2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Medicinale toorts (lat. Verbascum phlomoides) - zuiveringsinstallatie; een vertegenwoordiger van het geslacht Mullein van de familie Norichnikov. Een andere naam is de herder. Typische habitats in de natuur zijn olifanten, zandheuvels, steppen, struiken, valleien en rivieroevers, onkruidgebieden. Het wordt gevonden in de meeste Europese landen, in de Kaukasus en de Russische Federatie (in grote aantallen in West-Siberië).
Kenmerken van cultuur
Mullein wordt vertegenwoordigd door tweejarige kruidachtige planten met een hoogte van een halve meter tot 1,5 m. Ze hebben een rechtopstaande, dicht bebladerde, cilindrische stengel, behaard over het hele oppervlak met viltharen van gele of grijze kleur. Het blad is op zijn beurt ook dicht behaard. Basale bladeren zitten op korte bladstelen, ze worden gekenmerkt door een langwerpige-elliptische vorm en een stompe punt. Stamblad zittend of op korte bladstelen, langwerpig, omgekeerd eirond. Het bovenste blad is breed, eivormig, puntig aan de uiteinden.
Bloemen zijn klein, talrijk, verzameld in 3-8 stuks in trossen, die dichte aarvormige borstels vormen. De schutbladen zijn begiftigd met een hartvormige basis, driehoekig of lancetvormig. De steel is verdikt, niet meer dan 1 cm lang, de kelk heeft lancetvormige of eivormige, puntige lobben. Bloemkroon is geel. Vruchten zijn breed elliptische of eivormige capsules, niet langer dan 8 mm, vaak voorzien van een kleine doorn. Bloei wordt halverwege de zomer waargenomen, de exacte timing hangt af van de klimatologische omstandigheden in het groeigebied.
Verzamelen en bewaren
Het verzamelen van bloeiwijzen, die actief worden gebruikt in de alternatieve geneeskunde, voer ik overdag uit, wanneer de zon buiten het raam schijnt. Het is hoogst onwenselijk om materiaal te verzamelen bij regenachtig weer en vroeg in de ochtend als de dauw op de bloemen zit. De bloeiwijzen worden gedroogd in een schaduwrijke, goed geventileerde ruimte, opgehangen aan de "poten" of uitgespreid op een plat oppervlak in een dunne laag, anders drogen de medicinale grondstoffen niet uit en rotten ze gewoon weg. Na het drogen worden de bloeiwijzen overgebracht naar glazen of plastic containers met een goed sluitend deksel. De houdbaarheid is maximaal 2 jaar, waarna de grondstof zijn geneeskrachtige eigenschappen verliest en onbruikbaar wordt.
Toepassing op medisch gebied
Opgemerkt moet worden dat de medicinale toorts zeer veelzijdig is. Dit aspect komt door de rijke samenstelling van de plant. Het bevat een grote hoeveelheid vitamines, mineralen, saponinen, essentiële oliën, flavonoïden, tannines, organische zuren en andere stoffen die nodig zijn om de gezondheid van alle organen en systemen van het menselijk lichaam te behouden. Infusies en thee van bloemen zijn dus effectief in de strijd tegen ziekten van de bovenste en onderste luchtwegen, waaronder ernstige hoest, bronchitis, tonsillitis, longontsteking. Ze omhullen de longen, hebben een ontstekingsremmend effect en verwijderen slijm.
Naast bloemen wordt gebladerte gebruikt in de volksgeneeskunde. Het wordt geoogst, gedroogd en opgeslagen op dezelfde manier als bloeiwijzen. Gebladertebouillon wordt door traditionele genezers geadviseerd om te gebruiken voor oedeem van verschillende etiologieën, nier- en blaasaandoeningen. Lotions zijn effectief in de strijd tegen open wonden, zweren, slecht genezende open snijwonden, inclusief etterende. Lotions gaan snel om met blauwe plekken. Ze verlichten niet alleen pijn, maar voorkomen ook blauwe plekken.
Thee gemaakt van bloemen en bladeren wordt aanbevolen als een profylaxe voor ziekten van het cardiovasculaire systeem. Flavonoïden, die in hun samenstelling voorkomen, helpen de haarvaten te versterken, de elasticiteit van bloedvaten te vergroten, hun verstopping te voorkomen, respectievelijk storingen van de hartspier te voorkomen. Bovendien verminderen flavonoïden de negatieve effecten van vrije radicalen, die niet alleen de boosdoeners zijn van kanker, maar ook de versnellers van veroudering.
Aanbevolen:
Melige Toorts
Melige toorts is een van de planten van de familie norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Verbascum lychnitis L. Wat betreft de naam van de melige toortsfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Scrophulariaceae Juss.
Gewone Toorts
Gewone toorts is opgenomen in het aantal planten van de familie genaamd norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Verbascum thapsus L. Wat betreft de naam van de gewone toortsfamilie zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn:
Toorts Paars
toorts paars is een van de planten van de familie norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Vebroscum phoeniceum L. Wat betreft de naam van de paarse toortsfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Scrophulariaceae Juss.
Dichtbloemige Toorts
Een pretentieloze tweejarige plant, de toorts dichtbloemig in Duitsland, draagt een meer waardige en sonore naam - "koninklijke kaars". De enkele hoge stengel lijkt echt op een brandende kaars met zijn vele bloemen, die geleidelijk op de stengel bloeien en snel afvallen. Maar de Engelse naam klinkt als "grass torch". Vroeger werd de gedroogde stengel geïmpregneerd met hars of was en gebruikt als een fakkel om het pand te verlichten
Bebaarde Toorts
Een meerjarige pretentieloze plant slaat met kracht toe en torent 1,5-2 meter boven het aardoppervlak uit. Een sterke stengel wordt omhuld door grote bladeren bedekt met een dik witachtig dons, waardoor de koningskaars een bebaarde uitstraling heeft. Het was voor deze "baard" dat hij zijn Latijnse naam kreeg, en hij wordt Mullein genoemd in Rusland. De grootte van de plant komt ook overeen met de bloeiwijzen verzameld van prachtige bloemen
