2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Endymion (lat. Endymion) - een bloeiende vaste plant die behoort tot de hyacintfamilie. De tweede naam van deze plant is de Spaanse bel.
Beschrijving
Endymion is een efemeroïde bolvormige vaste plant, waarvan de rechtopstaande stengels vijftien tot veertig centimeter kunnen bereiken.
Endymion-blaadjes zijn gekield, lineair. En zijn kleine witte uien bereiken een diameter van twee centimeter en een hoogte van bijna vier centimeter.
De klokvormige bloemen van endymion, die worden verzameld in spectaculaire trosvormige bloeiwijzen, kunnen blauwviolet of wit, lila, blauw of roze zijn. En de diameter van de bloemen is meestal niet groter dan twee centimeter. Wat betreft hun aroma, het is vrij scherp, maar tegelijkertijd zeer aangenaam. De bloei van deze plant vindt meestal eind mei of begin juni plaats en de duur varieert van tien tot twaalf dagen.
Het geslacht van endymion is erg klein in aantal - het omvat slechts twee soorten.
Waar groeit
De belangrijkste habitats van endymion worden beschouwd als Noordwest-Afrika en Zuidwest-Europa. Vooral vaak is het te vinden in Spanje of Portugal.
Gebruik
In de sierteelt wordt voornamelijk het Spaanse endymion gebruikt, dat ook wel Prolesky-klokje of Spaanse hyacintoides wordt genoemd.
Endymion past goed bij diverse voorjaarsbloeiende heesters, Chinese irissen, paradijsvogels, tulpen en late narcissen. En het zal er even goed uitzien, zowel in een bostuinontwerp in het midden van varens als in rotstuinen of massale aanplant.
Groeien en verzorgen
Endymion zal goed groeien in goed verlichte gebieden, maar het is goed in staat om lichte schaduw te verdragen - deze knappe man, hoewel fotofiel, is tegelijkertijd behoorlijk schaduwtolerant. Het is vooral goed om deze plant in humusrijke vochtige grond te planten, waarbij het nuttig is om een beetje turf toe te voegen.
In het vroege voorjaar kan het geen kwaad om endymion te voeden met volledige minerale meststoffen (en onmiddellijk voor het planten in de grond, zal deze plant niet weigeren te voeden met organisch materiaal), bovendien moet het gedurende het groeiseizoen regelmatig worden bewaterd, proberen om vochtstagnatie te voorkomen. En hij overwintert zonder veel moeite en in het open veld is het bovendien niet verboden om het te bedekken met vuren takken of bladeren. Over het algemeen heeft endymion niet de minste behoefte aan extra isolatie en verdraagt het vrijwel alle temperatuurschommelingen volledig pijnloos.
Om zelfzaaien te voorkomen, is het raadzaam om de vervagende endymionscheuten tijdig te verwijderen - het feit is dat de uit zaden verkregen exemplaren niet kunnen bogen op dezelfde decoratieve eigenschappen die gewoonlijk kenmerkend zijn voor tuinvormen.
Om de endymion steevast te laten genieten van zijn prachtige overvloedige bloei, moet hij om de drie tot vier jaar worden getransplanteerd - in de regel gebeurt dit nadat de bladeren van de plant verdorren.
Endymion wordt meestal begin september vermeerderd door de bolnesten te delen, terwijl het aangeraden is om de bollen om de drie à vier jaar te planten. Indien gewenst kan deze plant worden vermeerderd door zaden, maar de zaden moeten direct na de oogst in de volle grond worden geplant, omdat ze door het snelle verlies van hun eigenschappen niet kunnen worden bewaard. Maar deze knappe man zal pas in het vierde levensjaar beginnen te bloeien.
Als de lente nat en koud genoeg blijkt te zijn, kan er roest op de bladeren van de endymion verschijnen, maar meestal manifesteert deze ziekte zich nadat de bladeren al geel beginnen te worden - als ze snel worden verwijderd, kan de gevaarlijke aandoening zijn vermeden.
