Mary Wees

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Mariapuntig (lat. Chenopodium acuminatum) - kruidachtige eenjarige, die behoort tot het geslacht Mar. In de natuur leeft het in Aziatische landen en op het grondgebied van Rusland, in grotere mate verspreid in de Republiek Altai, Buryatia, Krasnoyarsk Territory, Irkutsk en Omsk Regions. Minder gebruikelijk in het Europese deel van Rusland en Europese landen in het zuidoosten. Typische habitats zijn zandgebieden, steppen, bermen.

Kenmerken van cultuur

Puntige maria wordt vertegenwoordigd door kruidachtige eenjarigen met een hoogte van niet meer dan 0,7 m. Ook in de natuur kun je dwergspecimens vinden van ongeveer 30 cm hoog. De stengel van de betreffende cultuur is tetraëdrisch, nogal vertakt, begiftigd met roodgroen groeven, heeft een poederachtige stof en haren. Het blad is klein, gesteeld, eivormig of ruitvormig, met hele randen, puntig, groen van kleur, afwisselend gerangschikt. Aan de keerzijde kan het blad door een melige bloei een witachtige tint krijgen, terwijl de randen van het blad altijd roodachtig zijn.

De bloemen worden verzameld in dichte glomeruli, die op hun beurt aarvormige bloeiwijzen vormen. De laatste worden verzameld in pluimvormige bloeiwijzen met een piramidale vorm. De bloei van stekelige mari wordt vroeg in de zomer waargenomen, wat volledig afhankelijk is van het klimaat. De vrucht is een droge noot die een enorme hoeveelheid zaden draagt. Zaden zijn klein, niet meer dan 1 - 1,25 mm in diameter, zwart, met een glanzend oppervlak, begiftigd met een dunne vruchtwand, kunnen ovaal of gecomprimeerd rond zijn. Vruchtvorming vindt plaats half augustus - begin september.

Gebruik

In de cultuur wordt de soort om één simpele reden niet gebruikt - hij kan niet bogen op hoge decoratieve eigenschappen. Bovendien is het vatbaar voor zelfzaaien, wat betekent dat het de ergste vijand is in relatie tot gecultiveerde planten, omdat het in staat is om het territorium snel te vullen en het te onderdrukken met zijn groei. Over het algemeen wordt stekelmoeras een onkruid genoemd, in werkelijkheid is het zo, en soms is het erg moeilijk om het te bestrijden. Als we in de loop van de tijd niet wieden, zullen de gecultiveerde planten die in de buurt groeien beginnen te verdorren, wat tot de dood kan leiden, omdat het spitse merg het leeuwendeel van de waardevolle stoffen van hen wegneemt.

Het enige dat geprezen kan worden voor stekelige pokken is voor de helende eigenschappen die eraan inherent zijn. Voor medicinale doeleinden wordt alleen het bovengrondse deel van de plant gebruikt. Het oogsten vindt plaats tijdens de bloei. Het gebladerte en de stengels worden gedroogd in een schaduwrijke en goed geventileerde ruimte, bedekt met gaas van gehate vliegen. Periodiek wordt het verzamelde gras omgedraaid en vervolgens in een glazen of houten bak met een strak deksel geplaatst. Medicinale grondstoffen worden niet langer dan een jaar bewaard, later verliest het zijn helende eigenschappen. Het is belangrijk om te onthouden dat voordat u afkooksels en thee van stekelige pokken begint te nemen, u een arts moet raadplegen, anders kunt u als gevolg van vergiftiging een gijzelaar van een ziekenhuisbed worden.

Een bouillon en thee van mari spiky worden gebruikt als antihistaminica, evenals een middel dat de immuniteit kan verhogen, het lichaam kan herstellen na verkoudheid en griep, de eetlust kan vergroten en angst kan verlichten. Ook worden thee en bouillon aanbevolen voor de behandeling van ziekten van het zenuwstelsel, constipatie en aandoeningen van de luchtwegen, waaronder bronchitis en tonsillitis. In het geval van maagpijn zal thee van mari spiky ook redding zijn. De bouillon en thee mogen in geen geval worden geconsumeerd tijdens zwangerschap en borstvoeding. U moet ook de dosering controleren, omdat een overdosis moeite met ademhalen, braken, misselijkheid, wazige ogen belooft.