2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Zeedruiven (Latijnse Coccoloba uvifera) - een kleine fruitboom uit de familie Boekweit. De tweede naam is berry coccoloba.
Beschrijving
Zeedruiven zijn miniatuurbomen, die wel acht meter hoog kunnen worden, maar in de meeste gevallen bijna nooit meer dan twee meter. De gladde bast van dergelijke bomen is geschilderd in aangename geelachtige tinten en de spectaculaire olijfgroene bladeren zijn voorzien van rode nerven (naarmate de bladeren ouder worden, veranderen ze geleidelijk in romige tinten) en hebben een breed-ovale of afgeronde ovale vorm. Alle bladeren zijn glanzend, met hele randen en vrij dicht (bijna leerachtig). In de breedte groeien ze tot vijftien tot twintig centimeter, en in de lengte - tot tien tot twaalf centimeter. Van bovenaf kunnen de bladeren donkergroen of lichtgroen zijn.
De bloemen van zeedruiven zijn erg klein en geurig. Ze verzamelen zich in lange kwastjes die naar beneden hangen en een aangename romige kleur hebben.
De ronde vruchten van deze cultuur, met een diameter van twee centimeter, zijn bedekt met een licht houtachtige paarse schil. En onder deze schil vind je een klein laagje zoetige pulp met een verrassend delicate nootmuskaatsmaak. In het midden van elke bes bevindt zich een vrij groot zaad comfortabel. Alle vruchten hangen aan de takken in de vorm van zeer kleurrijke trossen, zeer vergelijkbaar met druiven, en de rijpende bessen vallen geleidelijk op de grond.
Waar groeit
De belangrijkste habitat van zeedruiven is het kustgebied van de Caribische Zee, evenals Florida en Bermuda.
Sollicitatie
Zeedruiven kunnen vers worden gegeten of tot een heerlijke gelei worden verwerkt. Bovendien maken ze een uitstekende wijn, die geleidelijk verandert in azijn als hij zuur wordt.
Het caloriegehalte van de vruchten van zeedruiven is relatief laag en bedraagt ongeveer 65 kcal per 100 g product. Deze geweldige bessen, verrijkt met allerlei mineralen en vitamines, hebben een krachtig tonisch en herstellend effect op het menselijk lichaam. Met hun hulp kunt u de bloeddruk snel normaliseren of de spiertonus verhogen. Ze zullen ook goed dienen voor nerveuze of fysieke uitputting, evenals voor verschillende aandoeningen van het maagdarmkanaal, de lever of de galwegen. En in een aantal Midden-Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse landen worden dergelijke bessen beschouwd als een uitstekend kalmerend (kalmerend), hemostatisch en ontstekingsremmend middel.
Er moet ook worden opgemerkt dat zeedruiven worden beschouwd als een uitstekende honingplant. En in West-Indië en Jamaica wordt het sap actief gebruikt voor het verven en looien van leer.
Contra-indicaties
Omdat zeedruiven zeer rijk zijn aan suikers, mag het niet worden geconsumeerd door mensen die lijden aan obesitas en diabetici, en het hoge gehalte aan allerlei organische zuren kan complicaties veroorzaken in het geval van duodenum- of maagzweren. Ja, en bij hypertensie wordt het eten van deze vruchten ook niet aanbevolen. Bovendien zijn allergische reacties bij gebruik niet uitgesloten.
Groeien en verzorgen
Voor zeedruiven is een volledige intolerantie voor vorst kenmerkend. Tegelijkertijd is deze cultuur zeer tolerant voor het zoutgehalte van de bodem - zo'n waardevolle eigenschap maakt het mogelijk om langs de zeekusten te worden geplant voor landschapsarchitectuur, maar ook voor het fixeren van zand op stranden.
Zeedruiven zijn behoorlijk fotofiel, maar het is onwaarschijnlijk dat ze direct zonlicht waarderen. Een temperatuur van twintig tot vierentwintig graden is het beste om het te laten groeien, en bij het telen van zeedruiven in kassen in de winter, is het heel toelaatbaar om een temperatuur in het bereik van zestien tot achttien graden te houden. En aangezien deze geweldige plant extreem gevoelig is voor de hoge luchtvochtigheid en de bodem, kan het geen kwaad om hem regelmatig te sproeien.
Voortplanting van zeedruiven vindt plaats door stekken of zaden (dat wil zeggen seksueel). Onlangs wordt deze cultuur meestal in kassen of binnenshuis gekweekt. Toegegeven, in kameromstandigheden bloeit het helemaal niet, of bloeit het uiterst zelden - dit komt door het ontbreken van de vereiste verlichting in een dergelijke omgeving.
Aanbevolen:
Critium Aan Zee
Critium aan zee is een van de planten van de familie genaamd Umbelliferae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Crithmum maritimum L. Wat betreft de naam van de familie van de kust criticalium, in het Latijn zal het zo zijn:
Weegbree Aan Zee
Weegbree aan zee is een van de planten van de familie plantains, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Plantago maritima L. Wat betreft de naam van de familie van de kustweegbree, in het Latijn zal het zo zijn: Plantaginaceae Juss.
Armeria Aan Zee
Armeria maritima (lat. Armeria maritima) - een bloeiende plant; een vertegenwoordiger van het geslacht Armeria van de familie Varkens. Een veel voorkomend type, actief gebruikt bij het ontwerp van rotstuinen en alpenheuvels. In de natuur wordt het gevonden op het grondgebied van Europese landen, in Eurazië, Noord-Amerika.
Zwarte Zee Rabarber
Zwarte zee rabarber (lat.Rheum rhaponticum) - een zeldzame vertegenwoordiger van het geslacht rabarber. Het wordt vaak tuinrabarber genoemd. In de natuur wordt het gevonden op het grondgebied van Rusland, voornamelijk in de gematigde zone. Het wordt zelden gekweekt in cultuur, hoewel het geschikt is voor culinaire activiteiten.
Tentoonstelling "Atmosphere Of Creativity" - Een Zee Van Nieuwe Ideeën Voor Inspiratie
Van 20 tot 23 oktober organiseert Tishinka een groots evenement voor alle "makers" en bewonderaars van schoonheid en talenten - de XI Internationale Tentoonstelling en Verkoop "Atmosphere of Creativity". Een speciale ruimte zal alle "uitverkorenen" samenbrengen die al een onuitputtelijke bron van inspiratie hebben ontdekt of het gewoon willen doen, evenals iedereen die wil genieten van de vruchten van creativiteit, handwerk en een duik in de sfeer van schoonheid
