2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Fusarium-meloenverwelking werd voor het eerst ontdekt in de Verenigde Staten in 1931. Momenteel kun je deze aandoening in een groot aantal districten en regio's tegenkomen. Het is vooral schadelijk op het grondgebied van Centraal-Azië en veroorzaakt bij een sterke infectie oogstverliezen tot 60 - 70%, en soms zelfs tot 92%. Een soortgelijke overlast kun je vaak tegenkomen in de Transkaukasus, maar ook in de Wolga-regio. De schimmel, de veroorzaker van deze plaag, kan meerdere jaren in de bodem blijven bestaan, wat de schadelijkheid van fusariumverwelking aanzienlijk verhoogt
Een paar woorden over de ziekte
Fusariumverwelking kan zich in alle stadia van de meloenontwikkeling manifesteren. Meestal wordt het gekenmerkt door dwerggroei van planten, snel drogen van scheuten en verwelking van bladeren.
Meloenwortels en stengels die door fusariumverwelking zijn aangetast, zien er in eerste instantie volledig gezond uit, hoewel ze tegelijkertijd vaak bruinachtig worden en wortelharen geleidelijk aan de wortels verdwijnen. Even later beginnen zich kastanjebruine vlekken te vormen aan de wortels van de geïnfecteerde culturen. Soms zijn dergelijke vlekken echter afwezig - het hangt allemaal af van het type meloenen en de omstandigheden voor hun teelt. Op plaatsen van de vlekken gevormd op de wortels van planten verschijnen geleidelijk op en neer divergerende longitudinale strepen, en hun lengte kan in sommige gevallen zeventig centimeter bereiken.
Chlorotische vlek wordt gevormd op de aangetaste bladeren en chlorose van de bladbladen leidt vaak tot hun vervorming. Alle bladeren verliezen snel hun turgor.
In de meeste gevallen sterven planten die worden aangevallen door fusarium voortijdig af. En als de noodlottige ziekte zich begint te ontwikkelen in het stadium van fruitvorming, zullen de vruchten niet rijpen. Wat betreft de vruchten die zich normaal hebben kunnen ontwikkelen op zieke planten, ze verliezen hun smaak en worden alleen geschikt voor veevoer.
De belangrijkste veranderingen tijdens de ontwikkeling van deze schadelijke plaag zijn kenmerkend voor de vroege stadia van de ontwikkeling van gewassen, wanneer ze met grotere intensiteit groeien. In de fase van vorming van het derde tot vierde blad treedt meestal het grootste waterverlies op.
De veroorzaker van fusariumverwelking is een pathogene schimmel, waarvan het mycelium zich voornamelijk in het vaatstelsel van planten bevindt. En het kan zowel op meloenresten na de oogst als in de grond worden bewaard. De beste temperatuur voor de ontwikkeling van een ziekteverwekker wordt beschouwd als het bereik van drieëntwintig tot vijfentwintig graden, en de minimumtemperatuur mag niet onder de twaalf graden komen. In dit geval moet het optimale bodemvocht in het bereik van veertig tot tachtig procent van de totale vochtcapaciteit liggen.
Tijdens het groeiseizoen vindt de verspreiding van de schadelijke schimmel plaats door micro- en macroconidiën. Het mycelium dat in planten is doorgedrongen, is voornamelijk geconcentreerd in de vaten, wat hun verstopping en daaropvolgende bedwelming veroorzaakt. Dit verklaart het vrij snelle verwelken van planten. De ontwikkeling van de ziekte wordt voor een groot deel vergemakkelijkt door irrigatie met koud water, lage bodemvochtigheid en lage temperaturen (variërend van zestien tot achttien graden).
Hoe te vechten?
De belangrijkste maatregelen om fusariumverwelking van een meloen te bestrijden, zijn in een competente vruchtwisseling, evenals in het fokken en selecteren van rassen die resistent zijn tegen de noodlottige ziekte.
Het is raadzaam om te proberen de zuurgraad van de grond op 6, 5 te brengen - dit zal de ontwikkeling van fusariumverwelking helpen vertragen. Voor hetzelfde doel wordt ook nitraatstikstof in de bodem gebracht.
Het zal ook nuttig zijn om een vijfvoudige bladvoeding van groeiende meloenen uit te voeren met een 1,5% -oplossing van ammoniumnitraat of een 5% -oplossing van superfosfaat.
Voor het planten worden zaden bestrooid met "Trichodermin" of geëtst in "Baktofit" -oplossing. En onder de biologische preparaten in de strijd tegen fusariumverwelking van meloenen, is Planriz behoorlijk goed gebleken.
Aanbevolen:
Witte Meloen
Witte meloen is een van de planten van een familie die peulvruchten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Melilotus albus Medik. Wat betreft de naam van de familie van deze plant zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn:
Meloen
© Heinz Leitner / Rusmediabank.ru Latijnse naam: Cucumis melo Familie: Pompoen Rubrieken: Fruit- en bessengewassen Meloen (lat.Cucumis melo) - populaire meloencultuur; een eenjarige plant van de Pumpkin-familie. Meloen is inheems in Centraal- en Klein-Azië.
Kiwano Of Gehoornde Meloen
Alle liefhebbers van het nieuwe en ongewone moeten zeker proberen het exotische Kiwano-fruit op hun persoonlijke perceel te kweken. Dit eetbare en verbazingwekkende gewas van de familie Cucurbitaceae, een soort van het geslacht Cucumis, is onlangs algemeen bekend geworden. Afrika is de geboorteplaats van deze plant, maar wordt ook met succes gekweekt als tuingewas in Amerika, Italië, Israël en Nieuw-Zeeland. Qua uiterlijk lijkt de Kiwano op een kleine meloen of een ovale komkommer met een dikke
Interessante Feiten Over Meloen
Het seizoen van sappige meloenen en rijpe watermeloenen is in volle gang - bijna iedereen houdt van deze heldere en gezonde vruchten! We weten echter niet allemaal dat zowel watermeloenen als meloenen heel veel interessante eigenschappen hebben! Sommigen van hen ken je waarschijnlijk al, maar er zijn ook zulke interessante nuances waar velen voor het eerst over zullen leren! Weet jij bijvoorbeeld waar op de wereld precies de meeste meloenen worden verbouwd, en hoeveel variëteiten van deze cultuur er inmiddels bij de mensheid bekend zijn?
Luxe Saurus Verwelkt
De verwelkte saurus kwam naar ons vanuit Noord-Amerika. Het groeit meestal in beken en rivieren met een langzame stroming, maar ook in moerassige gebieden in schaduwrijke gebieden. Meestal wordt deze waterschoonheid gebruikt om zwembaden en de oevers van decoratieve vijvers te versieren. Ook is verwelkte saurus uitstekend geschikt voor het kweken in aquaterraria, paludaria en in open aquaria. Bovendien ziet het er onder alle omstandigheden ongelooflijk indrukwekkend uit. En in Nederlandse aquaria wordt hij vaak in groepen geplant