Delicaat Aroma Van Hyacint

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Door de bloem "Hyacinth" te noemen, die in vertaling van het Grieks in het Russisch klinkt als "Flower of Rains", noemden de Grieken het zelf "Flower of Sorrow", en niet te vergeten het verhaal van de mooie zoon van de koning van Sparta genaamd Hyacinth. Het waren zijn bloeddruppels die de god Apollo, bedroefd door de dood van een knappe jonge man, in geurige bloemen veranderde om de dood met menselijk geheugen te verslaan

De legende van de hyacint

Sinds de Schepper de mens op aarde heeft gevestigd, probeert laatstgenoemde zijn kracht en behendigheid te bewijzen door met de goden te wedijveren. En hoewel de goden altijd overwinnaars worden, wil de mens zijn trots niet vernederen, steeds weer verwikkeld raken in een ongelijke strijd.

Dus een erg knappe jongeman genaamd Hyacinth moest deelnemen aan een wedstrijd discuswerpen, vechtend met Apollo. De worpen van Hyacinth waren niet minder sterk dan de worpen van een god, en daarom hielden ze niet van een andere god, Zephyr, die geen overwinning van een man wilde. Hoewel beide goden sympathiseerden met de slimme jeugd, stond "de eer van het uniform" altijd voor hen boven sympathie. Daarom, toen de bronzen schijf die door Apollo werd gegooid bijna de rand van de wolken raakte, blies Zephyr, bang voor Apollo's nederlaag, met alle kracht van zijn goddelijke longen, in een poging de schijf nog hoger te laten stijgen. Maar plotseling veranderde de schijf abrupt van vliegroute en raakte de jonge man in het gezicht, waardoor hij een dodelijke wond kreeg.

Dus nogmaals, de goden toonden hun superioriteit over de mens. Maar Apollo was diep bedroefd door zo'n onverwachte uitkomst en besloot de dappere jonge man in het menselijk geheugen te bestendigen om de mensheid te redden van pogingen om de goden te overtreffen. Hij veranderde de bloeddruppels van de jongeman in prachtige bloemen met de naam "Hyacinth".

Contouren van bloemen

Als je vanaf de zijkant naar de bloeiwijze kijkt, zie je in elk van de afzonderlijke bloemen twee Griekse letters. Een van hen lijkt op de letter "epsilon", waarmee de Griekse naam van de overleden jongeman begint, en de andere lijkt op een omgekeerde letter "alpha", waarin de eerste letters van de namen van de deelnemers aan de tragedie, Apollo en Hyacinth leken samen te smelten.

De ambivalente houding van de Grieken tegenover de plant

De oude Grieken, die de hyacintplant veranderden in een symbool van verdriet, droefheid en dood, behandelden deze concepten filosofisch, in de overtuiging dat de dood niet het gevolg is, dat de dood altijd volgt op een nieuwe geboorte, aangezien de natuur die in de winter stierf, elk voorjaar herboren wordt.

De bruidsmeisjes die deelnamen aan de huwelijksceremonie versierden hun haar met hyacinten. Tegenwoordig zijn bloemen en bollen van hyacinten te zien op de toegangsdeuren van het dorp, waar ze de rol spelen van amuletten die iemands huis beschermen tegen tegenspoed.

Hollandse hyacinten

De verbazingwekkende bloem gaat gepaard met niet minder verbazingwekkende verhalen. Ze kwamen bijvoorbeeld bij toeval naar Nederland, dat het tweede thuisland van de plant werd.

Het schip dat voor de kust van Holland verging, had een zeldzame lading aan boord. Het waren dozen hyacintbollen. Woeste golven sloegen met een klap het schip en de dozen tegen de kustrotsen, bevrijdden de bollen uit hun donkere gevangenschap en gooiden ze aan land.

De bollen hielden van de kust, en ze zetten daar sterke wortels en toonden de Nederlanders hun sierlijke en geurige schoonheid. Ondernemende mensen transplanteerden wilde planten in hun tuinen en begonnen hyacint te kweken, waarbij ze nieuwe variëteiten ontwikkelden, waaronder die met dubbele bloeiwijzen.

Aan het begin van de 18e eeuw was de prijs van één bol gelijk aan de prijs van een klein huis, en een bol van een nieuwe variëteit met dubbele bloemen werd verkocht voor 40 keer de prijs van een eenvoudig huis. Mensen waren altijd gretig naar sensaties en hielden ervan om zich te onderscheiden van de massa met hun extravagantie en onstuitbare passies.

Hyacinten in Rusland

Petersburg, dat in de eerste helft van de 18e eeuw snel groeide, kon niet om de Hollandse hausse rond de hyacint heen. En de plant verschijnt in parken, tuinen en kassen, gerangschikt in de luxueuze paleizen van de Russische adel.

Later werden binnenlandse variëteiten van hyacinten gefokt, niet onderdoen voor de Nederlandse in schoonheid, gratie en aroma.