Indigofer Australische

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Indigofera Australische (lat. Indigofera australis) - een aantrekkelijke struikplant van het geslacht Indigofera (lat. Indigofera) van de vlinderbloemigenfamilie (lat. Fabaceae). De plant is niet alleen decoratief, maar ook een goede honingplant. De stengels en bladeren zijn de grondstof voor de geelbruine kleurstof en de inboorlingen van Australië hebben de blauwe kleurstof uit de bloemen gehaald. De wortels van de plant, zoals de meeste planten van de vlinderbloemigenfamilie, zijn genezers van uitgeputte gronden en verrijken de grond met stikstof. De Australische Indianen gebruikten de giftigheid van de wortels van de plant om te vissen, sneden de wortels in stukken en gooiden ze in een watermassa, waarna de bedwelmde vis naar de "vissers" dreef.

Wat staat er op jouw naam?

De Latijnse naam van het geslacht "Indigofera" is gebaseerd op het vermogen van sommige plantensoorten van dit geslacht om mensen een blauwviolette kleurstof te geven voor het verven van stoffen en voor het schilderen door kunstenaars. Een van deze planten is Indigofera tinctoria (Latijnse Indigofera tinctoria).

Het specifieke epitheton "australis" wordt uit het Latijn vertaald met het woord "zuiden" en geeft de geografische verspreiding van deze soort aan, namelijk naar het zuidelijke continent van onze planeet - Australië, waar de Australische Indigofera vrijwel overal groeit.

In de Engelse literatuur is de plant bekend onder de naam "Australian Indigo" ("Australian Indigo"). Er zijn andere populaire namen voor een ongelooflijk mooie en nuttige struik.

Beschrijving

Indigofera Australian is wijdverbreid in Australië, waar het groeit in verschillende natuurlijke omstandigheden, van eucalyptusbossen tot woestijnen. Dit is een snelgroeiende struik met een korte levensduur (leeft niet langer dan twintig jaar).

Droogteresistentie en pretentieloosheid van de plant voor de habitat wordt verklaard door een goed ontwikkeld wortelstelsel. Zelfs na bosbranden herstelt Indigofera Australian nieuwe groei, die wordt geboren uit de zijwortels van de verloren plant. De snelle groei van de struik in de kortst mogelijke tijd herstelt het verbrande struikgewas.

De struik reikt tot in de hemel tot een hoogte van anderhalve tot twee meter, begroeid met tal van flexibele stengels. De stengels zijn bedekt met gevederde, delicate blauwgroene bladeren van ongeveer tien centimeter lang. Uiterlijk blijkt het fluweelachtige oppervlak van de bladeren van een complex blad glad aan te voelen.

Uit de oksels van de bladeren worden trosvormige korte bloeiwijzen geboren, gevormd door motachtige bloemen die typisch zijn voor planten van de peulvruchtenfamilie. De bloemen zijn tot zes millimeter breed, diep en vrij van elkaar. De kleur van de bloembladen is ongebruikelijk, beginnend met zachte paarse tinten, vaak roze, en veranderen tegelijkertijd in andere kleurtinten. De bloeiwijze is zeer decoratief en opzichtig.

De vrucht is een typische bonenpeul, kaal en smal, tot vier en een halve centimeter lang, gevuld met zaden.

Gebruik

De Australische Indigo is een zeer aantrekkelijke struik met delicaat interessant blad en bloeiwijzen van heldere lila motvormige bloemen. Bovendien zorgen de wortels voor verbetering van de bodem door deze te verrijken met stikstof.

De aboriginals van Australië gebruikten de gekneusde wortels voor een originele manier van vissen: ze gooiden ze in het water, verdoven of doodden vissen en palingen, en de vangst zelf dreef omhoog, het enige dat overbleef was de prooi in een mand te verzamelen.

Van de bloemen van de plant maakten de Australische Indianen een blauwe kleurstof, en van de stengels en bladeren krijgen ze een geelbruine kleurstof voor stoffen en artistieke schilderijen.

Stuifmeel en nectar zijn het voedsel van veel lokale insecten, waaronder bijen, die nectar tot honing verwerken.