Celosia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Celosia (lat. Celosia) - een geslacht van warmteminnende planten uit de Amarant-familie, gekenmerkt door een verbazingwekkende verscheidenheid aan heldere bloeiwijzen. Soms is het verschijnen van bloeiwijzen van een soort zo ver verwijderd van andere dat er twijfel ontstaat of ze tot één plantengeslacht behoren. Botanici hebben echter nauwkeuriger criteria voor het toewijzen van planten aan een of andere gemeenschap. Vertegenwoordigers van dit geslacht zijn niet alleen erg decoratief, maar ook eetbaar en hebben ook helende krachten.

Wat staat er op jouw naam?

Het geheim van de Latijnse naam van het geslacht helpt bij het ontdekken van het Griekse woord "keleos", dat in het Russisch klinkt als "brandend". Het geslacht dankt dit beeld aan die soorten van zijn vertegenwoordigers, waarvan de bloeiwijzen, met hun aarvormige vorm en heldere kleuren, lijken op een brandende fakkel. Hoewel een aantal soorten de wereld een heel andere vorm van bloeiwijzen laten zien, vergelijkbaar met de heldere kammen van verwaande hanen.

Beschrijving

Onder de planten van het geslacht Celosia vindt u meerjarige en eenjarige grassen of struiken. De rechte stengel geeft aanleiding tot talrijke zijscheuten, waardoor de struik verandert in een weelderige creatie van de natuur.

Hele bladeren van verschillende soorten nemen verschillende vormen aan, van lineair-lancetvormig tot ovaal, of lancetvormig-ovaal. In de oksels van de bladeren, of aan de uiteinden van de stengels, verschijnen luxueuze paniculaire, kam- of aarvormige bloeiwijzen, gevormd door biseksuele kleine bloemen en heldere schutbladen, in de wereld.

De capsule met meerdere zaden beëindigt het groeiseizoen.

Rassen

Ongeveer vijf dozijn plantensoorten vertegenwoordigen het geslacht Celosia op aarde. Een aantal van hen heeft de harten van tuiniers veroverd met hun decorativiteit en tegenwoordig versieren ze bloembedden en kamers. Sommige soorten worden gebruikt voor voedsel. Vooral populair bij bloemisten is

Celosia zilverachtig (Celosia argentea), die drie ondersoorten heeft, die van elkaar verschillen in het verschijnen van bloeiwijzen:

1. Celosia zilverachtig (lat. Celosia argentea f. Argentea) is een weinig bekende bladgroente, pretentieloos voor de levensomstandigheden (droogtebestendig, groeit op elke grond). Het smaakt naar spinazie, maar dan zonder de bitterheid die Amarant heeft. Ze worden rauw, gekookt, gestoofd gebruikt. In Nigeria is het een van de toonaangevende bladgroenten die bekend staat als "Soko Yokoto", wat zich vertaalt als: "mannen vol en gelukkig maken". Heeft decoratieve bloeiwijzen van zilverachtig roze tot paars.

2. Celosia zilverachtig geveerd (lat. Celosia argentea f. Plumose) is een sierlijk vertakt kruid, waarvan de bloeiwijzen gemakkelijk kunnen worden verward met de bloeiwijzen van Amarant. De hoogte van de plant is vaak tot 40 cm, maar in zeer gunstige omstandigheden neigen sommige soorten naar de metermarkering. Heldere bloeiwijzen - pluimen gedurende de zomerperiode stijgen boven grote groene eivormige of lancetvormige bladeren uit, glinsterend met allerlei kleuren.

3. Celosia zilverachtige kam (lat. Celosia argentea f. Cristata) - deze soort kan niet worden verward met Amarant, omdat zijn heerlijke, gele of rode bloeiwijzen - sint-jakobsschelpen uniek zijn. Hoewel ze graag associëren met de sint-jakobsschelpen van verwaande hanen, groeien de laatste nog steeds en groeien ze voor zo'n charme.

Groeien

Een warmteminnende plant in onze ijzige landen wordt gekweekt door zaden voor zaailingen te zaaien in de laatste maand van de winter. Pas met het begin van stabiele warmte worden ze verplaatst naar de open grond, waarbij ze de meest verlichte plaatsen kiezen, maar niet in direct zonlicht.

De grond voor een tropische plant is vruchtbaar, humusrijk, los en veroorzaakt geen stagnatie van water, wat schadelijk is voor een droogteresistente plant. Water geven wordt alleen uitgevoerd bij langdurige droogte, maar om het vocht vast te houden, wordt het gebladerte regelmatig besproeid, waardoor heldere bloeiwijzen worden beschermd tegen vocht.

vijanden

Hoewel planten van dit geslacht over het algemeen vrij resistent zijn tegen ongedierte, kunnen ze worden aangetast door de invasie van allesetende bladluizen; met vochtige grond slapen schimmels niet, wat leidt tot rotting van de wortels en stengel; overwint chlorose met een gebrek aan ijzer in de grond, dat gemakkelijk kan worden geëlimineerd met de nodige minerale verbanden.