2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Zamioculcas zamielistny is een van de planten van de familie die aroids worden genoemd. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Zamioculcas zamiifolia.
Beschrijving van zamiokulkas zamielistny
Voor een gunstige teelt van deze plant zal het nodig zijn om te zorgen voor een zonne-lichtregime, terwijl ook halfschaduw is toegestaan. In de zomer moet voor matige bewatering van zamioculcas worden gezorgd en moet de luchtvochtigheid gemiddeld blijven. De levensvorm van deze plant is een kruidachtige plant. Jonge exemplaren van deze plant worden meestal binnenshuis gekweekt, terwijl oudere kuipplanten de voorkeur hebben voor het kweken in algemene gebouwen, maar ook in kassen en serres.
In cultuur kan de hoogte van de zamioculcas ongeveer tachtig centimeter bereiken, terwijl sommige exemplaren zelfs een hoogte van ongeveer anderhalve meter kunnen bereiken.
Beschrijving van de kenmerken van het kweken van zamiokulkas zamielistny
Jonge exemplaren hebben ongeveer een keer per jaar of drie een transplantatie nodig, terwijl ondiepe maar vrij brede potten moeten worden gekozen. Grotere exemplaren van zamioculcas zijn niet langer nodig om te transplanteren; het zal voldoende zijn om de bovengrond elk jaar met ongeveer vijf centimeter te vervangen. Wat betreft de samenstelling van het landmengsel, u kunt de grond gebruiken die bedoeld is voor cactussen. Daarnaast is de volgende grond toegestaan: een deel zand, graszoden en bladgrond. Tegelijkertijd moet de zuurgraad van de grond voor zamioculcas licht zuur zijn.
De plant gedijt zowel in helder, maar diffuus licht als in halfschaduw. Als de plant in de schaduw blijkt te staan of uitsluitend onder kunstlicht zal groeien, zal de levensduur van zamioculcas niet lang zijn. Het is belangrijk om de grond niet te veel te bevochtigen en ook om stagnatie van water in de opvangbak te voorkomen. Anders kunnen de knollen van de zamioculcas gaan rotten, wat zal leiden tot de dood van de plant zelf. Als de verwarming in de winter aanstaat, is het aan te raden om de plant minimaal twee keer per week te besproeien. In sommige gevallen kan de plant worden aangetast door de wolluis.
Gedurende de gehele rustperiode zal het nodig zijn om de plant van een optimale temperatuur van ongeveer twintig tot vijfentwintig centimeter te voorzien. In dit geval heeft de plant matige watergift nodig en moet de luchtvochtigheid op een gemiddeld niveau zijn. Als ze binnen wordt gekweekt, duurt de rustperiode van oktober tot februari. Een dergelijke rustperiode wordt geforceerd en ontstaat doordat vochtigheid en verlichting onvoldoende zijn.
Voortplanting van zamiokulkas zamielistny kan niet alleen plaatsvinden door de struik tijdens de transplantatie te verdelen, maar ook door middel van bladstekken, namelijk door enkele lobben van het blad te rooten.
In het voorjaar en de zomer moeten zamioculcas niet alleen matig, maar zelfs zelden worden bewaterd: ongeveer eens in de twee tot drie weken. Wat de winterperiode betreft, moet de watergift nog minder frequent zijn: op dit moment kan de watergift worden vervangen door de bladeren te besproeien.
De bladeren van zamioculcas zijn begiftigd met decoratieve eigenschappen. De lengte van dergelijke bladeren kan zestig centimeter bereiken, de bladeren bestaan uit acht tot veertien lobben. In kleur zullen deze bladeren donkergroen zijn, evenals glanzend en leerachtig. Het onderste deel van de bladsteel van deze bladeren is opgezwollen en naarmate deze plant rijpt, verschijnen er zwarte strepen en strepen op de bladstelen. Het is vermeldenswaard dat de vorming van bladeren extreem traag is: een keer per maand of drie maanden zal er slechts één blad verschijnen.
