2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Siberische cent is een van de planten van een familie die peulvruchten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Hedysarum sibiricum Poir. Wat betreft de naam van de Siberische stuiverfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Fabaceae Lindl.
Beschrijving van Siberische cent
De Siberische pennyplant is een overblijvend kruid, begiftigd met talrijke rechtopstaande bladstelen, waarvan de hoogte ongeveer honderd tot honderdtwintig centimeter zal zijn. De bladeren van deze plant zullen geveerd zijn, ze dragen ongeveer vijf tot negen paar langwerpige eivormige of langwerpige stompe bladeren. De bloeiwijzen van deze plant zijn vrij lange en dikke borstels, die zullen worden begiftigd met talrijke bloemen, geschilderd in donkerroze of lila-paarse tinten. De vruchten van de Siberische stuiver zijn bonen, begiftigd met twee of drie leden. Dergelijke ledematen zullen met aangedrukt haar of naakt zijn, ze hebben geen marge of met een zeer smalle marge.
De bloei van de Siberische stuiver valt in de periode van juni tot juli, terwijl de vruchten eind augustus en begin september rijpen. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, in de Amoer-regio in het Verre Oosten, in het Europese Noordpoolgebied, in West- en Oost-Siberië. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan kliffen, hellingen, dennenbossen, bosweiden, randen en berkenbossen aan de kust.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van Siberische cent
De Siberische stuiverplant is begiftigd met zeer waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de wortels en het gras van deze plant te gebruiken. Het kruid van deze plant moet worden geoogst tijdens de ontluikende periode of helemaal aan het begin van de bloeiperiode. Het olijfgedeelte van de stengels van de Siberische stuiver moet op een hoogte van ongeveer tien tot twintig centimeter vanaf het grondoppervlak worden afgesneden. Het wordt aanbevolen om de snijmassa van deze plant te drogen in de schaduw met zeer goede ventilatie of in drogers. Het gedroogde gras van de Siberische stuiver moet worden gedorst, terwijl de dikke en ruwe stengels worden verwijderd. De houdbaarheid van dergelijke grondstoffen is twee jaar.
Wat de traditionele geneeskunde betreft, is hier een afkooksel vrij wijdverbreid, dat wordt bereid op basis van het kruid van deze plant. Deze bouillon moet worden gebruikt als pijnstiller, evenals als kompressen voor hoofdpijn. De bouillon, bereid op basis van de wortels van de Siberische cent, moet worden gebruikt als een kalmerend, tonisch, anticonvulsief, slijmoplossend en koortswerend middel. Bovendien wordt een dergelijk afkooksel aanbevolen voor darmkoliek en atherosclerose.
Poeder op basis van de wortels van Siberische kopeken wordt gebruikt voor epilepsie. Voor atherosclerose wordt aanbevolen om het volgende geneeskrachtige middel op basis van deze plant te gebruiken: om een dergelijk middel te bereiden, moet u een eetlepel gemalen droog kruid van Siberische stuiver per driehonderd milliliter kokend water nemen. Het resulterende mengsel moet ongeveer twee uur worden toegediend, waarna een dergelijk mengsel zeer grondig moet worden gefilterd. Zo'n geneeskrachtig middel wordt drie keer per dag ingenomen, een derde van een glas.
In geval van slechte slaap en prikkelbaarheid, moet het volgende middel worden gebruikt: voor de bereiding van zo'n genezend middel wordt aanbevolen om een eetlepel geplette wortels in twee glazen water te nemen. Het resulterende mengsel wordt gedurende vijf minuten gekookt, gedurende een uur toegediend en vervolgens zorgvuldig gefiltreerd. Het resulterende product wordt drie tot vier keer per dag ingenomen, een derde van een glas.
Aanbevolen:
Siberische Fokker
Siberische fokker is een overblijvend kruid waarvan de hoogte kan schommelen tussen de tien en vijftig centimeter. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Phlogodicarpus sibiricus. De Siberische veredelaar is een van de planten van de familie die de paraplu wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze familie zijn:
Pseudo-Siberische Geranium
Pseudo-Siberische geranium is een van de planten van de familie genaamd geraniums, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Geranium pseudosibiricum J. Mayer. Wat betreft de Latijnse naam van de pseudo-Siberische geraniumfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Siberische Geranium
Siberische geranium is een van de planten in de familie die geraniums worden genoemd. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Geranium sibiricum L. Wat betreft de naam van de Siberische geraniumfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Cocklebur Siberische
Cocklebur Siberische is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Xanthium sibiricum L. Wat betreft de naam van de Siberische klitfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Zuid-Siberische Cent
Zuid-Siberische cent is een van de planten van de familie peulvruchten, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Hedysarum austrosibiricum B. Fedtsch. Wat betreft de naam van de Zuid-Siberische stuiverfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
