Mispel - Een Dankbare Zuiderling

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Fruit en bessen worden in de regel vóór het eerste koude weer geoogst. Maar in het geval van de mispel wordt een uitzondering gemaakt. Terwijl de bladloze herfstbomen zich voorbereiden op de winterslaap, is deze zuiderling net klaar om haar oogst te delen. Een lichte vorst geeft de vruchten nog meer sappigheid en smaak. Is het mogelijk om zo'n originele, zuidelijke boom op onze breedtegraden te laten groeien?

Veroverde de oude Romeinen en Grieken

Mispel werd 3000 jaar geleden gekweekt in de oude Griekse en Romeinse beschavingen. Ze behoort tot de glorieuze Rosaceae-familie. Ondanks het feit dat het in de Middeleeuwen iets minder vereerd werd door de opkomst van nieuwe plantensoorten, wordt het vandaag opnieuw zeer gerespecteerd. Het wordt gewaardeerd om zijn schoonheid, zachte karakter, geurige, honinghoudende bloemen, zeer nuttige en voedzame vruchten.

Het thuisland van deze bladverliezende plant is het zonnige Klein-Azië en de Kaukasus. Daar wordt het een chishka genoemd, de Spanjaarden noemen het nispero en de Israëli's noemen het Shasaki. Het wordt met succes gekweekt in de Krim en in de mediterrane landen. Deze zuiderling is echter bestand tegen zowel droogte als strenge vorst (tot -39 C). Als u kiest tussen de twee veel voorkomende soorten mispel - Duits en Japans (lokva) - is de eerste meer geschikt voor open grond (variëteiten - Morozko, Karadag, Goytkhovskaya, Sochinskaya). En de tweede - groenblijvende lokva - wortelt perfect op de vensterbank. Ze is meer verwend en warm-houdend. Hoewel het soms wordt gevonden in de tuinen van de regio Moskou.

Mooi in elk seizoen

Thuis groeit de mispel tot 8-9 m, maar in de middelste baan is de groei niet meer dan 5 m. Allerlei bestuivende insecten trekken naar de prachtige, vijfbladige, witachtige bloemen (met een diameter van 4-5 cm). Dit is niet alleen handig voor mispel, maar ook voor andere planten in de tuin. Bloemen tegen een niet minder decoratieve achtergrond (lengte - 15 cm, breedte tot 4 cm) donkergroene bladeren zien er nog eleganter uit. De boom kan elk onopvallend deel van de tuin met zijn uiterlijk opfleuren en zelfs een pittoreske, originele haag langs het hek worden.

Met goede zorg verschijnen jaarlijks en in grote hoeveelheden roodbruine vruchten (met een diameter van 2-3 cm). Van onderaf hebben ze ontvouwde kelkblaadjes en van binnen zijn er 3-4 grote, langwerpige botten. De oogst wordt meestal later geoogst dan de rest van het fruit - eind oktober - begin november (met het begin van de eerste nachtvorst). Het is toegestaan om de vruchten eerder te plukken - dan worden ze voor de winter bewaard. Rijpe mispels zijn bedekt met fijne rimpels en scheuren. Na de eerste nachtvorst verliezen ze wat aan volume, maar ze zijn gevuld met een unieke zoetzure smaak. Maar hun belangrijkste voordeel zit in een unieke reeks voedingsstoffen die de spijsvertering en de darmfunctie verbeteren en de eliminatie van radioactieve elementen bevorderen. Er worden allerlei soorten jam, pastilles, marmelade, compotes en marinades van bereid.

Scarificatie van zaden versnelt hun groei

Zowel het zaad als de vegetatieve reproductiemethoden van de mispel zijn erg ingewikkeld en langdurig. De eerste is meer geschikt voor bewoners van middelste breedtegraden, omdat de mispel van de steen meer vorstbestendig zal zijn dan van de stekken. Maar u moet tot 3 jaar wachten op spruiten. Maar als de botten goed zijn afgesneden, zal de mispel sneller groeien. Gebruik hiervoor eerst gewoon schuurpapier, waarmee de botten worden afgeveegd, daarna worden ze drie dagen in water gedrenkt en worden de drijvende botten weggegooid. Daarna moet je 5 uur drogen en baden in een zwaveloplossing (per liter water - een theelepel zwavelzuur). Het proces wordt voltooid door grondig gewassen en gedroogde zaden 3-4 maanden in nat zaagsel, turf of zand op een koele en donkere plaats (zijplank van de koelkast, kelder) te plaatsen. Zaailingen worden gekweekt bij een temperatuur die niet lager is dan 20-22 ° C.

Makkelijker te enten

Vermeerdering door groene stekken is ook mogelijk. Plantmateriaal wordt verkregen tijdens de bloeiperiode. Vervolgens worden jonge scheuten begraven in nat zand en bedekt met een donkere film of geverfd glas om ze te beschermen tegen direct zonlicht. Voor het in de grond planten worden de stekken ondergedompeld in een samenstelling met houtas (1 glas per liter).

Toch is een van de gemakkelijkste en meest effectieve manieren om een mispel te temmen, zich te laten vaccineren. Hiervoor zijn andere fruitfamilies geschikt - kweepeer, dwergpeer, lijsterbes, meidoorn, enz. Na de entmethode groeit de plant beter en geeft hij eerder fruit. Maar een van de tuinders reproduceert deze zuiderling met worteluitlopers en scheidt ze vóór de herfstplanting. In dit geval zijn warme grond en goed weer nodig.

De zorg voor de mispel is minimaal: snoeien, voeren, water geven. Als meststof is het vooral dankbaar voor gewone mest. Ze heeft geen speciale en kwaadaardige plagen of kwalen.