2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Rot van de bodem van uien en knoflook, wetenschappelijk fusarium genoemd, is een vrij veel voorkomende (en bijna overal) schimmelziekte. Het kan zich niet alleen ontwikkelen tijdens de groei van deze gewassen, maar ook tijdens hun opslag. Hoe warmer het is in de opslag, hoe sneller rot zal ontstaan op de aangetaste bollen. De kans op een walgelijke ziekte wordt ook sterk vergroot als uien en knoflook bij vrij hoge bodemtemperaturen worden gerijpt
Symptomen van de ziekte
Het vergelen van de uiteinden van uienveren met hun daaropvolgende verwelking zijn de allereerste symptomen. In het rijpingsstadium van de ui rotten de meeste wortels vaak. In het gebied van de onderkant van de bollen begint de ontwikkeling van een overvloedig wit mycelium; de bollen worden uiteindelijk aanzienlijk zachter en worden waterig. En bij nauwkeurig onderzoek van de beschadigde bollen tussen de schubben, kun je opeenhopingen van sporen en mycelium zien - vaak tussen hen wordt roze mycelium van de schimmel gevormd die lijkt op pads. Aan het einde van de bewaring kunnen zieke bollen soms zelfs mummificeren.
De opkomst van een noodlottige ziekte wordt vergemakkelijkt door schade aan de ui door verschillende plagen (bijvoorbeeld uienvliegen). De ontwikkeling van de ziekte kan ook worden veroorzaakt door geïnfecteerd plantmateriaal samen met geïnfecteerde grond.
De schimmelveroorzaker van de ziekte bevindt zich in de grond en wordt actiever in het hete seizoen, wanneer de temperatuur 28 graden of meer bereikt. De distributie is mogelijk met water voor irrigatie, zaden en geïnfecteerde plantuien.
Bij knoflook zijn het vooral de sappige weefsels van de kruidnagel die eronder lijden. Laesies zien er bijna altijd uit als zweren op de sappige weefsels van de denticles en onder de leerachtige schubben; ze kunnen echter ook specifieke delen van de knoflookbol een duidelijk glasachtig uiterlijk geven.
Knoflook die in het voorjaar wordt geplant, heeft minder last van rot; latere rassen zijn vatbaarder voor deze aandoening. Knoflook van de variëteit Yubileyny Gribovskiy wordt bijvoorbeeld als zeer stabiel beschouwd.
Rotte uien en knoflook worden volledig ongeschikt voor opslag, dus worden ze verbrand.
Hoe om te gaan met een ziekte?
Eliminatie van zieke planten moet tijdig worden uitgevoerd. Ze proberen plantmateriaal alleen gezond te nemen; voor het planten van sevok adviseren experts om het op te warmen. Het is belangrijk om de gebieden te kiezen waar uien en knoflook moeten worden geplant, uit de buurt van verwarmde plaatsen. Voor het planten worden plantuien soms gebeitst door ze 20 minuten onder te dompelen in een 3% suspensie van TMTD-fungicide en knoflookteentjes in een 3% suspensie van benlate (of fundozol).
Het is net zo belangrijk om de regels van vruchtwisseling te volgen - de terugkeer van uien- en knoflookgewassen naar de voormalige bedden kan in 3-4 jaar worden gedaan, niet eerder. En de beste voorgangers zullen graangewassen zijn, en ongewenst en zelfs de slechtste - peulvruchten en groenten.
Het is belangrijk om de bollen te oogsten wanneer ze volledig rijp zijn. Vervolgens wordt het gewas bij zonnig weer in één laag gelegd en in open gebieden gedroogd; bij vochtig weer wordt het eerst gedroogd onder een afdak en vervolgens 7 tot 10 dagen binnenshuis (de luchttemperatuur erin moet 26 tot 35 graden zijn). Probeer bij het snijden van uien kleine halzen van 3 - 6 cm lang te laten.
Bewaar uien onder de best mogelijke omstandigheden. Sevok wordt bewaard bij een temperatuur van 18 - 20 graden met een relatieve vochtigheid van 60 - 70%. Voor het bewaren van baarmoederbollen is een temperatuur van 2 - 5 graden en een relatieve vochtigheid van 70 - 80% geschikt. En voedseluien, bedoeld voor menselijke consumptie, worden bewaard bij een temperatuur van 1 - 3 graden met een relatieve vochtigheid van 75 - 80%. Voor een betere opslag worden de bollen in dozen besprenkeld met droog gemalen krijt (voor 1 kg product - 20 g krijt).
Het is noodzakelijk om regelmatig beschermende maatregelen te nemen tegen allerlei ongedierte: uienvliegen, trips, enz. In de strijd tegen hen kunnen medicijnen zoals Aktara en Karate Zeon goede hulp bieden. En het fungicide Quadris, gebruikt tegen grijsrot en peronosporosis, helpt de verspreiding van fusarium te beperken.
Aanbevolen:
Hoe U Uw Komkommeroogst Kunt Verdubbelen?
Het doel van elke teler is een overvloedige oogst. Als uw komkommers niet goed vrucht dragen, moet u de oorzaak of fouten van landbouwtechnologie vinden. We bieden effectief advies van ervaren tuiniers die u zullen helpen veel komkommers te verzamelen in beschutte en open grond
Korstmos Op Appelbomen: Hoe Te Overwinnen?
Veel tuinders merken vaak dat er korstmossen op hun appelbomen verschijnen. Niet iedereen weet echter dat korstmossen, die een symbiose zijn van schimmels met algen, fruitbomen enorm kunnen schaden - als gevolg van hun destructieve effecten beginnen bomen veel langzamer te groeien, wordt hun productiviteit merkbaar verminderd en in het ergste geval, je kunt zelfs geconfronteerd worden met het drogen van takken … Het is dus absoluut noodzakelijk om korstmossen te bestrijden en ze tijdig te verwijderen
Hoe U Uzelf Kunt Beschermen Tegen De Perenmot
De perenmot leeft overal en beschadigt alleen de peer. Dit insect is vooral ijverig in de steppen en bossteppen. Het is mogelijk en noodzakelijk om ermee om te gaan, anders kan het verlies van de langverwachte oogst niet worden vermeden
Hoe U Uw Tuin Kunt Beschermen Tegen Aanvallen Van Knaagdieren - Hazen, Muizen En Onze Bomen In De Winter
De winter brengt veranderingen in het leven van knaagdieren en bosbewoners. De zoektocht naar voedsel brengt hazen naar onze sites. Er is hier geen gevaar en er is voldoende voedsel aanwezig. Hoe u uw tuin kunt beschermen tegen aanvallen van knaagdieren
Hoe Echte Meeldauw Op Krenten Te Overwinnen?
Echte meeldauw is een overlast die bijna elke plant kan aantasten. Vooral vaak valt deze aanval een grote verscheidenheid aan fruit- en bessengewassen aan. Aalbessen zijn geen uitzondering, maar echte meeldauw treft rode en witte aalbessen minder vaak dan zwarte. Tegelijkertijd zien sommige zomerbewoners de noodzaak niet om deze gevaarlijke aandoening te bestrijden, en het is volledig tevergeefs, omdat echte meeldauw na verloop van tijd kan leiden tot de dood van planten
