2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Anthracnose van kruisbes en aalbes komt vrij veel voor. Rode aalbessen hebben meer last van deze aandoening en kruisbessen komen minder vaak voor. Deze aanval ontwikkelt zich vooral sterk in het midden van de zomer tijdens regenseizoenen. Voor een groot deel dragen ook te verdikte aanplant bij aan de verspreiding ervan. Geïnfecteerde bessenstruiken worden gekenmerkt door een significante afname van de groei van jonge scheuten, en niet alleen het suikergehalte van de bessen neemt sterk af, maar ook het volume van de oogst als geheel
Een paar woorden over de ziekte
Bij infectie met anthracnose worden kleine bruinachtige stippen gevormd op de bladeren van kruisbessen en aalbessen, waarvan de diameter ongeveer 1 mm is. Bij nader onderzoek zie je op deze plekken glanzende donkere kleine bultjes. Als de bessenstruiken ernstig werden aangetast, beginnen de vlekken geleidelijk samen te smelten.
Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, beginnen de bladeren van bessengewassen uit te drogen, ondersteboven te krullen en langzaam af te vallen. In de regel beginnen ze van de lagere takken af te vallen en als ze op bessenstruiken blijven, dan meestal alleen op hun toppen. En van de struiken van rode aalbessen vallen de bladeren bijna volledig.
Naast bladeren treft anthracnose vaak bladstelen, evenals kleine stengels en groene scheuten, waarop kleine bruinachtige zweren verschijnen. Het resultaat van het verslaan van de stengels is zeker de val van de bessen. En direct op de bessen worden kleine stippen gevormd, waarvan de centra iets verhoogd zijn.
De veroorzaker van deze plaag is een pathogene schimmel die voornamelijk op gevallen bladeren overwintert. En de verspreiding van de ziekteverwekker vindt meestal plaats in de zomer met conidia.
Hoe te vechten?
Een belangrijke rol bij het planten van bessengewassen wordt gespeeld door de keuze van rassen die resistent zijn tegen de destructieve anthracnose. De meest resistente variëteiten van witte en rode aalbessen zijn Victoria rood, Faya vruchtbaar, Holland rood, Chulkovskaya en Laturnais. En bij zwarte bes zijn rassen als Stakhanovka, Katun, Altai, Primorsky champion, Sanders en Golubok minder vatbaar voor anthracnose.
Gevallen gebladerte onder bessenstruiken moet onmiddellijk worden verwijderd, omdat schadelijke schimmelsporen erin overwinteren. De verspreiding van onkruid op het terrein moet tijdig worden gestopt. Het wordt ook aanbevolen om de grond in de bijna-stamcirkels op te graven - dit gebeurt in het vroege voorjaar of het late najaar. Snoeien met dunne beplanting is niet overbodig. En het vergroten van de weerstand van gewassen tegen anthracnose zal zeker helpen bij het competente gebruik van meststoffen.
Bessenstruiken en grond in tuinen die met deze ziekte zijn geïnfecteerd, worden overvloedig besproeid met kopersulfaat of nitrafen. Het belangrijkste is om tijd te hebben om dit te doen voordat de knoppen in het vroege voorjaar beginnen te bloeien.
Het is niet verboden om Bordeaux-vloeistof te gebruiken in de strijd tegen anthracnose (voor tien liter water - 100 g), evenals colloïdale zwavel, kopersulfaat (voor tien liter water - 40 g) en de middelen "Phtalan", " Kuprozan", "Khomycin" of "Kaptan" - ze voeren onmiddellijk behandelingen uit, zodra de eerste symptomen van een onaangename ziekte worden opgemerkt. En de tweede bespuiting valt meestal in de periode na de oogst en wordt tien dagen na het einde uitgevoerd.
De preparaten "Oxyhom", "Hom" en "Abiga-Peak" zijn ook geschikt voor behandelingen. En minder effectief in de strijd tegen anthracnose zijn "Profit" en "Ditan M-45".
Bij bijzonder ernstige schade aan de vegetatie kunt u "Fundazol", "Ridomil Gold MC", "Skor", "Profit Gold", "Previkur", "Ordan" en "Acrobat MC" gebruiken. Deze fungiciden zijn systemische contactgeneesmiddelen van een nieuwe generatie, waarvan het werkingsspectrum een antisporenvormend, therapeutisch en beschermend effect omvat. Het wordt echter aanbevolen om de behandeling met dergelijke middelen niet vaker dan één keer per jaar uit te voeren.
Aanbevolen:
Kruisbes Zwart
Kruisbes zwart is een van de planten van de familie genaamd Shikshevy, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Empetrum nigrum S. F. Gray. Wat betreft de naam van de familie zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn: Empetraceae.
Kruisbes
© subbotina / Rusmediabank.ru Latijnse naam: Ribes uva-crispa Familie: Kruisbes Rubrieken: Fruit- en bessengewassen Kruisbes (Latijnse Ribes uva-crispa) - populaire bessencultuur; meerjarige struik. Kenmerken van cultuur De kruisbes is een meerstammige struik of struik waarvan de hoogte varieert van 0,5 tot 2 m.
Kruisbes En Aalbes Beker Roest
Kruisbessenroest tast kruisbessen en aalbessen het meest aan. Aanvankelijk ontwikkelt het zich op zegge, waarop de ziekteverwekkende schimmel overwintert en waarvan de sporen vervolgens door de wind worden overgedragen op kruisbessen en aalbessen. Bij een voldoende sterke laesie met deze aandoening valt vaak de helft (of zelfs meer) van de bessen af en verliezen de struiken zelf 40 tot 78 procent van de bladeren
Witte Vlek Van Kruisbes En Aalbesbladeren
Witte vlek, ook wel septoria genoemd, valt in de zomer actief kruisbessen met krenten aan. Rode bes wordt in mindere mate aangetast door zo'n onaangename aandoening dan zwarte. De schadelijkheid van septoria is vrij hoog, vooral in de zuidelijke regio's - het dode weefsel op de geïnfecteerde bladeren bereikt vaak 20 - 50% van hun totale oppervlak. Deze ziekte veroorzaakt, naast het massale uitdrogen van de bladeren, ook hun voortijdige val. En voor zieke scheuten is het kenmerkend
Abessijnse Kruisbes
Abessijnse kruisbes (lat.Dovyalis abyssinica Warb.) - fruitgewas van de Willow-familie. Beschrijving De Abessijnse kruisbes is een boom- of struikgewas dat tot negen meter hoog kan worden. Bovendien is hij vrij compact. De afwisselend langwerpige of ovaal-lancetvormige bladeren van de Abessijnse kruisbes zijn twee tot vier centimeter breed en hun lengte kan variëren van twee en een half tot negen centimeter.
