Ziekten Van Bieten

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Ziekten van bieten - soms is het vrij moeilijk om de aanwezigheid van verschillende ziekten in een plant te bepalen, omdat veel ziekten geen duidelijke uiterlijke onderscheidende kenmerken hebben. Vaak wordt pas tijdens bewaring duidelijk dat een plant vatbaar is voor ziektes

Daarom is het zo belangrijk om ziektes te bestrijden, het zijn preventieve maatregelen die kunnen helpen om in de toekomst onaangename verrassingen te voorkomen. Een goede verzorging van planten moet worden nageleefd. Allereerst moeten alleen die soorten bieten worden geplant die resistent zijn tegen het optreden van verschillende ziekten. Het wordt ook aanbevolen om de bieten regelmatig te voeren met een verscheidenheid aan zowel minerale als organische meststoffen. Het oogsten moet op tijd en met de juiste frequentie gebeuren. Wortelgewassen moeten vóór opslag zorgvuldig worden geselecteerd.

Een ziekte zoals fusariumrot valt planten meestal aan het begin van de zomer aan. Een van de belangrijkste redenen voor het optreden van een dergelijke ziekte, is eigenlijk dat schade aan het fruit moet worden benadrukt, zelfs tijdens het losmaken van de bedden en een onvoldoende vochtgehalte. Wat betreft vocht, het kan droogte zijn of gebrek aan goed en regelmatig water geven.

Tekenen van deze ziekte zullen zijn dat de onderste bladeren van de biet beginnen te vervagen en dat de bladstelen helemaal aan de basis zwart worden. Daarnaast bevinden zich zijwortels op de hoofdwortel van deze plant. Er verschijnen scheuren in het wortelgewas, de ruimte waartussen wordt gevuld met witte bloei.

Wat betreft bruinrot, het treft bieten dichter bij het midden van de zomer. Het staartgedeelte geeft aan dat de bieten vatbaar zijn voor infectie met deze ziekte. Als u niet tijdig tegen de ziekte begint, zal de bruine bloei zich verspreiden naar de bladstelen van de plant en zich na verloop van tijd verspreiden over het hele oppervlak van de bedden. De oorzaak van een dergelijke ziekte kan zowel wateroverlast van de bodem zelf als een overmatig gehalte aan stikstofverbindingen in de bodem zijn.

Om te beschermen tegen dergelijke manifestaties van rotziektes, moeten bieten worden bemest met zowel organische als minerale meststoffen. Deze meststoffen bevatten ook een vrij hoog boorgehalte. Als uw site zure grond heeft, is bekalking vereist. Bovendien wordt het ook aanbevolen om de rijafstanden diep los te maken op die bodems die bijzonder sterk drassig zijn. Je moet ook gewassen in je bedden roteren.

Een worteleter is geen plaag, het is een nogal gevaarlijke bietenziekte, waarvoor al zijn variëteiten vatbaar zijn. Deze ziekte is vooral gevaarlijk voor jonge zaailingen. Het belangrijkste teken van het verschijnen van een dergelijke ziekte is het zwart worden van de bietenstengels, wat zal leiden tot hun dunner worden, en uiteindelijk zal de plant volledig afsterven. In het geval dat een dergelijke ziekte zelfs vóór het verschijnen van zaadspruiten verschijnt, zullen ze in dit geval het grondniveau niet bereiken, dan kunnen de bedden kaal blijven.

Een dergelijke ziekte manifesteert zich door onvoldoende beluchting van de grond en het vroegtijdig losraken van de korst aan het oppervlak van de grond kan ook de oorzaak zijn. Daarnaast kan ook de verhoogde zuurgraad van de bodem in uw omgeving de oorzaak zijn. De belangrijkste verspreidingsplaatsen zijn laagland en plantages op vrij zware gronden. Wat betreft preventieve maatregelen, zou het bekalken van de grond in de herfstperiode de optimale oplossing moeten zijn. In het voorjaar moeten boraxoplossingen in de grond worden gebracht, evenals regelmatig mulchen van de aanplant zelf en het losmaken van de rijafstanden.

Valse meeldauw staat bekend als valse meeldauw. Deze ziekte treft bieten als het weer erg vochtig en niet heet is. Een grijs-paarse bloei verschijnt op de achterkant van de bietenbladeren, wat een bewijs is van het begin van deze ziekte. Na verloop van tijd zullen dergelijke bladmessen snel beginnen te krullen, vervagen en afbrokkelen. Uiteindelijk zullen de planten afsterven: bij vochtig weer rotten ze en bij extreem hoge temperaturen drogen ze uit. Om het optreden van een dergelijke ziekte te voorkomen, moet een goede vruchtwisseling worden gevolgd en moeten plantenresten op tijd worden vernietigd.