2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De zuidelijke bietenvlo woont het vaakst in de zuidoostelijke regio's van Rusland. Naast suikerbieten houdt ze van quinoa en andere gewassen. Deze dappere plaag produceert vaak twee generaties per jaar. Kevers van beide generaties knagen talrijke gaten bovenop de bladeren zonder de opperhuid aan te tasten. En wanneer de bladeren beginnen te groeien, zal de epidermis scheuren en gaten vormen met bruine, ongelijke randen. Bij ernstige schade drogen jonge planten uit en bij volwassen gewassen wordt het suikergehalte van wortelgewassen en het gewicht aanzienlijk verminderd
Maak kennis met de plaag
De zuidelijke bietenvlo is een kever van 1, 9 - 2, 3 mm, waarvan het bolle lichaam taps toeloopt naar de kop. Alle insecten worden gekenmerkt door een koper-brons kleur met een lichte groenachtige of paarse tint. De basis van de antennes en tarsi zijn roodachtig en de dekschilden zijn uitgerust met puntvormige groeven in regelmatige rijen.
De grootte van geelachtig witte doorschijnende ovale eieren van zuidelijke rode bietkevers is ongeveer 0,4 mm. En de larven zijn wit en worden 4 - 4,5 mm lang. Hun poten en hoofden zijn bruingeel en de afgeronde uiteinden van de buik zijn begiftigd met een paar korte gebogen stekels. De poppen zijn ook wit, bereiken een lengte van ongeveer 1, 8 mm en hebben ook twee stekels aan de uiteinden van de buik.
Halfrijpe insecten overwinteren in de oppervlaktegrondlaag in naoogstresten, in velden en op helder onkruid begroeid met nevelonkruid, evenals in groeven langs de weg. Ongeveer in de eerste helft van april, wanneer de thermometer stijgt tot vier tot zes graden, begint de opkomst van schadelijke insecten. En zodra de luchttemperatuur de tien graden overschrijdt, beginnen ze zich te voeden met talloze onkruiden uit de Haze-familie. Welnu, wanneer de eerste bietenscheuten verschijnen, zullen de vraatzuchtige parasieten er onmiddellijk naar toe gaan. Bij zonnig weer zijn zuidelijke bietenvlooien het meest actief. De gunstigste temperatuur voor hun massale vluchten is achttien tot twintig graden. Als de luchttemperatuur plotseling achtentwintig graden of meer is en de grond opwarmt tot veertig graden, zullen de insecten onmiddellijk beginnen te verhuizen van bietenaanplant naar goed schaduwrijke gebieden met dicht gras. In verband hiermee wordt de grootste schade aan de bietenteelt vooral in de noordelijke regio's veroorzaakt.
In de bossteppe beginnen ongedierte meestal in de eerste helft van mei eieren te leggen. Het legproces duurt ongeveer anderhalf tot twee maanden. De eieren worden door de vrouwtjes één voor één tot een diepte van één tot drie centimeter in de grond geplaatst. En de belangrijkste plaats van hun dislocatie is de grond nabij de kleine zijwortels van de quinoa en de biet. De totale vruchtbaarheid van vrouwtjes bereikt tweehonderddrieënvijftighonderd eieren. Na acht tot tien dagen komen de larven uit de gelegde eieren en voeden zich 24 tot 36 dagen met kleine onvoorziene wortels. Gedurende de gehele ontwikkelingsperiode slagen de schadelijke larven erin om tweemaal te verharen, en dichter bij half juni gaan ze de grond in en verpoppen zich daar op een diepte van drie tot twintig centimeter in fraaie aarden wiegen.
De ontwikkeling van poppen duurt gemiddeld veertien tot zestien dagen. De opkomst van nieuwe generatie kevers wordt waargenomen in de bossteppe van eind juni tot half augustus. In de steppe is de timing iets anders: de release van bugs begint daar begin juni en eindigt eind juli. Als de grond overmatig bevochtigd is, kan de ontwikkeling van poppen worden vertraagd, wat op zijn beurt zal bijdragen aan de dood van de meeste van hen door bacteriose.
In de noordelijke steppe en in de bossteppe eten kevers nevelonkruid en bieten tot het begin van koud weer, en pas daarna gaan ze naar de winter. En in de zuidelijke regio's, parasieten die aanvullende voeding hebben voltooid, paren en leggen eieren. De ontwikkeling van de tweede generatie valt in juli-augustus.
Hoe te vechten?
Ter bescherming tegen de zuidelijke bietenvlo moeten bieten zo vroeg mogelijk worden gezaaid en is het ook noodzakelijk om actief onkruid te bestrijden. Bietengewassen moeten periodiek worden gevoed met hoogwaardige meststoffen.
Voor het planten wordt aanbevolen om bietenzaden met insecticiden te pekelen, en in het geval van een voldoende groot aantal plagen op de site, worden gewassen ook besproeid met insecticiden. Het meest geschikt voor deze "Metathion" en "Phosphamide".
Aanbevolen:
Zuidelijke Dodder
zuidelijke dodder is een van de planten van de familie Dodders genaamd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Cuscuta australis R. Brown. Wat betreft de naam van de familie van deze plant zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn:
Van De Rode Biet Af
De rode biet is bijna overal te vinden. Het beschadigt niet alleen suikerbieten, maar ook goudsbloem met quinoa. Bovendien richten de insecten zelf en hun larven schade aan: de insecten maken samen met de larven van oudere stadia doorgangen in de bladeren en de larven van jongere stadia knagen er zweren aan. Dienovereenkomstig moet je met die en anderen vechten
Zuidelijke Phytophthora Van Tomaten
Zuidelijke Phytophthora van tomaten komt vooral voor in de zuidelijke regio's van Rusland, maar ook wanneer dit gewas in kassen wordt geteeld. En de actieve ontwikkeling ervan wordt grotendeels mogelijk gemaakt door een indrukwekkende hoeveelheid neerslag en een zeer hoge luchtvochtigheid. Vooral fruit, worteldelen van stengels en wortels lijden aan deze aandoening, en niet alleen volwassen tomaten, maar ook zaailingen kunnen besmet raken met zuidelijke Phytophthora
Snijbiet Of Rode Biet
In de moderne wereld wordt een gezonde levensstijl steeds populairder. Veel van zijn aanhangers eten keukenkruiden die rijk zijn aan vitamines en een laag caloriegehalte hebben. Snijbiet of rode biet verwijst naar juist zulke caloriearme groentegewassen
Grijze Zuidelijke Snuitkever - Zaailingeneter
De zuidelijke grijze snuitkever leeft voornamelijk in het zuidwesten van Rusland. Schadelijke kevers voeden zich met winter- en lentegewassen, maar ook met tabak, maïs, zonnebloemen, bieten en allerlei soorten onkruid. En vraatzuchtige larven geven de voorkeur aan alleen maïs. Bovenal houden grijze zuidelijke snuitkevers van jonge scheuten, waarvan de volledige ontwikkeling wordt geblokkeerd door deze parasieten. Naast de bladeren knagen de insecten ook aan de groeikegels. En hoewel de gewassen niet uitdrogen, is het goed mogelijk
