Dikbladige Bedwants

Inhoudsopgave:

Video: Dikbladige Bedwants

Video: Dikbladige Bedwants
Video: Flower Circus Walks - Dutch Tulip Fields with Dirk Jan Haakman 2024, April
Dikbladige Bedwants
Dikbladige Bedwants
Anonim
Image
Image

Dikbladige bedwants is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemig wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Lepidium crassifolium Waldst. en Kit. Wat betreft de naam van de dikbladige familie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Brassicaceae Burnett.

Beschrijving van dikbladige bedwants

De dikbladige wandluis is een overblijvend kruid waarvan de hoogte zal schommelen tussen de twintig en vijftig centimeter. De stengel van deze plant is aan de onderkant kaal en aan de bovenkant behaard. De bladeren van de blackbug hebben een dikke schil en zijn meestal grijs. De basale bladeren van deze plant zullen ovaal en geheel gerand zijn, de stengelbladeren zijn zittend, lancetvormig en pijlvormig-steel-omarmend. De bloembladen van de bedwants zijn geschilderd in witte tinten, ze zullen goudsbloem zijn en breed ovaal, hun lengte zal anderhalve tot twee millimeter zijn, ze zullen ook lineair en smal zijn. De peul van deze plant is netvormig en ovaal van vorm, de lengte is drie tot vier millimeter en de breedte is niet groter dan drie en een halve millimeter. De zaden van deze plant zijn eivormig en afgeplat, ze worden gekleurd in een kastanjebruine tint.

Bloesembloei valt in de periode van april tot mei. Onder natuurlijke omstandigheden komt deze plant voor in Centraal-Azië, het Europese deel van Rusland, de Kaukasus, Moldavië, de Krim, Oekraïne en ook in de regio's Irtysh en Verkhnetobolsk van West-Siberië. Voor groei geeft de plant de voorkeur aan zoute plaatsen, weiden, zoute laaglanden, de oevers van zoutmeren, droge valleien en plaatsen in depressies van heuvelachtig zand, variërend van de vlaktes tot de middelgebergtegordel.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van dikbladige bedwants

De dikbladige bedwants is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de zaden en kruiden van deze plant te gebruiken. Gras omvat de bladeren, bloemen en stengels van deze plant. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan dikbladige flavonoïden in het kruid van kevergras.

Opgemerkt moet worden dat deze plant antibacteriële eigenschappen heeft. Wat de Indiase geneeskunde betreft, is hier een verse plant vrij algemeen geworden, die uitwendig moet worden gebruikt als irriterend middel voor reuma. De bouillon bereid op basis van de zaden van de dikbladige kever wordt aanbevolen om intern te worden gebruikt voor ascites en reuma.

Bij reuma is het aan te raden om het volgende zeer waardevolle middel op basis van de dikbladige kever te gebruiken: om zo'n middel te bereiden heb je vijf gram zaden per glas water nodig. Het resulterende mengsel moet drie tot vier minuten worden gekookt, daarna laat men dit mengsel een uur trekken, waarna een dergelijk mengsel op basis van dikbladige insecten zeer grondig moet worden gefilterd. Neem het resulterende product drie keer per dag, een of twee eetlepels. Opgemerkt moet worden dat om de grootste efficiëntie te garanderen bij het nemen van deze remedie op basis van de dikbladige bug, het belangrijk is om niet alleen alle normen voor de voorbereiding van een dergelijke remedie in acht te nemen, maar ook strikt alle regels voor zijn ontvangst. Het is belangrijk op te merken dat in de overgrote meerderheid van de gevallen het gebruik van een dergelijke remedie op basis van de dikbladige bug wordt gekenmerkt door een zeer hoge mate van effectiviteit. Het is opmerkelijk dat een dergelijke remedie een van de meest effectieve kan worden genoemd in de strijd tegen reuma.

Aanbevolen: