tot 6 - 8 mm. Het lichaam van de larven is volledig bedekt met talrijke transversale rimpels en elk segment van het lichaam is uitgerust met rijen stekels waardoor ze kunnen bewegen. De voorste delen van de larven zijn puntig en voorzien van een paar mondhaken. Deze haken zijn zwart en vrij sterk gechitiniseerd. En de achterste delen van de larven zijn uitgerust met een paar siphonen (elk heeft drie gaten) en rijen driehoekige tandjes.
Ovale puparia zijn 4 - 6 mm groot. Tegelijkertijd zijn vers gevormde puparia gekleurd in geelzwarte tinten en na enige tijd worden ze donkerder en krijgen, net voordat de vliegen uitvliegen, een zwartbruine kleur. De voorste uiteinden van de puparia zijn iets versmald, terwijl de achterste zijn uitgerust met siphonen, die eruitzien als kleine uitgroeisels.
Schadelijke larven overwinteren in puparia in de bodem. Gemiddeld is de diepte van hun voorkomen van drie tot tien centimeter. De belangrijkste overwinteringsgebieden voor plagen zijn gebieden waar suikerbieten werden verbouwd - ongeveer 50 - 70% van de parasieten zijn erop geconcentreerd. Ze verpoppen zich meestal in april en hun zomer begint in mei of juni. Hoge luchtvochtigheid kan het vertrek van vliegen aanzienlijk versnellen. De uitgevlogen vliegen beginnen zich bovendien te voeden met bloemennectar. In dit geval hebben ze de meeste voorkeur voor parapluplanten. En het ongedierte drinkt uitsluitend druppelwater. Na zes tot negen dagen begint het eierlegproces - eieren worden door vrouwtjes in regelmatige rijen van drie tot zes stukken op de onderste oppervlakken van de bladeren gelegd. De periode van het leggen van eitjes in bietenmijnvliegen wordt gewoonlijk verlengd en eindigt meestal tegen het einde van juni, en de totale vruchtbaarheid van vrouwtjes bereikt vijftig tot honderd eieren.
Na ongeveer 3 - 6 dagen beginnen kleine larven uit de gelegde eieren uit te komen, banen zich een weg onder de huid van de bladeren en eten het parenchym op. In totaal duurt de ontwikkeling van de larven zeven tot twintig dagen - gedurende deze tijd slagen ze erin om maar liefst drie perioden te doorlopen. Als er niet genoeg voedsel is, zullen de larven naar andere bladeren gaan en talloze passages onder de huid van de stengels en stekken vermalen. En als de ontwikkeling van de larven voltooid is, gaan ze naar de bovenste bodemlaag en verpoppen daar in puparia. En over zestien tot achttien dagen is het mogelijk om de tweede generatie vliegen te observeren.
Hoe te vechten?
Het is noodzakelijk om diep in de herfst te ploegen op buryachische, en tijdens de periode van massale verpopping van schadelijke larven, zal het nuttig zijn om de grond in de gangpaden los te maken. Actieve onkruidbestrijding is niet minder belangrijk.
Als er veel bietenmijnvliegen op het terrein zijn, schakelen ze over op het besproeien van bietengewassen met hoogwaardige systemische insecticiden. Zulke medicijnen als "Marshal", "Rubezh" en "Decis Profi" helpen goed in de strijd tegen dit ongedierte.
Aanbevolen:
Wrede Kastrips
Broeikastrips komen overal voor waar verschillende gewassen binnen worden gekweekt. Het beschadigt vooral komkommers, aubergines, paprika's en tomaten, evenals een aantal siergewassen in bloemenkassen. Schade wordt niet alleen veroorzaakt door de larven van deze plaag, maar ook door volwassen insecten. Ze verspreiden zich met een ongelooflijke snelheid en verbergen zich zeer vakkundig, dus het wegwerken van kastrips is een nogal lastige en zeer moeilijke taak. Dit is echter een uiterst belangrijke zaak, omdat de vraatzuchtige n
Wrede Gerst Mijnwerker
De gerstmijnwerker leeft overal, niet alleen op het grondgebied van Rusland, maar ook in de buurlanden, vooral in die waar rijst wordt verbouwd. Naast rijst is deze parasiet niet vies van het eten van gerst, uien, luzerne, tarwe en graanonkruid. De bladeren die door gerstmijnwerkers worden gewonnen, verwelken en worden geel. En als de reproductie van ongedierte enorm is, komen vraatzuchtige larven bij de stengels. Het resultaat van dergelijke aanvallen is de groeivertraging van de sekte
