2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De luzernebladkever is bijna alomtegenwoordig en beschadigt zowel wilde als gecultiveerde luzerne. De beestjes knagen met eetlust gaten in de sappige stengels en eten alfalfabladeren van de randen. Zodra de vorming van zijtakken op alfalfa begint, beginnen ze zich te voeden met hun toppen en eten ze talloze gaten in de steunblaadjes. Over het algemeen is de schade door insecten zeer onbeduidend - de belangrijkste schade aan alfalfa wordt veroorzaakt door wrede larven, die zich aanvankelijk voeden met kleine jonge knoppen. Na enige tijd beginnen ze de toppen van de stengels, knoppen en jonge rudimentaire bladeren te vernietigen, en knagen ze langwerpige gaten in de bladeren uit. En de oudere larven knagen met bloeiwijzen door de stengels. De eierstokken van planten die zijn aangevallen door alfalfabladkevers drogen op en de planten zelf zijn geverfd in grijze tinten
Maak kennis met de plaag
De luzernebladkever is een kever waarvan het lichaam 4 - 5 mm lang wordt. Het pronotum van deze parasieten is iets smaller dan hun dekschilden en hun zijkanten steken merkbaar uit. De dekschilden van schadelijke parasieten zijn dorsaal verdikt en begiftigd met bijna evenwijdige humerusknobbeltjes, en de zwarte scutellum-vlekken zijn vrij duidelijk uitgedrukt. De middelste delen van de zesde ruimtes van de dekschilden zijn iets donkerder en de haren die ze bedekken zijn ongeveer 2 - 2, 5 keer langer dan de schubben.
De groene pootloze larven worden tot 10 - 12 mm lang en lijken op rupsen. Ze bewegen met behulp van bizarre wasachtige uitgroeisels. Het hele lichaam van de larven is bedekt met lichte haren en donkere wratten, en langs hun rug lopen smalle geelachtig witte strepen.
Kevers overwinteren meestal op de velden waar luzerne wordt gezaaid. Ze minachten ook geen gebieden met wilde variëteiten van deze cultuur. Vooral gele luzerne is aantrekkelijk voor hen. En de beestjes liggen voor de winter onder de overblijfselen van planten of in de bovenste bodemlaag. Zodra de luchttemperatuur boven de twaalf graden komt, beginnen ze activiteit te vertonen. In de regel verschijnen insecten massaal in de velden met het begin van het groeiseizoen van luzerne. Schadelijke parasieten knagen aan gaten en groeven in planten. Zodra de hoogte van de groeiende gewassen vijf centimeter bereikt (in de bossteppe gebeurt dit meestal dichter bij begin mei), beginnen de vrouwtjes eieren te leggen. Meestal plaatsen ze ze in het midden van de hoofdstelen of zijtakken. In de meeste gevallen bevat één ovipositie tussen de twee en dertig eieren. En de totale vruchtbaarheid van vrouwtjes is ongelooflijk hoog en bereikt twee en een half duizend eieren.
Het legproces duurt meestal meer dan een maand. Dit is de reden voor het verschijnen van larven van ongelijke leeftijd op de vegetatie. En de ontwikkeling van eieren duurt gemiddeld tien tot vijftien dagen. De larven die eruit komen, voeden zich zestien tot tweeëntwintig dagen. Na deze tijd verpoppen ze zich in transparante cocons te midden van bloemen met bladeren en concentreren ze zich daarbij vooral op de toppen van planten. Het popstadium duurt zeven tot twaalf dagen, waarna de beestjes die uit de poppen komen twee of drie dagen in cocons blijven - totdat hun huid hard wordt.
Nieuwe generatie kevers proberen meestal in het midden van alfalfastelen te blijven, in de buurt van de wortelhalzen. Dit is echter niet de enige plaats van hun ontwrichting - u kunt schadelijke insecten opmerken onder de overblijfselen van planten. En vanaf september beginnen ze langzaam naar overwinteringsplaatsen te gaan. Over het algemeen duurt de ontwikkeling van kwaadaardige snuitkevers negenentwintig tot achtenveertig dagen. Slechts één generatie van deze parasieten heeft de tijd om zich per jaar te ontwikkelen.
Hoe te vechten?
De belangrijkste beschermingsmaatregelen tegen luzernebladkevers zijn het schijven van te dikke luzernegewassen, evenals hun eggen totdat ze in twee rijen groeien.
In het geval van massale verschijning van vraatzuchtige larven in het groeistadium van stengels, moet luzerne worden gemaaid. En als er voor elke honderd slagen van het net twintig tot dertig larven of vijf tot acht insecten zijn, gaan ze over op insecticidebehandelingen.
Aanbevolen:
Halve Maan Alfalfa
halve maan alfalfa is een van de planten van een familie die peulvruchten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Medicago falcata L. Wat betreft de naam van de familie van halvemaanvormige alfalfa zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Hop-achtige Alfalfa
Hop-achtige alfalfa is een van de planten van een familie die peulvruchten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Medicago lupulina L. Wat betreft de naam van de hop-alfalfafamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Vicious Bes Niermijt
De aalbessenmijt ontwikkelt zich uitsluitend in de bessenknoppen (voornamelijk zwarte, rode en witte aalbessen worden veel minder vaak door deze plaag beschadigd), wat hun snelle groei en daaropvolgende vervorming veroorzaakt. Vaak hopen zich in één door hen aangevallen nier drie tot achtduizend volwassen plagen op, evenals hun larven. Misvormde toppen bloeien bijna nooit en drogen vrij snel uit, wat weer bijdraagt aan een scherpe daling van de opbrengst
Vicious Roodvleugelige Meidoorn Tubewer
De roodvleugelige meidoornpijpworm vormt niet alleen een gevaar voor meidoorns - ze smullen vaak van peren met appelbomen en zoete kersen met kersen. En iets minder vaak kan het pruimen, lijsterbes en sleedoorn beschadigen. Deze kwaadaardige plagen zijn gevaarlijk omdat ze tijdens hun voedingsperiode sporen van pathogenen van destructieve vruchtrot in de vruchtweefsels introduceren. Volwassenen zijn vooral schadelijk, dus het is uiterst belangrijk om ze op tijd kwijt te raken
Vicious Blackspot-bladwesp Van Aardbei
De zwartgevlekte aardbeibladwesp komt in alle streken van ons land voor en beschadigt niet alleen aardbeien, maar ook roos met rozenbottels, aardbeien en iets minder vaak frambozen. De larven van deze parasieten worden als bijzonder schadelijk beschouwd: jonge larven skeletten actief sappige bladeren vanaf de onderkant, individuen van middelbare leeftijd knagen aan talrijke gaten in de bladeren, en de larven van de laatste leeftijd knagen, naast alles, aardbeienbladeren langs de randen. Jong
