2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Tarwetrips beschadigt vooral winter- en zomertarwe, maar zal af en toe niet weigeren rogge te eten. Zijn leefgebied is de West-Siberische, Oeral, Wolga, Noord-Kaukasische, Centrale Zwarte Aarde en Centrale regio's. Wat de Oeral en de centrale regio's betreft, worden tarwetrips daar voornamelijk in de zuidelijke regio's verspreid. Het resultaat van de schade die door deze plagen wordt toegebracht, is een afname van de kwaliteit van het graan en de massa ervan, en de totale opbrengstverliezen bereiken vaak twintig procent
Maak kennis met de plaag
Volwassen tarwetrips variëren in grootte van 1,5 tot 2 mm en kunnen in kleur variëren van zwart tot donkerbruin. Deze parasieten zijn begiftigd met een flexibel, smal en langwerpig lichaam en hun zeer smalle vleugels zijn versierd met een lange pony van haren. De kroppen van tarwetrips zijn meestal langer dan breed. Hun ogen zijn groot, donkerbruin van kleur (soms kunnen ze zelfs zwart lijken). En de voorpoten van kwaadaardige schurken zijn gelig.
De overwintering van de volwassen rode larven van tarwetrips vindt plaats op een diepte van tien tot twintig centimeter in de bovengrondse bodemlaag. Ze overwinteren vaak in de worteldelen van de tarwestoppels. In het voorjaar, zodra de grond tot acht graden opwarmt, komen de larven eruit en ontwikkelen zich in hun laatste stadia - pronymphen en nimfen. In de regel zijn plagen in deze stadia geschilderd in felrode tinten en zijn ze begiftigd met transparante antennes en hoofden met poten. Het is opmerkelijk dat de larven de grond een hele maand kunnen verlaten.
Volwassen tarwetrips verschijnen voordat het oogsten van wintergewassen begint. Dan komen de enorme jaren van dit ongedierte voor. Vrouwtjes leggen verschillende witte eieren op de aartjesschubben en aartjes, en hun totale vruchtbaarheid is twintig tot dertig eieren. Eieren ontwikkelen zich gewoonlijk zes tot acht dagen en larven ontwikkelen zich gemiddeld 15 tot 21 dagen. Ze voeden zich voornamelijk met gegoten granen. Warm en droog weer bevordert in hoge mate de vermenigvuldiging van tarwetrips. Eerst bevolken ze winterrogge met tarwe en even later komen ze bij zomertarwe. En tegen het begin van de oogst voltooien de gegeten parasieten hun voeding en gaan ze de grond in.
Volwassen tarwetrips beschadigen vooral jonge aartjes en bladeren, waaruit ze in vrij korte tijd al het sap eruit zuigen. Als gevolg hiervan zijn er kleine verkleurde vlekken te zien in de buurt van de basis van de bladeren. Aartjes die worden aangevallen door vraatzuchtige parasieten zijn vaak vervormd en hun toppen worden slordig en los. Ook kun je vaak hun gedeeltelijke onvruchtbaarheid of withoofdigheid waarnemen.
De ernstigste schade wordt veroorzaakt door schadelijke larven die zich voeden met talrijke caryopsis. Op de plaatsen waar tarwetrips worden geprikt, ontstaan kleine vlekjes geelbruine tinten op de korrels, terwijl de korrels vaak vervormen of nietig worden. De bakkwaliteit van beschadigde granen neemt in de regel niet af, maar hun zaadkwaliteit verslechtert aanzienlijk.
Hoe te vechten?
De belangrijkste preventieve maatregel bij de bestrijding van tarwetrips is het cultiveren van stoppels en het omploegen van de grond direct na de oogst. Bij het zaaien van granen is het noodzakelijk om de vruchtwisseling in acht te nemen en het verdient de voorkeur om lentegewassen zo vroeg mogelijk te zaaien. Ook het regelmatig doden van vrijwilligers en het toedienen van fosfaatmeststoffen zal goed werk doen.
Als er voor elk aartje meer dan een dozijn schadelijke larven zijn, worden de gewassen behandeld met insecticiden "Engio", "Rogor" of "Zepellin". Je kunt ook de medicijnen "Borey", "Aliot" en "Sirocco" gebruiken. Middelen als "Shar Pei" en "Break" zullen net zo goed helpen.
Aanbevolen:
Kwaadaardige Bukarka
Bukarka is een plaag die letterlijk overal te vinden is. Meestal valt het peren met appelbomen aan, en iets minder vaak kan het doornen, kersenbomen, kweepeer, maar ook vogelkers, lijsterbes en meidoorn beschadigen. Zowel kevers als keverlarven zijn schadelijk. Van de nieren die door hen zijn beschadigd, worden nogal lelijke bladeren gevormd. Als een knop een voorwerp van voedsel is geworden voor meerdere insecten tegelijk, wordt deze snel bruin en droogt hij op. En in de knoppen knagen vraatzuchtige insecten steeltjes en meeldraden uit met stampers. Betreft
Kwaadaardige Zwarte Notenkraker
De zwarte notenkraker, ook wel de ritnaald genoemd, komt bijna overal voor en bereikt het westelijke deel van de steppezone van Rusland langs rivierdalen. Zijn allesetende larven, hoewel ze de voorkeur geven aan predatie, brengen regelmatig schade toe aan verschillende landbouwgewassen, en groenten in het bijzonder. Meestal lijden aardappelen aan de destructieve activiteit van zwarte clickers. De ondergrondse delen van de vegetatie die door deze plagen worden opgegeten, veroorzaken een significante afname van het volume van het gewas
Kwaadaardige Gevlekte Erwtenmot
Naast erwten is de bonte erwtenmot niet vies van smullen van rank en wikke. Deze vraatzuchtige parasieten knagen aan talrijke holten in de zaden en verminderen merkbaar hun zaadkwaliteit. Tegelijkertijd worden ook de opbrengst en marktwaarde van erwten aanzienlijk verminderd. Trouwens, in de niet-chernozem-gordel worden erwten in veel grotere mate beschadigd door gevlekte erwtenmotten, daarom moet in deze gebieden vooral veel aandacht worden besteed aan de bestrijding van deze parasieten
Kwaadaardige Lentekoolvlieg
Voorjaarskoolvlieg is een groot liefhebber van koolgewassen zoals raap, radijs met radijs, kool, enz. Je kunt hem overal tegenkomen waar deze gewassen worden verbouwd. Schadelijke koolraap, radijs met radijs en andere wortelgewassen, vraatzuchtige larven dringen erin door en maken talloze bewegingen. Het schadelijkst is de eerste generatie van de lentekoolvlieg, aangezien de larven van deze generatie zaailingen en jonge vegetatie beschadigen. De groei van beschadigde gewassen wordt vervangen
