Handige Wintermot

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

De wintermot broedt massaal in de bos-steppe en bossen. Het tast letterlijk alle fruitgewassen aan, evenals wilg, Noorse esdoorn en es. Bovendien valt deze plaag soms iepen, berken, eik, haagbeuk en gewone vogelkers aan. Rupsen van wintermotten knagen genadeloos aan bloemen en eierstokken met knoppen en verslinden de bladeren, ze vlechten met spinnenwebben. Als je het gevecht met deze handige schurken niet op tijd begint, zal de oogst van fruitbomen waarschijnlijk niet bevallen

Maak kennis met de plaag

De wintermot is een nogal grappige vlinder, gekenmerkt door uitgesproken seksueel dimorfisme. De spanwijdte van mannetjes bereikt 20 - 25 mm. Hun voorvleugels zijn bruingrijs met dwarse golvende donkere lijnen. En de achtervleugels van mannetjes zijn monochroom en lichter.

Vrouwtjes worden gekenmerkt door een bruin-grijsachtige kleur en zijn begiftigd met lange antennes en poten. De lengte van hun lichaam is ongeveer 8-10 mm. Bovendien hebben alle vrouwtjes korte uitgroeisels (elk 2-3 mm) die de eerste segmenten van de buik bereiken. En de licht opgeblazen buik van het ongedierte is bezaaid met kleine zwarte stippen.

De ovale eieren van wintermotten worden ongeveer 0,8 mm groot en hun kleur kan geelachtig groenachtig of geelachtig oranje of gewoon oranje zijn.

Geelgroene rupsen groeien in lengte van 25 tot 28 mm. Langs hun rug lopen bruinachtige strepen in de lengterichting en aan de zijkanten van de rupslichamen zijn drie witte strepen te zien. Elk individu is begiftigd met een lichtbruine kop, evenals twee paar buik- en drie paar borstpoten. De grootte van de lichtbruine poppen is 12-13 mm en aan de uiteinden van hun buik zijn kleine gevorkte stekels te zien.

De eieren van wintermotten overwinteren aan de basis van de knoppen op de scheuten. De ontwikkeling van schadelijke embryo's die in de herfst begon, gaat door tot in de lente. Het is opmerkelijk dat die embryo's die niet zijn blootgesteld aan temperaturen onder nul graden hun ontwikkeling niet kunnen voltooien.

De heropleving van rupsen begint ongeveer tien tot twaalf dagen voordat de appelbomen beginnen te bloeien, en dan van tweeëntwintig tot achtentwintig dagen voeden ze zich met voortplantingsorganen en bladeren. Individuen die klaar zijn met eten, gaan op dunne spinnenwebben naar de grond, waarna ze vijf tot tien centimeter dieper de grond in gaan, waar ze zich later verpoppen in kleine aarden wiegjes. Tot de herfst bevinden de poppen zich in een staat van diapauze en met het begin van september-oktober beginnen vlinders te verschijnen. De gunstigste temperatuur voor hun leven wordt geacht in het bereik van vijf tot elf graden te liggen. In principe zijn ze vrij goed bestand tegen een tijdelijke temperatuurdaling tot min vijftien graden.

Bevruchte vrouwtjes gaan naar bomen en leggen eieren op jonge scheuten (een voor een of in kleine groepen). De totale vruchtbaarheid van wintermotten varieert van tweehonderdvijftig tot driehonderd eieren. Eenjarige generatie is kenmerkend voor deze plagen.

Hoe te vechten?

Voordat de vlinders beginnen te verschijnen, wordt aanbevolen om in de herfst diep te ploegen. Na voltooiing van de ontwikkeling van rupsen, wordt het aanbevolen om in de gangpaden te cultiveren en om de grond in de cirkels in de buurt van de stam los te maken.

Als er in het vroege voorjaar, voordat het ontluiken begint, meer dan twee tot vijf eieren van wintermotten op elke vierkante meter boomtakken beginnen te vallen, worden ze besproeid met pesticiden. Het is belangrijk dat de luchttemperatuur niet onder de vier graden komt. En als tijdens de periode van massale heropleving van rupsen hun dichtheid vier tot negen personen per vierkante meter takken zal zijn, wordt het aanbevolen om bomen te behandelen met biologische producten of insecticiden.

Het aantal wintermotten helpt ook om het temperatuurmaximum te beperken. Het is opmerkelijk dat de optimale temperatuur voor poppen in het bereik van maximaal achttien graden ligt, en voor rupsen - in het bereik van veertien tot achttien graden. Als de temperatuur deze waarden overschrijdt, begint de massale dood van vraatzuchtige parasieten. En eieren vergaan in de winter als de temperatuur daalt tot min vijfendertig of min veertig graden.