2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Violette driekleur (lat. Viola driekleur) - een levensvatbaar kruid van het geslacht Violet (lat. Viola) van de familie Violet (lat. Violaceae). Violette driekleur is een zeer pretentieloze plant, die vaak gecultiveerde aanplant als onkruid vult. De vitaliteit en weerstand van planten tegen natuurlijke tegenspoed, gecombineerd met een schattige driekleurige bloei, maakte het voor veredelaars mogelijk om nieuwe decoratieve variëteiten te ontwikkelen die heldere en grote bloemen vertonen, waardoor Tricolor Violet een echte "koningin van bloembedden" is geworden. Het in het wild groeiende Violet driekleurige kruid heeft genezende krachten.
Wat staat er op jouw naam?
Het eerste woord van de Latijnse naam van de plant "Viola" wordt vertaald als "paars". Botanici, die zo'n naam toekenden, vertrouwden op de kleur van bloemen, die kenmerkend is voor de meeste natuurlijke plantensoorten van het geslacht.
Het specifieke epitheton "driekleur" is praktisch begrijpelijk, zonder in woordenboeken te kijken. Drie kleuren, waarin de natuur de delicate bloembladen van de meest levensvatbare vertegenwoordiger van het geslacht heeft gekleed, vormden de basis.
Beschrijving
In tegenstelling tot de dikke houtachtige wortelstok van de Amazing Violet (lat. Viola mirabilis), bestaat het ondergrondse deel van de Violette driekleur uit een dunne penwortel met een onvertakt netwerk van zijwortels.
Planten van deze soort kunnen twee jaar oud zijn, die de koude winterperiode overleven door het behoud van de wortel, terwijl de bovengrondse delen afsterven en in het voorjaar herleven vanuit de knoppen op de wortels. Plantkunde noemt dergelijke planten "hemicryptophytes". Of ze kunnen eenjarig zijn, wanneer elk voorjaar een nieuwe plant wordt geboren uit zaden die in de grond hebben overwinterd. Dergelijke planten worden "terofyten" genoemd.
Een stengel of meerdere vertakte stengels tegelijk, die rechtop of kruipend kunnen zijn, stijgt van de wortel naar het aardoppervlak. De driehoekige stengel is hol van binnen, met een kaal of behaard oppervlak, met een hoogte van 10 tot 45 centimeter.
Grote gesteelde bladeren worden in de volgende volgorde op de stengel gerangschikt. Het oppervlak van de bladeren is kaal of bedekt met verspreide haren die uitsteken langs de nerven van de bladplaat. De vorm van de bladeren verandert afhankelijk van waar ze zich op de stengel bevinden. Degenen die zich eronder bevinden, zitten op lange bladstelen en zijn breed eivormig van vorm. De bladstelen van de hogere bladeren worden korter en de vorm krijgt een langwerpig-lancetvormig uiterlijk. Elk blad is voorzien van een paar geveerde lier-stiules, waarvan de lengte groter is dan de lengte van de bladstelen.
Lange steeltjes met cluster bloeiwijzen worden geboren uit de oksels van de bladeren. De bloeiwijzen worden gevormd door onregelmatige (zygomorfe) bloemen, dat wil zeggen dat de bloembladen van de bloem zo zijn gerangschikt dat er slechts één verticaal vlak kan worden getekend, ten opzichte waarvan de bloem in twee symmetrische delen zal worden verdeeld. De natuur heeft elke bloem voorzien van twee miniatuur schutbladen.
Vijf kelkblaadjes vormen een beschermende beker voor de bloemkroon, die de steel blijft vasthouden nadat de vrije vijf bloembladen eraf vallen. Bloemblaadjes zijn niet alleen in drie kleuren geverfd, maar hebben een patroon dat lijkt op de snuit van een besnord dier dat ondeugend naar het publiek kijkt.
De stamper van de bloem is omgeven door vijf meeldraden die er stevig tegenaan drukken.
De ronde capsule van de vrucht wordt gevormd door drie kleppen, die, wanneer talrijke kleine zaadjes volledig rijp zijn, de inhoud van de vrucht naar vrijheid uitstoten.
Talloze decoratieve variëteiten van de driekleurige viooltjes, gefokt door hardwerkende fokkers, hebben een rijk kleurenpalet geabsorbeerd en zijn vaste klanten geworden in bloembedden in de stad en op het platteland.
Genezende vermogens
Het tijdens de bloeiperiode verzamelde kruid Viooltjes driekleur wordt gebruikt als medicinale grondstof. Het gras van wilde planten is van grotere waarde. Traditionele genezers gebruiken het om verschillende menselijke kwalen te behandelen. Onder hen zijn kiespijn, verkoudheid, klierziekte.
Aanbevolen:
Myrikaria Driekleur
Myrikaria driekleur is een van de planten van de familie die kam wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Myricaria triflora. Wat betreft de naam van de familie van myrikaria tricolor, dan zal het in het Latijn zo zijn:
Amarant Driekleur
Amarant driekleur (Latijnse Amaranthus driekleur) - een andere heldere vertegenwoordiger van het Amarant-geslacht van de Amaranth-familie. In de natuur groeit het in het zuidelijke deel van Azië en de eilanden gelegen tussen Australië en Azië (inclusief het Indiase subcontinent, het eiland Sri Lanka en de Himalaya).
Winde Driekleur
Winde driekleur (lat.Convolvulus driekleur) - een vertegenwoordiger van het geslacht Bindweed van de familie Bindweed. Van nature gevonden in mediterrane landen. Het wordt actief gecultiveerd door tuinders en bloementelers voor het decoreren van persoonlijke achtertuinpercelen in Europese landen en op het grondgebied van de Russische Federatie.
Gilia Driekleur
Gilia driekleur (lat.Gilia driekleur) - bloeiende decoratieve cultuur; een vertegenwoordiger van het geslacht Gilia van de familie Sinyukhov. Thuisland is Californië. De soort in kwestie kreeg zijn naam vanwege de inhoud in de bloem van drie kleuren - wit, geel en donker of zwartviolet.
Bescheidenheid En Genezende Viooltjes Driekleur
Je zult niet meteen aandacht besteden aan Violet driekleur, verdwaald in het gras. Maar het is de moeite waard om de plant van naderbij te bekijken, omdat je gefascineerd zult zijn door zijn ingetogen schoonheid en gratie van bladeren en bloemen. Bovendien heeft het in het wild groeiende Violet driekleurige kruid genezende krachten, in tegenstelling tot de talrijke pittoreske tuinvormen die door fokkers zijn gekweekt uit een wild familielid
