2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Aralia Manchu (lat. Aralia elata) - decoratieve en geneeskrachtige struik; een vertegenwoordiger van de Aralia-clan van de familie Araliev. Een andere naam is hoge aralia. Voorheen waren Manchurian Aralia en Tall Aralia verschillende soorten, maar omdat de verschillen tussen hen onbeduidend en niet altijd consistent zijn, werden ze als één soort gerangschikt. Populaire namen - duivelsboom of doornboom. Het komt van nature voor in Japan, China, Sachalin, de Koerilen-eilanden, het Primorsky-gebied en het Verre Oosten. Het groeit aan bosranden, open plekken, ondergroei van naald- of gemengde bossen, maar ook in goed verlichte gebieden, alleen of in kleine groepen.
Kenmerken van cultuur
Aralia Manchurian is een bladverliezende boom tot 7 m hoog (er zijn exemplaren van meer dan 10 m hoog) met een rechte stam, zittend met talrijke doornen. Daarom wordt de plant in de volksmond de doornboom genoemd. Het wortelstelsel van de beschouwde soort is oppervlakkig, een deel van de wortels is horizontaal, het andere deel is naar beneden gebogen en reikt tot een diepte van een halve meter.
De bladeren zijn samengesteld, groot, dubbel geveerd, tot 100 cm lang, verdeeld in 2-4 lobben, die op hun beurt bestaan uit 5-9 paar eivormige blaadjes, puntig naar de uiteinden. Aan de buitenkant zijn de bladeren lichtgroen, aan de achterkant - grijsgroen. In de herfst wordt het blad getransformeerd en geverfd in roze-paarse of roodachtige tinten. Het gebladerte valt af voor het begin van de vorst.
De bloemen zijn onopvallend, klein, geurig, romig of wit, verzameld in schermbloemige meerbloemige bloeiwijzen die grote pluimen vormen. Besachtige vruchten, blauwzwart, tot 5 mm in diameter, bevatten 5 zaden. Aralia Manchurian bloeit in juli - augustus, de vruchten rijpen in september - oktober. De cultuur bloeit in het vijfde jaar na het planten.
Aralia Manchurian droogtebestendig, winterhard, bestand tegen ziekten en plagen. Het wordt actief gebruikt in de volksgeneeskunde en voor tuinieren. Vooral tijdens de bloei zijn bomen spectaculair. Naast de genoemde eigenschappen is de betreffende soort een goede honingplant, vooral omdat de bloeiduur 20-25 dagen bedraagt.
Manchurian Aralia plant zich voort door zaden, stekken en worteluitlopers. In tegenstelling tot de naaste verwant van de stekelige aralia, is de kiemkracht van zaden meer dan 50%. Snijden is een ineffectieve methode, het wordt zelden gebruikt, omdat de bewortelingssnelheid van stekken erg laag is en slechts 76% is.
Aralia Manchu heeft verschillende decoratieve vormen:
* F. canescens - vertegenwoordigd door bomen met gebladerte, waarvan het onderste deel bedekt is met een groot aantal gelige haren;
* F. pyramidalis - vertegenwoordigd door bossige bomen met zacht en klein blad;
* F. subinermis - vertegenwoordigd door bomen zonder doornen of met weinig doornen.
Veel voorkomende soorten:
* Variegata - de variëteit wordt gekenmerkt door kleine bomen of struiken tot 2,5-3 m hoog, waarvan de stammen bezaaid zijn met doornen. Een onderscheidend kenmerk wordt beschouwd als grote, lange, gevederde, opengewerkte bladeren met een zilverwitte kleur. Qua uiterlijk lijken de planten op een palmboom.
* Aureo-variegata - de variëteit wordt gekenmerkt door bomen tot 3 m hoog met een opengewerkte kroon, een rechte stam bedekt met doornen en lange tegenoverliggende bladeren bedekt met vlekken met een gele rand. Zeer decoratieve variëteit. Gepresenteerd op de tuinmarkt in beperkte hoeveelheden, heeft een relatief hoge prijs, dus tuinders zijn terughoudend om te kopen.
medisch gebruik
De wortels van de Manchu Aralia worden in de volksgeneeskunde gebruikt om verschillende kwalen te behandelen. Hiervan worden infusies en poeders bereid. Schors en bladeren worden ook in de geneeskunde gebruikt. Het oogsten van wortels en schors wordt uitgevoerd in de lente of de herfst, en bladeren - tijdens de bloei of daarna. De wortels van de plant zijn rijk aan mineralen, alkaloïden, saponinen, eiwitten, koolhydraten en etherische olie.
De bladeren bevatten veel essentiële oliën, flavonoïden, anthocyanines, organische zuren, alkaloïden en triterpenoïden. Tincturen uit de wortels van Manchurian aralia worden gebruikt voor hersenschudding, depressie, lage bloeddruk, impotentie, vermoeidheid, psychosthenie, schizofrenie, neurasthenie en neurosen.
Aanbevolen:
Aralia
Aralia (lat.Aralia) - een geslacht van bladverliezende struiken en bomen van de familie Araliev. Het geslacht omvat 35 soorten. In de natuur wordt Aralia gevonden in de subtropische en tropische regio's van Zuidoost-Azië, Noord- en Midden-Amerika, evenals in Australië.
Kirkazon Manchu
Kirkazon Manchu is een van de planten van de familie genaamd Kirkazonovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Aristolochia manshuriensis Kom. Wat betreft de naam van de familie Kirkazonov zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Clematis Manchu
Clematis manchu is een van de planten van de familie Boterbloem, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Clematis manschurica Rupr. Wat betreft de naam van de Manchu-clematisfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Ranunculaceae Juss.
Chinese Aralia
Chinese aralia (lat.Aralia chinensis) - decoratieve en helende cultuur; een vertegenwoordiger van de Aralia-clan van de familie Araliev. In het wild worden planten gevonden op open plekken en bosranden in het zuidoosten en zuiden van China.
Aralia Stekelig
Aralia stekelig (lat.Aralia spinosa) - helende en decoratieve cultuur; een vertegenwoordiger van de Aralia-clan van de familie Araliev. Het groeit in het wild in rivierdalen, laaglanden, loofbossen en in gebieden met vochtige en diepe bodems in het oosten van Noord-Amerika.
