Kirkazon Pompoenblad

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Kirkazon pompoenblad (lat. Aristolochia cucurbitifolia) - klimstruik; een vertegenwoordiger van het geslacht Kirkazon van de familie Kirkazonov. Een andere naam is pompoenbladige aristolochia. Hij is een inwoner van Zuid-Amerika. Het verschilt van andere soorten in ongewoon vingerachtig gebladerte, dat uiterlijk lijkt op het gebladerte van een groentegewas - pompoen. Ongewone soorten. Het wordt zelden gebruikt in de tuinbouw.

Kenmerken van cultuur

Kirkazon-pompoenblad is een bijna kruidachtige klimheester met behaarde of kale cilindrische stengels. De bladeren zijn gesteeld, groot, groen, leerachtig, ovaal-hartvormig of hartvormig, tot 9 cm lang, tot 11 cm breed, hartvormig aan de basis, verdeeld in 5-7 handvormige lobben. Laterale lobben zijn kort, versmald, voorzijde lancetvormig of spatelvormig; de middelste lobben zijn scherp, omgekeerd eivormig of spatelvormig, tot 3 cm breed, tot 9 cm lang. De bladeren zitten op behaarde bladstelen, waarvan de lengte varieert van 1 tot 3 cm.

De bloemen zijn medium, oksel, solitair, buisvormig, met een bruinachtige kelk tot 6 cm lang met een schijfvormige ledemaat en een hoefijzervormige bloemkroonbuis. De vruchten zijn ovaal of ovaal-spoelvormig, tot 7 cm lang, tot 2 cm breed. De pompoenbladige Kirkazon bloeit in de zomer, meestal in juli. De vruchten rijpen eind oktober - begin november. Wanneer ze op het grondgebied van Rusland worden gekweekt (zelfs in de zuidelijke regio's), zijn de vruchten van de betreffende soort uiterst zelden gebonden. Als de vruchten verschijnen, hebben de zaden geen tijd om te rijpen voor het begin van de vorst. Dat is de reden waarom kirkazon-pompoenblad, net als andere soorten, meestal wordt vermeerderd door stekken.

Kenmerken van groeien en verzorgen

De meeste vertegenwoordigers van het geslacht Kirkazon, inclusief de soort in kwestie, geven de voorkeur aan vochtige, voedzame, lucht en doorlatende, losse grond. Op dergelijke bodems ontwikkelen planten zich actiever en bloeien ze overvloediger, omdat het hun belangrijkste taak is om de tuin te versieren. Als je een gewas plant op een gebied met arme, droge of zware grond, stagneert het en vriest het in de winter zelfs onder dekking. Deze factor heeft ook invloed op de bloei, het kan zijn dat deze er niet is.

Ook is de locatie belangrijk voor de pompoenbladige kirkazon. Het is beter om de plant in gebieden te plaatsen die zijn beschermd tegen wind en direct zonlicht. Dikke schaduw en open zon zijn zeer ongewenst, omdat de cultuur geen overmatige droogte en gebrek aan licht verdraagt. In tegenstelling tot veel andere wijnstokken kunnen Kirkazones niet normaal groeien zonder water, en dit geldt niet alleen voor bodemvocht, maar ook voor lucht. Om de plant goed te laten voelen, is het belangrijk om systematisch te sproeien.

Opgemerkt moet worden dat de pompoenbladige Kirkazon een gemiddelde winterhardheid heeft. In het centrum van Rusland in de winter is het onwaarschijnlijk dat hij zal overleven, maar als je goed onderdak biedt, is het mogelijk. Afgevallen blad (laag van minimaal 8 cm) kan als schuilplaats dienen. Omdat de struik gekruld is, is een voorwaarde voor een succesvolle teelt de installatie van een ondersteuning. Trouwens, een oude boomstam of een muur van een huis kan als ondersteuning dienen. Als we het over vertrek hebben, zijn er geen specifieke problemen. Hoewel de pompoenbladige Kirkazon veel tijd en moeite zal vergen.

Ten eerste moeten de planten regelmatig en overvloedig worden bewaterd; ten tweede om systematisch 's morgens en' s avonds te sproeien (tijdens droogte); ten derde, breng meststoffen aan (minstens 2-3 keer per seizoen); ten vierde, wieden en losmaken. Sanitair snoeien is even belangrijk, dat bestaat uit het verwijderen van zwakke en beschadigde scheuten, mulchen en beschermen tegen ongedierte. Over het algemeen worden gewasplagen zelden aangetast, meestal in droge zomers met een gebrek aan vocht in de bodem en de lucht. Onder de meest voorkomende plagen kunnen bladluizen en spintmijten worden opgemerkt, waarvan de bestrijding geen problemen veroorzaakt.