Kirkazon Griffith

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Kirkazon Griffith (lat. Aristolochia griffithii) - kronkelende struik; soort van het geslacht Kirkazon van de familie Kirkazonov. De tweede naam is Griffith's aristolochia. Een zeldzame soort, zelden gebruikt in landschapsarchitectuur. Het groeit van nature in Zuid- en Noord-Amerika.

Kenmerken van cultuur en kenmerken van reproductie

Kirkazon Griffith is een klimheester met harige cilindrische stengels en roodbruine scheuten. De bladeren zijn dun, groot, rond of hartvormig, oorschelp of hartvormig aan de basis, wit of bruinrood behaard in het centrale deel, zelden behaard aan de rand, tot 26 cm breed, tot 28 cm lang, zit op dicht wollige bladstelen tot 10 cm.

De bloemen zijn enkel, middelgroot, met een donkerpaarse kelk bedekt met gele vlekken, een hoefijzervormige buis, een bloedrode keel en een schijfvormig afgeronde drielobbige tak met een diameter tot 12 m. De vrucht is een cilindrische capsule tot 3 cm breed, tot 18 cm lang., geschikt voor verticaal tuinieren.

Het wordt uiterst zelden gebruikt in Rusland. De soort is relatief winterhard, bestand tegen ziekten en plagen, verschilt niet in droogteresistentie, houdt van een hoge luchtvochtigheid (en dit geldt niet alleen voor de bodem, maar ook voor de lucht). Net als andere soorten plant Griffith's kirkazon zich voort door zaden, groene en winterstekken en stekken. Alle methoden zijn effectief, maar zaad veroorzaakt enkele problemen. Het feit is dat in zones met een gematigd klimaat de vruchten van planten niet altijd gebonden zijn, en als ze vastgebonden zijn, hebben de zaden geen tijd om te rijpen voordat stabiele nachtvorst begint.

Je kunt zaden krijgen door als volgt te handelen: breng Kirkazon voor de winter naar een kamer met een luchttemperatuur van minimaal 15C, snijd een deel van de scheuten af en laat degenen achter die vrucht dragen. Zodra de zaden rijp zijn, beginnen de peulen te barsten, waarna je de zaden moet verzamelen. Het verdient de voorkeur om verse zaden te zaaien, die eerder zijn onderworpen aan koude stratificatie, met een duur van 1, 5-3 maanden. Kirkazon-zaden worden gestratificeerd in nat zand, bewaard in een kelder of koelkast bij een temperatuur van 0-5C.

Het wordt aanbevolen om in mei te zaaien in vooraf voorbereide ruggen tot een diepte van 1, 5-2 cm. De afstand tussen rijen moet minimaal 10 cm zijn. Het is ook niet verboden om direct na de oogst in de herfst te zaaien, in dit geval kan van stratificatie worden afgezien, als de zaden natuurlijk in de volle grond onder dekking in de vorm van een droog blad of een andere organische isolatie worden gezaaid. En bij het zaaien in de lente en de herfst zullen zaailingen samen en in grote aantallen verschijnen. Dus zaden die in de herfst worden gezaaid, zullen eind mei - begin juni ontkiemen; gezaaid in het voorjaar - in juli.

Het eerste jaar ontwikkelen de zaailingen van Kirkazon Griffith zich heel langzaam, wat gepaard gaat met de beste inspanningen om een sterk wortelstelsel te vormen. De maximale groei van een jaarlijkse zaailing is 30-50 cm. De zaailingen verkregen uit zaden worden getransplanteerd naar een vaste plaats in het tweede of derde levensjaar. Twee weken voor het planten wordt een kuil van 50 * 50/60 cm voorbereid en een grondmengsel, dat bestaat uit tuinaarde, bladhumus en zand in een verhouding van 1: 1: 1. Op de bodem van de put moet een drainagelaag worden aangebracht. De wortels van de zaailing worden met 1/3 van de lengte ingekort.

Wat is belangrijk om te onthouden bij het landen? Ten eerste wordt de wortelhals van de zaailing niet begraven; ten tweede installeren ze een stevige steun waarop de struik zal krullen; ten derde is het na het planten noodzakelijk om overvloedig water te geven; ten vierde, om mulchen uit te voeren. De laatste procedure zal het onderhoud vergemakkelijken, dat wil zeggen, het elimineren van wieden en het verminderen van de hoeveelheid water, omdat mulch helpt om vocht in de grond voor een langere periode vast te houden.

Subtiliteiten van zorg

Uit welke procedures bestaat de zorg van Kirkazon?! Dit zijn standaardbewerkingen die zelfs voor beginnende tuiniers niet moeilijk zijn. Deze omvatten: water geven, losmaken, wieden, sanitair snoeien (vormend snoeien is niet vereist) en voeren met toortsoplossing (2-3 keer per seizoen, de exacte hoeveelheid verband hangt uitsluitend af van de bodemvruchtbaarheid). Water geven is de belangrijkste zorgprocedure; zonder dit voelen planten zich defect, ontwikkelen ze zich langzaam en bloeien ze slecht.