2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Aronnik (lat. Arum) - een geslacht van kruidachtige bloeiende vaste planten, gerangschikt door botanici in de Aroid-familie (Latijnse Araceae). De natuur heeft de planten van het geslacht voorzien van spectaculaire bladeren en originele bloeiwijzen, vergelijkbaar met maïskolven, die worden beschermd tegen de wisselvalligheden van het lot door een gekleurde "deken". Alle delen van de planten van het geslacht, inclusief de heldere fruitbessen, zijn giftig.
Wat staat er op jouw naam?
De Latijnse naam van het geslacht "Arum" is gebaseerd op de Griekse naam voor planten van dit geslacht, bekend als "aron" uit de werken van de "vader van de plantkunde", een oude Griekse natuuronderzoeker en filosoof genaamd Theophrastus (of Theophrastus), die leefde in de 4e-3e eeuw voor Christus.
Beschrijving
De vaste plant van een relatief klein kruid (hoogte van 20 tot 60 centimeter) is gebaseerd op een knolvormige horizontale wortelstok, van waaruit talrijke adventieve wortels zich uitstrekken. In het wild komen planten van het geslacht Aronnik voor in Europa, Noord-Afrika, West- en Centraal-Azië. De hoogste soortendiversiteit wordt waargenomen in de mediterrane landen.
Van de wortelstok tot het aardoppervlak worden talrijke spectaculaire bladeren geboren, waarvan de lengte varieert van 10 tot 55 centimeter. De pijlvormige bladeren en veel duidelijk gedefinieerde nerven, met prachtige rondingen die uiteenlopen van de centrale ader tot de rand van de bladplaat, creëren ingewikkelde patronen op het oppervlak van het blad, waardoor plantenbladeren een natuurlijk kunstwerk worden.
Planten van het geslacht Aronnik hebben een zeer originele bloeiwijze genaamd "spadix" (spadix). Spadix is een doornige bloeiwijze waarvan de miniatuurbloemen worden geboren op een vlezige stengel. Meestal wordt de spadix omgeven door gebogen, bladvormige schutbladen die de "dekking" of "sluier" worden genoemd. De lengte van zo'n "deken" varieert van 10 tot 40 centimeter en de kleur kan wit, geel, bruin of paars zijn. De bloeiwijzen kunnen een onaangename geur afgeven die bestuivende vliegen aantrekt.
Kleine bloemen van planten zijn eenslachtig, maar zitten in één bloeiwijze. Mannelijke bloemen met drie tot vier meeldraden bevinden zich in het bovenste deel van de kolf en vrouwelijke bloemen in het onderste deel. Er kunnen zich aseksuele bloemen tussen bevinden, een soort neutrale zone die de bloeiwijze beschermt tegen zelfbestuiving. Hoewel planten een extra mechanisme hebben om zichzelf te beschermen tegen zelfbevruchting - in de regel, wanneer stuifmeel wordt vrijgegeven door mannelijke bloemen, zijn de stigma's van vrouwelijke bloemen met dezelfde bloeiwijze niet langer vatbaar. Vliegen en andere insecten houden zich bezig met bestuiving van vrouwelijke bloemen en komen aan op een onaangename geur van bloeiwijzen of op een rood-violette kleur van de "deken", vergelijkbaar met de kleur van aas. Insecten brengen stuifmeel over van de ene plant naar de andere plant.
Het hoogtepunt van het groeiseizoen zijn vruchten in de vorm van feloranje of rode glanzende bessen. De aantrekkelijkheid van verse bessen wordt helaas gecombineerd met hun toxiciteit, die wordt veroorzaakt door giftige alkaloïden in plantenweefsels. Gedroogde bessen verliezen hun giftige eigenschappen. Alle andere delen van planten zijn ook giftig.
Rassen
Tegenwoordig zijn er 30 plantensoorten in de gelederen van het geslacht Aronnik. Laten we er enkele opsommen:
* Italiaanse Aronnik (lat. Arum italicum)
* Aronnik Besser (lat. Arum besserianum)
* Aronskelk gevlekt (lat. Arum maculatum)
* Oosterse aronnik (lat. Arum orientale)
* Langwerpige aronnik (lat. Arum elongatum).
Gebruik
Planten van het geslacht groeien het liefst in de schaduw en worden daarom gebruikt als sierplant in schaduwrijke tuinen en parken.
De toxiciteit van planten alarmeert traditionele genezers, daarom wordt het actieve gebruik van zijn vergiften niet waargenomen.
De zetmeelrijke knollen van de wortelstok van Aronnik die in gefrituurde vorm zijn gespot, worden echter gebruikt voor voedsel en de gedroogde wortelstok wordt vermalen tot meel en wordt toegevoegd aan tarwebloem.
