Hoe Moerbeiziektes Herkennen?

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Mulberry is niet zo vaak op onze sites te vinden. En het is jammer - deze bessen hebben veel voordelen voor het menselijk lichaam. Degenen die moerbeien in hun tuinen kweken, komen echter regelmatig verschillende aandoeningen tegen die dit waardevolle gewas aantasten. Zodat deze of gene ziekte geen onaangename verrassing wordt, kan het geen kwaad om een idee te hebben van hoe hun belangrijkste manifestaties eruitzien op moerbeiboom

Grijze bladvlek

Het oppervlak van heldere moerbeibladeren begint bedekt te raken met afgeronde donkergrijze stippen, omlijst door vrij brede randen van kastanjebruine tinten. En na een tijdje begint de vorming van destructieve pycnidia aan de bovenzijden van de stippen.

Grijze vlek komt vrij vaak voor op moerbeien, veroorzaakt behoorlijk ernstige schade en tast de voedingswaarde van dit gewas aanzienlijk aan.

echte meeldauw

Moerbeibladeren, aangevallen door deze plaag, worden geleidelijk bedekt met een witachtige poederachtige bloei, die na enige tijd van de onderkant van de bladbladen verdwijnt. Voor een groot deel wordt de ontwikkeling van de noodlottige aandoening bevorderd door onvoldoende vocht en verdikking van de aanplant.

Witrot van takken

Een witachtige laag paddenstoelenmycelium begint net onder de bast van geïnfecteerde moerbeitakjes te verschijnen. Even later begint de schors van jonge scheuten merkbaar te zwellen, donker te worden en uit te drogen. Ook barst de schors vrij vaak, en bijna altijd pelt hij zonder veel moeite af. Geleidelijk beginnen de geïnfecteerde gebieden bedekt te raken met zwarte sclerotia met een onregelmatige vorm, waarvan de grootte kan variëren van 0,5 tot 3 cm. Witrot veroorzaakt de snelle dood van jonge twijgen, wat op zijn beurt de productie van bladmassa voor zijderupsen negatief beïnvloedt ter plaatse gekweekt.

Wit gemengd stengelrot

In de regel worden bomen met deze ziekte besmet via sporen via dode takken. Schimmelmycelium begint langzaam door te dringen in gezonde delen van bomen, wat leidt tot hun snelle verval, dat zich voornamelijk in de kern van de stammen ontwikkelt. Opgemerkt moet worden dat het proces van verval wanneer het door deze ziekte wordt aangetast, zeer actief is. In de laatste ontwikkelingsfase van witgemengd rot wordt geïnfecteerd hout in witachtige tinten geverfd en tussen de jaarlijkse lagen zijn talrijke clusters van mycelium, geschilderd in lichtbruine tinten, te zien. Het is mogelijk om beschadigde bomen te herkennen aan de vruchtlichamen die aan het midden of aan de onderste delen van de stammen zijn bevestigd.

Bruine vlek

Op de bladeren van een moerbeiboom zie je talloze roodachtige en paarse vlekken. Soms verschijnen er karakteristieke gaten in de laesies en beginnen de bladeren zelf snel geel te worden.

Witte perifere wortelrot

In het hout van bomen die worden aangevallen door een schadelijke schimmel, wordt spinthoutwitrot gevormd, dat wordt afgebakend van de dieper gelegen lagen en geen tijd had om besmet te raken met goed zichtbare zwarte lijnen. Vruchtlichamen beginnen te verschijnen in de buurt van de basis van de stammen van drogende bomen, en onder de schors kun je bij nader onderzoek rhizomorfen zien die eruitzien als zwarte of witte snaren.

Bacteriose

Deze infectie valt zowel scheuten als moerbeibladeren aan. Op de bladeren van de plant beginnen waterige bleke stippen te verschijnen, die verschillen in een onregelmatige vorm. En na verloop van tijd worden deze vlekken bruin of zwartbruin. Geïnfecteerde bladeren krullen snel op en vallen eraf.

Wat betreft de moerbeiboomscheuten, de laesies erop zien eruit als donkere langwerpige stippen die karakteristieke wonden aan de bomen vormen, het hout tot in de kern doordringen en strakker worden met een onaangename gomachtige massa van zwarte kleur. Scheuten die worden aangevallen door een kwaadaardige plaag worden gebogen en drogen geleidelijk uit.