Kirkazon Wees

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Geslepen Kirkazon (lat. Aristolochia acuminata) - kruidachtige wijnstok; een vertegenwoordiger van het geslacht Kirkazon van de familie Kirkazonov. Onder natuurlijke omstandigheden is de plant te vinden in Zuid-Amerika. Het groeit voornamelijk in tropische bossen.

Kenmerken van cultuur

Geslepen Kirkazon is een overblijvend kruid met kale cilindrische stengels met impliciete groeven. De bladeren zijn langwerpig-ovaal of ovaal-hartvormig, vrij dun, met uitgesproken nerven, diep hartvormig aan de basis, met afgeronde zijlobben, puntig of scherp aan de uiteinden, tot 14 cm breed, tot 12 cm lang, zittend op kaal bladstelen tot 4 cm lang …

Bloemen worden verzameld in 2-3 stukken in okseltrossen, uitgerust met korte steeltjes, waarvan de lengte niet groter is dan 1 cm De kelk kan groenachtig of lichtgeel zijn. Bloemkroon recht of licht gebogen, buisvormig, van binnen donkerpaars tot 6 cm lang, heeft een ronde vliezige zak aan de basis met een diameter tot 80 mm.

Vruchten zijn ovaal-cilindrische of omgekeerd eivormige capsules tot 3,5 cm in diameter. Puntige Kirkazon bloeit in juli 10-20 dagen. De zaden rijpen ongeveer 60-90 dagen na de bloei. Onvoldoende winterharde soort, overwintert binnen. Licht en warmteminnend, grillig voor de groeiomstandigheden, veeleisend om te verzorgen. Negatief verwijst naar droogte, koude wind en dikke schaduw.

Kenmerken van cultuur

Er zijn nogal wat interessante exemplaren in de plantenwereld, en vertegenwoordigers van kirkazon kunnen hieraan worden toegeschreven. En dat allemaal dankzij de eigenaardigheden van de structuur van de bloem. Als je het in de lengte doorsnijdt, is het moeilijk om een groot aantal dicht op elkaar staande lange haren in de buis, die schuin naar binnen zijn geplaatst, niet op te merken. Deze haren kunnen insecten vangen die in de bloem vliegen om nectar te halen, maar totdat ze deze bestuiven, houdt de plant ze vast.

Vliegen, die proberen het wild in te gaan, bestuiven het, en na een paar dagen krijgen ze de kans om te ontsnappen, dit gebeurt door verwelking en vallen van scherpe haren. De vliegen houden stuifmeel op hun lichaam, dat ze overbrengen naar de volgende bloem, die weer wordt bestoven. De bloemen van de geslepen kirkazon trekken de echtgenoot aan met de geur van rot vlees, waar maar weinig planten op kunnen bogen. Na de bloei worden groenachtige bolvormige vruchten gevormd in plaats van bloemen; dichter bij rijping veranderen ze van vorm en kleur. Rijpe bollen barsten en er vallen veel kleine zaadjes uit.

Zaadvoortplanting in open en gesloten grond

Geslepen Kirkazon vermeerdert zich zowel op zaad als op vegetatieve wijze. De zaadmethode omvat een voorlopige koude stratificatie gedurende 2-3 maanden. Hiervoor worden de zaden in nat zand gelegd en bewaard bij een temperatuur van 0-5C. Zaden worden gezaaid in oktober of mei in voorbereide bedden.

De grond voor succesvolle ontkieming van zaden moet vruchtbaar, verwerkt, licht, leem optimaal zijn. Zaden worden op een afstand van 5 cm van elkaar gezaaid. De afstand tussen de rijen moet minimaal 10 cm zijn De zaaidiepte is 1, 5-2 cm De daaropvolgende zorg voor de gewassen bestaat uit systematisch water geven en regelmatig wieden.

Bij het zaaien in de herfst ontkiemen de zaden in het voorjaar en bij het zaaien in het voorjaar in het tweede of derde decennium van juni. Het is belangrijk op te merken dat zonder stratificatie tijdens het zaaien in de lente, de kiemkracht van zaden slechts 30-35% is, bij zaaien in de herfst iets meer dan 50%. Met de juiste zorg en gunstige groeiomstandigheden zullen de zaailingen in de herfst een hoogte bereiken van 15 cm. Het is niet verboden om in zaaibakken te zaaien. In dit geval worden de zaden in het derde decennium van februari gezaaid. Het zaaischema verschilt niet van het vorige.

In omstandigheden van gesloten grond verschijnen zaailingen in 1-1, 5 maanden. Met voorlopige stratificatie zal de zaadkieming 60-75% bereiken. Eind mei worden zaailingen in de volle grond getransplanteerd om te groeien. Bij het begin van de vorst worden de zaailingen geïsoleerd met zaagsel of droge gevallen bladeren, anders zullen de jonge planten door de vorst afsterven. Het zaaien van vers geoogste zaden heeft de voorkeur, opgeslagen zaden geven een lage kiemkracht.