Akebia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Akebia (lat. Akebia) - een klein geslacht van planten, bestaande uit klimlianen, die in de literatuur vaak "klimmers" worden genoemd. Hun decorativiteit wordt gebruikt in tuinen waar verticale landschapsarchitectuur vereist is. De bloeiwijzen verzameld van paarse bloemen ademen een licht chocoladearoma uit, en de vruchten met een gelei-achtige pulp werden met plezier gegeten door Japanse kinderen, zonder aandacht te schenken aan de overvloed aan zaden binnenin.

Beschrijving

Om de plantensoorten van het geslacht Akebia te tellen, heb je geen rekenmachine nodig, omdat botanici slechts vijf soorten snelgroeiende wijnstokken hebben geteld die gemakkelijk een steun kunnen beklimmen. Door de mens gemaakte pergola's, hoge hekken, muren van allerlei soorten gebouwen, van woningen tot bijgebouwen, kunnen een ondersteuning worden. Bovendien schrikt de koelte van de muren de thermofiele wijnstok niet af, die werd geboren in de tropen van Oost-Azië. Het is alleen belangrijk dat de temperatuur boven de "plus 5"-markering op de buitenthermometer ligt.

Eenvoudige bladeren van de plant creëren graag een gemeenschap van meerdere stukken, die een vingerachtig blad vormen op een lange gemeenschappelijke bladsteel. Bovendien heeft elk afzonderlijk blad zijn eigen bladsteel, die korter is. Het donkergroene oppervlak van dichte bladeren is kaal, leerachtig. De achterkant van het blad is lichter groen.

Violette, rozebruine, paarsbruine bloemen met een diameter tot drie cm vormen een geurende bloeiwijzecluster. Het bevat vrouwelijke en mannelijke bloemen, dat wil zeggen, Akebia is een eenhuizige plant, die de taak om de aanwezigheid van prachtige wijnstokken op de planeet voort te zetten enorm vergemakkelijkt. Bovendien voelt Akebia zich in sommige landen als een volwaardige minnares, die andere planten van het territorium verdringt en iemand dwingt om het in kwaadaardig onkruid in te schrijven.

Ovaal-langwerpige eetbare vruchten van Akebia, tot 8 cm lang, zijn aan de buitenkant bedekt met was. In het doorschijnende witachtige vruchtvlees bevinden zich talrijke zaden in slanke, dichte rijen. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat het vruchtvlees van de Akebia-vrucht een zoetige smaak heeft, is het nogal smakeloos. Volwassen Japanners met nostalgie herinneren zich hoe ze als kinderen zich tegoed deden aan de vruchten van Akebia, omdat er in die tijd niet genoeg meer traditioneel eten was. Misschien leken de vruchten daarom zo zoet.

Wat staat er op jouw naam?

Sinds Akebia werd geboren in Oost-Azië, inclusief, het is lang gegroeid in Japan, werd het Japanse geluid van de naam van de plant vastgelegd in de Latijnse naam, die we tegenwoordig uitspreken als "Akebia", verwonderd over de bizarre combinatie van letters.

Groeien

Het zonnige oosten heeft liefde voor onze Luminary in Akebia naar voren gebracht, wat niet verhindert dat de plant zich geweldig voelt op de koele schaduwrijke muren, die de eigenaren proberen te verbergen achter een dicht tapijt van bladeren en bloeiwijzen met de geur van smakelijke chocolade.

In de tropen is de liaan gewend aan vruchtbare, losse en vochtige gronden en daarom zal hij op andere gronden traag groeien en kan het zijn dat dingen helemaal geen geurige bloei bereiken. Bij het kweken van Akebia in bloempotten in gebieden met koude winters, worden de potten ook gevuld met vruchtbare grond met toevoeging van minerale mest.

Hoewel Akebia van vochtige grond houdt, raden experts aan om alleen jonge, nog niet volgroeide planten water te geven, en ook wanneer de droogte gedurende een lange periode in uw gebied heeft geheerst.

Om ervoor te zorgen dat het uiterlijk van de wijnstok de teler altijd behaagt, is het noodzakelijk om de plant te ontdoen van beschadigde en gedroogde scheuten. In gebieden met een gematigd klimaat wordt de plant na het einde van de bloei bij de wortel afgesneden.

Losmaken en mulchen van de grond wordt aangemoedigd.

Liana wordt vermeerderd door stekken of gelaagdheid.

Akebia is resistent tegen ongedierte, maar bezwijkt voor overtollig vocht en vorst. Ook groeit de wijnstok erg snel en heeft daarom constant toezicht nodig, zodat hij er niet in slaagt andere planten van de site te verdringen.