2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Indigofera tinctoria (lat. Indigofera tinctoria) - een struikplant van het geslacht Indigofer (lat. Indigofera) van de glorieuze peulvruchtenfamilie (lat. Fabaceae). De bladeren van de plant worden al lang gebruikt om een langdurige blauwe kleurstof te produceren die is gebruikt om stoffen te verven. Het thuisland van Indigofera-verven is India, dat door de eeuwen heen beroemd is geweest om zijn heldere stoffen. Vanuit India heeft de fabriek zich met succes "verspreid" naar veel landen met tropische klimaten, zodat lokale ambachtslieden zelfstandig blauwe kleurstof kunnen produceren voor het verven van stoffen. Hoewel de mens tegenwoordig heeft geleerd blauwe verf kunstmatig te synthetiseren, blijven de ambachtelijke industrieën de oude methode gebruiken om het te verkrijgen. Daarnaast heeft de plant helende krachten.
Wat staat er op jouw naam?
De generieke Latijnse naam "Indigofera" is een complex woord dat bestaat uit twee Latijnse woorden die "blauwe verf" en "brengen, dragen" betekenen, wat kan worden geïnterpreteerd als "een plant die blauwe verf brengt". Dit komt door het feit dat er tijden waren dat Europeanen blauwe verf gebruikten die uit India was gehaald, waar het werd verkregen uit de bladeren van dergelijke planten.
Het Russische specifieke epitheton "verven" is een letterlijke vertaling van het Latijnse "tinctoria" en wordt ook geassocieerd met de "artistieke" capaciteiten van de plant, die kunstenaars en stoffenfabrikanten een aanhoudende blauwe kleurstof geeft.
Blauwe verf uit India werd voor Europeanen ontdekt door een Italiaanse koopman genaamd Marco Polo (1254 - 1324), die ervan hield om de wereld rond te reizen.
Beschrijving
Afhankelijk van het klimaat waar de Indigofera kleurstof moet groeien, kan de plant eenjarig, tweejarig of meerjarig zijn. De woonplaats van de struik heeft ook invloed op de hoogte, die varieert van één tot twee meter.
Lichtgroene bladeren zijn gevederd, vergelijkbaar met de bladeren van Acacia. Elk blad bestaat uit elliptische blaadjes die zich in paren op de stengel bevinden, in een hoeveelheid van drie tot zeven paren. Het oppervlak van een eenvoudige bladplaat van miniatuurblaadjes is kaal en de achterkant is bedekt met samengedrukte haren.
In de oksels van de bladeren worden trosvormige bloeiwijzen geboren, gevormd door roze-paarse bloemen van het mottype, kenmerkend voor planten van de peulvruchtenfamilie. De bloemen ontvouwen hun zeilen geleidelijk, beginnend bij de basis van de bloeiwijze en geleidelijk naar de top.
Na bestuiving verandert de bloem in een lineair-cilindrische traditionele pod, waarvan het buitenoppervlak wordt beschermd door witte beharing, en van vier tot zes zaden zijn erin verborgen.
Natuurlijke kleurstof
Verrassend genoeg krijgen planten een blauwe kleurstof van groene bladeren. En zo'n magische transformatie vindt plaats vanwege de inhoud in de bladeren van een kleurloze substantie die "indicaanse glycoside" wordt genoemd. Als je inwerkt op een glycoside, bijvoorbeeld met een zwak zuur, wordt het afgebroken tot glucose, geliefd bij mensen, en een kleurloze stof die aglycon-indoxyl wordt genoemd. Dit laatste is zo zachtaardig dat het, eenmaal in de armen van de lucht, onmiddellijk oxideert en een persoon een "blauwe indigo" geeft. Wat een ambachtelijk aards karakter!
De moderne industrie heeft geleerd hoe ze een kunstmatige blauwe kleurstof kan maken, waarbij de palm van Indigofera-verven wordt weggenomen, maar de plant niet volledig wordt verdreven van de leveranciers van stabiele blauwe kleurstof.
Bodemgenezer
Zoals de meeste planten van de vlinderbloemigenfamilie, biedt het Indigofera-verfhuis onderdak aan micro-organismen op de wortels, die de grond verzadigen met stikstof. Daarom wordt de plant geplant in velden waarvan de grond is uitgeput door eerdere aanplant en moet worden behandeld.
Geneeskrachtige eigenschappen van de plant
Degenen die hun haar graag zwart verven, zijn bekend met een natuurlijke kleurstof genaamd "basma", die ook de hoofdhuid geneest. De componenten zijn de bladeren van Indigofera die verven in gezelschap van de bladeren van doornloze Lavsonia. Van de gedroogde bladeren van de laatste wordt een natuurlijke haarverf gemaakt, genaamd "henna". Door de bladeren van Indigofera verven toe te voegen aan henna, krijgen ze "basma".
In de landen van Zuidoost-Azië worden Indigofera-kleurstofbladeren gebruikt om huidziekten te behandelen, waaronder het bestrijden van steenpuisten. Indiase genezers gebruiken de plant om leverproblemen te behandelen.
Aanbevolen:
Vaida Verven
Vaida verven behoort tot een familie die kool of kruisbloemig wordt genoemd, in het Latijn is de naam van deze familie als volgt: Bressicaceae Burnett. De naam van dezelfde Vaida-verven in het Latijn: Isatis tinctoria L. Beschrijving van wede verven:
Gaspeldoorn Verven
Gaspeldoorn verven is een van de planten van de familie die motten wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Genista tinctoria L. Wat betreft de naam van de gaspeldoornfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Coreopsis Verven
Coreopsis tinctoria (lat.Coreopsis tinctoria) - een eenjarig kruid met heldere manden met bloeiwijzen is een van de plantensoorten van het geslacht Coreopsis, dat deel uitmaakt van de Astrovye-familie. De plant is relatief pretentieloos, droogtebestendig, met winterharde zaden, zonminnend, maar verdraagt ook een dunne schaduw.
Pupavka Verven
Pupavka verven is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Anthemis tinctoria L. s. L. Wat betreft de naam van de vervende navelstrengfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Serpukha Verven
Serpukha verven is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Serratula tinctoria L. (S. inermis Gilib.). Wat betreft de naam van de serpukha-familie zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn:
