Indigofer

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Indigofera (lat. Indigofera) is een geslacht van bloeiende planten van de vlinderbloemigenfamilie. Een andere naam is Indigonos. Het geslacht heeft ongeveer 300 soorten. Natuurlijk verspreidingsgebied - tropische landen en gematigde breedtegraden van Oost-Azië. In Rusland wordt slechts één soort gekweekt - Indigofera Gerard (Latijnse Indigofera gerardiana), vertegenwoordigd door bloeiende bladverliezende struiken.

Kenmerken van cultuur

Indigofera zijn kruidachtige planten, halfheesters of struiken. Bladeren zijn oneven geveerd, afwisselend, bestaande uit korte gesteelde, hele bladeren, uitgerust met styloïde steunblaadjes. Er zijn vormen met enkelvoudige of driebladige bladeren. Bladeren bloeien eind mei - begin juni. De bloemen zijn roze, wit of paars, mot type, verzameld in oksel trossen bloeiwijzen. De kelk is klein, klokvormig, met vijf identieke tanden, minder vaak één langwerpige tand. De vrucht is een langwerpige of lineair-langwerpige peul, vaak rond of bolvormig, gefacetteerd of plat. Als het rijp is, barst het fruit.

De subtiliteiten van groeien

Indigofera is een thermofiele plant, het geeft de voorkeur aan zonnige gebieden met bescherming tegen koude noordenwinden. Bodems voor het verbouwen van gewassen zijn wenselijk, goed gedraineerd, los, matig vochtig met een neutrale of licht zure pH-reactie. Het wordt niet aanbevolen om Indigofer te planten in gebieden met moerassige, drassige en zeer zure grond.

Indigofer wordt vermeerderd door zaadmethode. Zaden worden gezaaid in warme kassen (in de herfst) of in de volle grond (in het vroege voorjaar), gevolgd door een duik van zaailingen voor teelt in een warme kamer of kwekerij. Zomer enten is niet verboden. Deze procedure wordt uitgevoerd in juni-juli. Stekken worden geplant in een voedingsbodem onder glas of plasticfolie. Indigofera gekweekt door het zaaien van zaden bloeit 3-4 jaar, maar met de voorwaarde van een optimaal klimaat en zorgvuldige zorg.

Bij het telen van gewassen in gebieden met een gematigd klimaat, bevriezen planten met het begin van stabiel koud weer aan het grondoppervlak, maar in juni worden de scheuten hersteld. Daarom is het beter om de scheuten jaarlijks af te snijden, 15-20 cm over te laten. Voor de winter moeten planten worden gemulleerd met turf of humus, het is niet verboden om de Indigofer met vuren takken te bedekken. Jonge scheuten die zich in het voorjaar vormen, kunnen gemakkelijk lichte vorst verdragen (dit geldt voor soorten die in een gematigd klimaat worden gekweekt).

Indigofer heeft zeldzame watergift nodig tijdens langdurige droogte en bemesting met minerale meststoffen. De tweede procedure stimuleert de vorming van bloemen en beïnvloedt ook de grootte van de bloeiwijzen en de intensiteit van hun kleur. Positief is dat de cultuur verwijst naar het wieden en losmaken van de zone met de nabije stengel of de nabije stengel. Mulchen is ook nuttig.

Sollicitatie

De prachtig bloeiende indigofer heeft lang geleden de liefde gewonnen van tuinders die in vele delen van de wereld wonen, waaronder Rusland. Halfheesters en heesters zijn ideaal voor landschapstuinen. Planten worden vaak gebruikt om autogenieën of tuinen met herfstbloemen te maken. De indigofer ziet er vooral harmonieus uit in groepsbeplanting. Bovendien wordt het gecombineerd met een grote verscheidenheid aan meerjarige en eenjarige bloemen en sierheesters.

Sommige soorten indigofer worden gebruikt om indigokleurstoffen te verkrijgen voor het verven van stoffen. Basma, een natuurlijke haarverf, wordt ook gemaakt van planten. Het punt is dat de bladeren van indigofer indicaan bevatten, een kleurloos glycoside, dat onder invloed van enzymen wordt gesplitst in twee stoffen, waarvan er één bij blootstelling aan lucht wordt geoxideerd en omgezet in indigotine. Het is deze stof die, wanneer gemengd met andere componenten, de verf een violetblauwe tint geeft.

Indigofer wordt ook gebruikt in de volksgeneeskunde. Indigotincturen worden gebruikt voor de behandeling van wonden en schaafwonden, steenpuisten en huidziekten van verschillende soorten, ontstekingsprocessen in de keel of het strottenhoofd. Kanker, leukemie en leverziekten zijn onderhevig aan de werking van indigo. De plant staat bekend om zijn antiseptische eigenschappen en wordt daarom gebruikt in cosmetica.