2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Uiterlijk lijken de bloeiwijzen van Platicodon in gesloten toestand op Japanse lantaarns. De naam is uit het Grieks vertaald als een brede bel, vanwege de eigenaardigheden van de structuur van de bloem, wat ongebruikelijk is voor zijn naaste verwanten. Het thuisland van de wilde vorm van een prachtige plant is Japan, Korea, China, het Verre Oosten, Siberië. Het groeit sinds het einde van de 19e eeuw in tuinen
Onderscheidende kenmerken
De meerjarige plantvorm heeft een vlezige penwortel die lijkt op peterselie. Aan de bovenkant zijn slapende knoppen, die in het voorjaar uitlopen en nieuwe scheuten geven. De stengels zijn glad, recht, bereiken een hoogte van 60 cm, de bladeren zijn smal-ovaal, tegenovergesteld over de gehele lengte. De rand is fijn getand, het oppervlak is hard, glad met een blauwachtige tint. Bij breuk komt een wit, melkachtig sap vrij.
Grote bloemen met een diameter tot 7-8 cm, bekronen het uiteinde van de scheut afzonderlijk of zijn gegroepeerd in pluimen van 3-5 stuks. De kleuren van de wilde vormen waren blauwblauw met 5 brede bloembladen. Genetici slaagden erin om witte, paarse, roze exemplaren te creëren, soms met dubbele knoppen. Nauwkeurige inspectie onthult donkere dunne aderen op het oppervlak van de bloem.
Bloeit half juli. Het blijft 2 maanden lang genieten van felle kleuren. Aan het begin van de herfst rijpen vruchten in de vorm van een doos met scheidingswanden. Zaden zijn zwart, glanzend, plat, eivormig. Een gram bevat maximaal 750-800 stuks.
Groeiomstandigheden
Houdt van zonnige open plekken, verdraagt gemakkelijk opengewerkte halfschaduw. Het nabije voorkomen van grondwater, overstromingen in de lente - heeft een nadelige invloed op de veiligheid van de vlezige wortel. Leidt tot zijn verval.
Geeft de voorkeur aan droge teeltgebieden met een lichte, poreuze bodemstructuur. Vorstbestendig. In sneeuwloze winters is het beter om de wortels te bedekken met droge bladeren. Groeit tot 7 jaar op één plek.
De penwortel, die tot grote diepten gaat, onttrekt vocht aan de onderliggende horizonten. Het verdraagt \u200b\u200bdroogte goed, zonder regelmatig water te geven.
Rassen
Het succesvolle werk van fokkers heeft geleid tot de creatie van dwergvormen van Platycodon. Er waren variëteiten met dubbele bloeiwijzen (dubbele rij bloembladen). Planten met hoge en lage maten zien er even mooi uit. Hybriden verschillen van elkaar in stengelhoogte, kleur, aantal bloembladen. We zetten de meest voorkomende soorten op een rij:
1. Schelp roze. De hoogte van de struiken bereikt 80 cm Grote roze bellen zien er geweldig uit tegen de achtergrond van donkergroen.
2. Album. De groei van de stengels is 70-80 cm De sneeuwwitte vijfpuntige sterren hebben een diameter van 8 cm, versierd met blauwe dunne strepen die van de hoek naar het midden lopen.
3. Mariesii Blauw. Scheuten zijn laag 35 cm, bekroond met blauwachtige bloemen met een donker geaderd patroon, blauwe kolommen.
4. Apoyama. Dwerg grootbladige variëteit van 20 cm hoog met blauwviolette bloemblaadjes naar achteren gebogen. Een geweldige optie voor alpine glijbanen.
5. Sneeuwvlokken. De groei van de stengels bereikt 50 cm Halfdubbele witte bloeiwijzen bestaan uit een dubbele rij bloembladen.
Gebruik in de tuin
Het vredige karakter van de platycodon maakt het een uitstekende partner in uitdagende mixborders. Eenmaal op een bepaalde plaats geplant, neemt hij zijn hele leven een enkele positie in, zonder zich naar de zijkanten uit te spreiden.
Ziet er geweldig uit in combinatie met phlox, pioenrozen, daglelies, Siberische irissen, geraniums, granen, alsem, asters. Coniferen, berberissen, blazen, paars, zilverachtig, donkergroen blad waarvan de waardigheid van de bel gunstig wordt benadrukt, zal een uitstekende achtergrond worden voor Platycodon.
Dwergvormen zijn handig voor alpenglijbanen, bloementuinvoorgronden, miniatuurtuinen naast bladverliezende, naaldachtige soorten. De rand langs het pad gemaakt van laag platycodon zal het interieur in de buurt van het huis enkele maanden versieren.
In het volgende artikel zullen we de reproductie en verzorging van een mooie bel bespreken.
Aanbevolen:
Elecampane Japans
Elecampane japans is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Inula japonica. Wat betreft de naam van de Japanse familie elecampane zelf, in het Latijn zal het zijn:
Dioscorea Japans
Dioscorea Japans is een van de planten van de familie genaamd Dioscoreae. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Dioscorea nipponica. Wat betreft de naam van de Japanse Dioscorea-familie zelf, in het Latijn zal het zijn: Dioscoreaceae.
Mandarijn Japans
Mandarijn Japans is een van de planten van de familie genaamd Rutaceae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Citrus unschiu Marc. Wat betreft de naam van de Japanse mandarijnfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Japans Wilgenroosje
Japans wilgenroosje is een van de planten van de familie die wilgenroosje wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Epilobium japonicum. Wat betreft de naam van de Japanse wilgenroosjesfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Japans Wonderplatycodon. Voortplanting, Teelt
Grote platycodon-klokken worden een helder accent op het bloembed. Pretentieloosheid maakt het een aantrekkelijke bloem voor beginners en ervaren tuiniers. Waar plantmateriaal halen? Hoe vermeerder je je favoriete planten?
