Mariadistel

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Mariadistel is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Silybum marianum (L). Wat betreft de naam van de mariadistelfamilie zelf, dan zal het in het Latijn als volgt zijn: Asteraceae Dumort. (Compositae Giseke).

Beschrijving van mariadistel

Mariadistel is bekend onder veel populaire namen: rostopsha, tartaar, elecampane zwart, klont, maria doornen, witte distel, maino ostopestro en ostropester. Mariadistel is een eenjarige of tweejarige stekelige plant, begiftigd met een spoelvormige stengel en een rechte geribbelde stengel, waarvan de hoogte anderhalve meter is. Zo'n stengel is ook begiftigd met plekken met tomentose puberteit. Mariadistelbladeren zullen enigszins glanzend, leerachtig, afwisselend zijn en zijn begiftigd met witte vlekken. De onderste bladeren van deze plant zullen breedlobbig en elliptisch zijn, terwijl de bovenste bladeren stengelomhullend, lancetvormig, zittend en geveerd zijn, en langs de rand zullen ze gekarteld zijn met gele stekels. De bloemen van deze plant zijn buisvormig, ze worden verzameld in vrij grote manden met een betegelde wikkel, die bestaat uit stekelig en ook stekelig groen blad. De vrucht van mariadistel is een glanzende dopvrucht, begiftigd met een plukje en geschilderd in zwarte en gele tinten.

De bloei van deze plant vindt plaats in de periode van juli tot de late herfst, terwijl de vruchtrijping doorgaat van september tot oktober. Onder natuurlijke omstandigheden wordt mariadistel gevonden in Centraal-Azië, de zuidelijke regio's van het Europese deel van Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, de Kaukasus en West-Siberië. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan moestuinen, boomgaarden, braakliggende terreinen en onkruidrijke plaatsen.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van mariadistel

Mariadistel is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de wortels en zaden van deze plant te gebruiken. De zaden van deze plant moeten worden verzameld in de periode van eind augustus tot begin september op het moment dat het dekblad van de overgrote meerderheid van de zijmanden opdroogt.

De aanwezigheid van een tabel met waardevolle helende eigenschappen wordt aanbevolen om te verklaren door het gehalte aan harsen, vette olie, etherische olie, flavonoïden, tyramine, histamine, vitamine K in de zaden van deze plant, en daarnaast de volgende micro- en macro-elementen: aluminium, lood, kalium, magnesium, zink, chroom, strontium, selenium, calcium en vanadium.

Wat betreft de traditionele geneeskunde, hier is deze plant vrij wijdverbreid. Traditionele geneeskunde beveelt het gebruik van waterige vitamines en alcoholextracten uit de zaden en vruchten van deze plant aan voor verschillende ziekten van de lever, milt, galblaas, aambeien, chronische constipatie, chronische bronchitis en gewrichtsreuma.

Het is bewezen dat preparaten op basis van deze plant het vermogen hebben om de vorming van gal te verbeteren en de uitscheiding ervan te versnellen, de beschermende eigenschappen van de lever te verhogen in verband met verschillende vergiftigingen en infecties, en ook profylactisch intacte levercellen te beschermen. Om deze reden wordt mariadistel aanbevolen voor gebruik bij cholecystitis, cirrose van de lever, cholangitis, acute en chronische hepatitis, en daarnaast voor verschillende functionele aandoeningen van de lever na vergiftiging met chemische verbindingen, waaronder alcohol. Dergelijke medicinale middelen worden ook gebruikt voor diabetes mellitus en verschillende chronische gastro-intestinale ziekten.