2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Hazel (lat. Corylus) - notencultuur; struik of boom van de berkenfamilie. Een andere naam is hazelaar. Onder natuurlijke omstandigheden groeit hazelaar in naald-loofbossen in Eurazië en Noord-Amerika. Momenteel is de soort vooral populair bij tuinders - Gewone hazelaar. In de Krim en de Kaukasus wordt grote hazelaar of Lombardnoot op grote schaal verbouwd. In totaal zijn er ongeveer 20 soorten bekend. Veel soorten worden niet alleen gebruikt als notendragende planten, maar ook voor het modelleren van tuinen en parken.
Kenmerken van cultuur
Hazel, of hazelaar, is een bladverliezende struik of boom van 4-10 m hoog, soms tot 25 m met prachtige breed ovale bladeren en elegante katjes gevormd in het voorjaar, waardevol hout en voedzame noten in de herfst. Met het begin van de warmte na een lange winter barsten de knoppen van de planten en openen ze zich snel met een duidelijk geknetter van knopschubben, hoorbaar in het hele gebied. De bladeren zijn eenvoudig, groot, uiterlijk vergelijkbaar met het lichaam van een vis, of liever, een brasem, vandaar de naam van de cultuur. In de herfst worden de bladeren geel, oranje of rood, niet zo lang geleden werden variëteiten met gouden en paarse bladeren gefokt. Sommige vormen onderscheiden zich door ingewikkeld gebogen takken, waardoor ze nog decoratiever zijn.
Het voordeel van de cultuur is vroege vruchtvorming, relatief snelle groei en lange levensduur. Onder gunstige groeiomstandigheden dragen hazelaars 80-150 jaar vrucht. Planten hebben een sterk wortelgestel en worden daarom vaak gebruikt om ravijnen en hellingen te versterken. Hazel is vorstbestendig, alleen bloemen kunnen last hebben van voorjaarsvorst. Hazel pollen is het sterkste allergeen. De bloemen van de cultuur zijn eenslachtig: de mannetjes worden verzameld in dichte cilindrische oorbellen, gelegen op korte bladstelen, en de vrouwtjes zijn in bloeiwijzen in de vorm van knoppen, zittend in de oksels van de schutbladen. De vrucht is een eenzadige houtachtige noot omgeven door een plyus gevormd uit een schutblad en twee voorbladeren van een vrouwelijke bloem.
Groeiomstandigheden
Hazel stelt niet veel eisen aan de groeiomstandigheden, in veel opzichten is het niet grillig. Het ontwikkelt zich echter beter in verlichte gebieden met vruchtbare, goed bevochtigde, lichtzure of alkalische grond. Hazel verdraagt geen zoute en drassige bodems.
De cultuur is ook gevoelig voor verdichte bodems, die direct verband houden met het oppervlakkige wortelstelsel. De plant is schaduwtolerant, kan gemakkelijk groeien in halfschaduwrijke gebieden met diffuus licht. Schaduwrijke vormen met rode bladeren worden minder levendig, maar het algehele uiterlijk blijft ongewijzigd.
Voortplanting en planten
Zinnia's worden vermeerderd door zaden, worteluitlopers, gelaagdheid, scheuten en het verdelen van de struik. Sommige vormen worden ook vermeerderd door stekken en enten. De niervaccinatie wordt begin augustus uitgevoerd, dit is de meest optimale tijd. Stekken worden in de herfst geoogst. Andere soorten reproductie worden ook in de herfst uitgevoerd, of liever een paar maanden voor het begin van stabiele vorst, anders heeft het plantmateriaal geen tijd om wortel te schieten en te sterven.
Wanneer hazelnoot door zaad wordt vermeerderd, worden de noten direct na het verzamelen in de grond gezaaid. Ze zijn vooraf bevochtigd met kerosine, dit is nodig zodat ze niet worden beschadigd of opgegeten door knaagdieren. In gebieden met droge klimaten worden zaden gestratificeerd en in de late herfst onder een afdak in de grond geplant.
Voorjaarszaaien is niet verboden. Noten worden ongeveer vijf dagen in water geweekt, waarna ze vier maanden in zand worden gestratificeerd in een koele ruimte met een temperatuur van 0-5C. Aan het einde van de gelaagdheid worden de noten in de sneeuw geplaatst en vervolgens in de grond geplant. Overgedroogde noten stratificeren ongeveer een jaar, anders zullen ze niet ontkiemen.
Zorg
De grond in de nabije stamzone wordt regelmatig losgemaakt en gemulleerd. Elk jaar worden de planten gevoed met minerale meststoffen; stikstof- en fosformeststoffen hebben een goed effect op de groei en productiviteit van het gewas. Een overmaat aan kalimeststoffen leidt tot een afname van de opbrengst aan noten. Organische stof wordt eens in de drie jaar aangebracht. Water geven is zeldzaam, in droogte. Uitdunnend snoeien wordt uitgevoerd in het vijfde jaar, vormgevend en verjongend snoeien - jaarlijks in maart.
Het is beter om hazelaar in de vorm van een hoogstam te kweken, deze aanpak vereenvoudigt het onderhoud en verhoogt de opbrengst. Voor de winter worden de onderste takken van de planten naar het grondoppervlak gebogen en bedekt met sneeuw. Hazel is vatbaar voor verschillende ziekten en plagen, de gevaarlijkste voor de cultuur zijn grijze rot, anthroknosis, notenkever en niermijten.
