Tigridia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Tigridia (lat. Tigridia) - geslacht van bolvormige vaste planten

Irisfamilie (lat. Iridaceae) … Het geslacht heeft meer dan vijf dozijn soorten. Planten komen oorspronkelijk uit de Amerikaanse tropen, waardoor Tigridia warm en zonnig was. Planten van het geslacht omzeilen schaduwrijke plaatsen. Fabelachtig mooie bloemen sieren de wereld gedurende slechts acht aardse uren. Hun korte leven wordt aangevuld met groepsaanplant van planten, wanneer een bloem wordt vervangen door een andere bloem, die niet onderdoet voor de schilderachtigheid van zijn voorganger. Amerikaanse Indianen vulden hun dieet aan met gebakken Tigridia-knollen.

Wat staat er op jouw naam?

Het geslacht van bolgewassen dankt zijn Latijnse naam "Tigridia" aan zijn spectaculaire bloemen, waarvan de binnenste bloembladen helder en bont zijn geschilderd, waardoor ze eruitzien als de gevlekte huid van een gevaarlijk wild roofdier - een tijger. Het Latijnse woord "Tigris" is immers gelijk aan het Russische - "tijger".

Beschrijving

Planten van het geslacht Tigridia zijn fotofiel en thermofiel, omdat hun thuisland de tropen van Midden- en Zuid-Amerika is. De vaste plant van planten van het geslacht is gebaseerd op een ondergrondse knol, waarvan de wortels diep in de grond gaan en bladeren en bloemstelen naar de oppervlakte van de aarde stijgen. Tijdens de groeicyclus is de knol volledig uitgeput, geeft zijn voedingsstoffen af aan de bovengrondse delen van de plant en vormt ook babybollen.

De hoogte van planten van het geslacht Tigridia varieert, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden, van dertig tot zeventig centimeter. Op het oppervlak van de grond produceert de bol xiphoid bladeren met een lichtgroene kleur, waarvan het oppervlak gevouwen en naar buiten zeer aantrekkelijk is, vergelijkbaar met de bladeren van planten van de Iris-familie.

Wat betreft de bloemen van planten van het geslacht Tigridia, ze hebben een uniek uiterlijk, anders dan de bloemen van hun familieleden in de Iris-familie. Hun bloembladen zijn verdeeld in extern en intern. Het oppervlak van de buitenste bloembladen heeft in de regel een uniforme kleur, gekenmerkt door een rijke variëteit: van puur wit tot roze, rood, paars. De binnenste bloembladen zijn bont van twee of drie contrasterende tinten. De bloemen zijn vrij groot en fabelachtig spectaculair. Helaas is de levensduur van zo'n verbazingwekkende schoonheid acht tot tien uur. Eén bol onthult echter vier of vijf steeltjes aan de wereld, en als je meerdere planten in de buurt plant, zullen prachtige bloemen het bloembed een maand of anderhalve maand versieren. Insecten houden zich bezig met bestuiving van biseksuele bloemen.

Het hoogtepunt van de groeicyclus is de langwerpige vrucht, waarbinnen de hoekige zaden verborgen zijn. De zaden geven zeer goede scheuten en daarom kunnen planten van het geslacht Tigridia in een gunstig klimaat gemakkelijk worden vermeerderd door zaden te zaaien. In gebieden die niet genereus zijn met een lange warme periode, worden planten gekweekt met zaailingen of met volwaardige knollen.

Gebruik

Bloemen van planten van het geslacht Tigridia veroveren gemakkelijk met hun kortstondige schoonheid iedereen die de wonderen van de flora van onze planeet weet te bewonderen en te bewonderen. In landen met warme tropische klimaten zijn ze erg populair voor het decoreren van bloementuinen. In de omstandigheden van centraal Rusland groeit hun populariteit van jaar tot jaar. De meest voorkomende in de decoratieve sierteelt is de soort, waarvan de naam "Tigridia-pauw" is, wat in het Latijn klinkt als "Tigridia pavonia". Planten houden van een zonnige standplaats, zanderige losse grond, houden niet van stilstaand water en koude wind.

Amerikaanse Indianen in pre-Columbiaanse tijden gebruikten Tigridia-knollen in hun dieet. Om de uien rauw van de bittere smaak te ontdoen, bakten ze ze op de kolen van een vuurtje, waarna de bollen de smaak kregen van zoete aardappelen. Planten werden ook gebruikt voor genezing.