Ziekten Van De Pruim. Deel 1

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Een zeer gevaarlijke en ernstige ziekte van de pruim is de zogenaamde moniliale steenverbranding, ook wel moniliose genoemd. Tuinders noemen deze ziekte echter meestal grijze rot

Voor steenfruitgewassen wordt deze ziekte als een van de meest schadelijke beschouwd en door de aard van de verspreiding kan de ziekte letterlijk overal in Centraal-Rusland worden aangetroffen. De ziekte is geclassificeerd als schimmel. Zoals je zou kunnen raden aan de naam van de ziekte, manifesteert het zich in de vorm van grijsrot op de vruchten zelf. De eerste tekenen van de ziekte verschijnen onmiddellijk na de bloei van de boom. Na verloop van tijd zullen zieke bloemen van kleur veranderen in bruin en individuele takken kunnen plotseling uitdrogen. Dergelijke takken kunnen echter lange tijd aan de boom blijven zitten, zonder zelfs maar hun bloembladen te laten vallen. In het geval dat de ziekte zich massaal heeft verspreid, dan ziet de boom eruit als een verbrand vuur. Om deze reden verscheen zo'n naam eigenlijk als een moniliale brandwond. Op de zieke bloeiwijzen, onderhevig aan nat weer, zullen zich asgrijze kussens vormen, die de sporen van de schimmel zullen bevatten.

Tijdens de bloeiperiode vallen de sporen van de schimmel op de stempels van de bloem, ontkiemen en ontwikkelen zich tot het mycelium. Dit mycelium dringt al door in de eierstok, fruittak en steel. Die scheuten die erin slaagden om op een zieke boom te verschijnen, zullen beginnen uit te drogen.

In de zomer zal de ziekte zich op de vruchten zelf blijven ontwikkelen als grijsrot. Vruchten raken besmet met sporen van geïnfecteerde knoppen en takken. Meestal zijn die vruchten die al mechanische schade hebben of die insecten de tijd hebben gehad om hun negatieve invloed uit te oefenen vatbaar voor infectie. Bovendien kan infectie optreden bij nauw contact van zieke en gezonde foetussen. De kleur van de vrucht kan verschillen, het hangt allemaal af van de kleur van de schil. Het vruchtvlees zal echter altijd bruin zijn.

Op de vruchten aan het begin van de ziekte kun je een klein donker stipje opmerken, dat vrij snel zal groeien, en na verloop van tijd zal de hele foetus worden aangetast. De asgrijze sporen van de schimmel zijn op een chaotische manier op de vruchten aangebracht, terwijl de diameter iets meer dan een millimeter zal zijn. Soms kunnen geïnfecteerde vruchten donkere blauwachtige tinten krijgen, en puur uiterlijk zullen de vruchten eruitzien als gelakte vruchten. De overgrote meerderheid van deze volledig geïnfecteerde vruchten valt af, maar sommige kunnen zelfs tot de volgende lente aan de boom blijven. Zo'n paddenstoel overwintert in reeds geïnfecteerde takken, droog fruit, scheuten en bloeiwijzen. Gunstig weer voor de ontwikkeling van deze ziekte wordt beschouwd als koel, nat weer in de lente, tijdens de bloei en in de zomer.

Wat betreft de methoden om met een ziekte als grijsrot om te gaan, dan moeten allereerst in de lente en de herfst geïnfecteerde vruchten, scheuten, takken en bloeiwijzen zorgvuldig worden geselecteerd. Deze delen van de plant moeten worden verbrand. Ongeveer vijftien tot twintig dagen na het einde van de bloei moeten al deze aangetaste delen worden weggesneden. Als de lijn tussen het geïnfecteerde weefsel en het gezonde weefsel merkbaar is, moet vijftien centimeter gezond weefsel worden afgesneden.

Bovendien is het gedurende het zomerseizoen noodzakelijk om zieke vruchten van de pruim en die op de grond zijn gevallen van de site te verwijderen. Er moet zeer belangrijke aandacht worden besteed aan de bestrijding van een aantal plagen die gevaarlijk zijn voor pruimen, omdat ze drager kunnen worden van deze ziekte. Voor of na de bloei kunnen bomen worden besproeid met een speciaal preparaat. In het geval dat de ziekte zich massaal ontwikkelt, moet bij het begin van de bladval worden besproeid met een drie procent Bordeaux-vloeistof.

Vervolg - Deel 2.