2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Buzulnik grijs (lat. Ligularia glauca) - kruidachtige vaste plant, begiftigd met helende eigenschappen. Behoort tot de Asteraceae-familie, of Astrovye. In de natuur groeit het voornamelijk in Siberië, met name het Krasnoyarsk-gebied, Altai, de regio Novosibirsk, enz. Typische habitats zijn steppen, bosweiden, bosranden, berkenbossen, gemengde en loofbossen.
Kenmerken van cultuur
De grijze buzulnik wordt vertegenwoordigd door vaste planten van niet meer dan 1,5 m hoog met een verkorte wortelstok, uitgerust met koordvormige lobben. De stengels zijn op hun beurt rechtopstaand, gegroefd, naakt, hebben een groene kleur met een blauwachtige bloei, hoewel ze beneden, waar dood gebladerte wordt waargenomen, een paarse tint hebben.
Het gebladerte aan de basis is in grote aantallen gevormd, het is stomp aan de uiteinden, gekerfd, zit op gevleugelde bladstelen. Het gemiddelde blad is kaal, dof aan de uiteinden, hele randen, stengelomarmend, kan een eivormige, ronde of breed eivormige vorm hebben, niet meer dan 6 cm breed. Het blad aan de top is klein, lancetvormig, minder vaak ovaal-lancetvormig.
De bloemen zijn buisvormig en ligulate, verzameld in manden die een trosvormige bloeiwijze vormen. In de regel bevat één borstel ongeveer 20 manden, minder vaak minder dan zes. De bloemwikkel is komvormig, begiftigd met lineaire scherpe bladeren. De kleur van de rietbloemen van de blauwgrijze buzulnik is rijkgeel, de kleur van de schijfbloemen is geel.
De vruchten worden vertegenwoordigd door naakte dopvruchten, uitgerust met een plukje, dat bestaat uit borstelige korte haren van witte kleur. De bloeicultuur wordt midden in de zomer waargenomen. Dus in Siberië vindt het plaats in het eerste decennium van juli. De cultuur in kwestie is vatbaar voor zelfzaaien, daarom moeten nauwelijks vervaagde bloeiwijzen worden verwijderd, anders kunnen talrijke nieuwe scheuten niet worden vermeden.
Sollicitatie
Natuurlijk is de grijze buzulnik begiftigd met decoratieve eigenschappen, omdat rijke gele manden de composities een speciale pit, warmte en comfort geven. Cultuur wordt echter in grotere mate gebruikt in de volksgeneeskunde. Het gehele bovengrondse deel van planten, inclusief bloemen, wordt gebruikt als medicinale grondstof. Ze worden geoogst tijdens de bloei, vervolgens gedroogd in een geventileerde ruimte en vervolgens in dozen of canvaszakken geplaatst voor opslag.
Van de gedroogde grondstoffen wordt een infuus bereid, dat wordt gebruikt bij aandoeningen in het functioneren van het zenuwstelsel. De plant staat ook bekend om zijn ontstekingsremmende en helende eigenschappen, dus traditionele genezers raden aan om ze te gebruiken voor huidlaesies. Er is ervaring met het gebruik van de infusie in de strijd tegen acne, maar omdat de chemische samenstelling van grijs-grijze buzulnik niet voldoende is bestudeerd, wordt het niet gebruikt in de cosmetische industrie.
Teelt van grijze buzulnik
Om een grijze buzulnik op de site te laten groeien, kost het niet veel tijd en moeite, omdat de cultuur pretentieloos is. Trouwens, het behoort tot de categorie van schaduwminnend, dus het kan veilig op een schaduwrijk gebied worden geplant. Het belangrijkste is om te zorgen voor de toestand van de grond. Om de plant actief te laten ontwikkelen en uitbundig te laten bloeien, is het belangrijk om hem te planten in gebieden met een voedzame en vochtige grond. Als je een gewas plant op een locatie met droge en zeer arme grond, zal de bloei niet bevallen met verzadiging, en misschien helemaal niet.
Zorgen voor de grijs-grijze buzulnik is zo simpel als twee of twee. Het moet regelmatig worden bewaterd en als de plant in een open zonnig gebied wordt gekweekt, moet het watervolume en het aantal irrigaties worden verdubbeld of zelfs verdrievoudigd, omdat zonder een optimaal vochtregime geen overvloedige bloei mag worden verwacht, alleen als groot blad. Het is ook belangrijk om voor de voeding te zorgen. In het voorjaar wordt het aanbevolen om de cultuur te voeden met rotte compost of humus, evenals superforfate en houtas toe te voegen, en voor en na de bloei - toortsinfusie.
Aanbevolen:
Veronica Grijs
Veronica grijs maakt deel uit van de familie genaamd norichnikovye. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Veronica incana L. Beschrijving van Veronica grijs Veronica grijs is een overblijvend kruid dat is geschilderd in grijsachtige tinten en is dicht wit tomentose.
Ebotrioides Grijs
Ebotrioides grijs is een van de planten van de familie die heide wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Eubotryoides greyana (Maxim.) Naga. Wat betreft de naam van de familie van Eubotrioides grey zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Blackberry Grijs
Blackberry grijs is een van de planten van de familie Rosaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Rubus caesius L. Wat betreft de naam van de bramenfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Rosaceae Juss. Beschrijving van blackberry glaucous De grijze braam is een halfheester begiftigd met open doornige scheuten, waarvan de lengte anderhalve meter bereikt.
Ikotnik Grijs-groen
Ikotnik grijs-groen is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemig wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Berteroa incana L. Wat betreft de naam van de grijsgroene hikfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Alsem Grijs
Alsem grijs is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Artemisia glauca Pall. ex Wild. Wat betreft de naam van de familie van alsem zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn:
