2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Arctous (lat. Arctous) - een geslacht van halfheesters of heesters van de familie Heather. Soms worden arctoïden geclassificeerd als behorend tot het geslacht Toloknyanka. Natuurgebied - het Europese deel van Rusland, West-Siberië, het Verre Oosten, Oekraïne, Centraal-Azië, Scandinavië, Noord-Amerika, Groenland en de Middellandse Zee. Typische habitats zijn struik-korstmos toendra, sparren- en dennenbossen, bossen, steenachtige en droge zandhellingen, rotsen, veenmoerassen.
Kenmerken van cultuur
Arctous is een bladverliezende kruipende dwergstruik of ondermaatse struik. De bladeren zijn fijn getand, afwisselend, omgekeerd eirond en elliptisch, versmald naar de bladsteel. Er zijn weinig bloemen, verzameld in korte, cyste-achtige bloeiwijzen. De kelk heeft vijf bloembladen en blijft achter. De rand is kruikvormig, taps toelopend naar boven, eindigend met naar buiten gebogen bladen. De vrucht is een besvormige steenvrucht, bevat 4-5 zaden. Volgens sommige kenmerken is arctous vergelijkbaar met rode bosbes.
De meest voorkomende vertegenwoordiger van het geslacht is de alpine arctous (lat. Arctous alpina). Het wordt gepresenteerd in de vorm van een kleine bladverliezende kruipende struik met ovale bladeren, gekarteld langs de rand. De bloemen zijn wit, verzameld in hangende trosvormige bloeiwijzen, die zich ontwikkelen op de scheuten van het afgelopen jaar. Onrijpe bessen zijn rood, melig, later krijgen ze een zwart-paarse kleur. Alpine arctous bloeit eind juni - begin juli, soms eerder. De vruchten rijpen in augustus - september.
Arctous is vooral in de herfst erg decoratief. Eind september krijgen de bladeren van de plant een heldere paarsrode kleur en zwarte glanzende bessen zien er behoorlijk aantrekkelijk uit tegen deze achtergrond. Arctous past perfect in rotstuinen en rotstuinen, maar ook in heidetuinen, die tegenwoordig zo populair zijn.
De subtiliteiten van groeien
Arctous is een lichtminnende en grillige struik. Heeft hoogwaardige drainage nodig in de vorm van fijn granietgrind of gebroken baksteen. Hellende taluds bestaande uit fijn grind, bladaarde en veen zijn ideaal voor gewassen.
Arctous wordt vermeerderd door zaad- en vegetatieve methoden. Zaden worden gezaaid in zaailingcontainers onder een filmdeksel of glas. De transplantatie van jonge planten die op deze manier zijn vermeerderd, wordt na een jaar uitgevoerd.
Planten worden in het vroege voorjaar gesneden. Voor het rooten worden stekken geplant in een substraat van zand en turf, in gelijke hoeveelheden genomen. Een kas voor stekken is de beste optie. Planten worden volgend voorjaar in de volle grond getransplanteerd.
De afstand tussen de planten moet ongeveer 25-30 cm zijn. Voor het planten worden turf, humus en minerale meststoffen in de grond gebracht, in combinatie zullen deze stoffen bijdragen aan de versnelling van overleving en verdere groei.
De verzorging van Arctotis is helemaal niet moeilijk. Meststoffen worden eens in de 2-3 jaar aangebracht. Water geven is zeldzaam, alleen tijdens een lange afwezigheid van regen. De grond in de nabije stamzone wordt gemulleerd met zand, grind, naalden of geplette schors. Onkruid wieden en losmaken is vereist.
Sollicitatie
Arctous heeft een brede toepassing gekregen, niet alleen in tuinontwerp, maar ook in de volksgeneeskunde. De bladeren van de cultuur worden beschouwd als een surrogaat voor de bekende berendruif. Bladinfusies worden gebruikt bij de behandeling van cystitis, nefritis, urethritis, gastro-enterocolitis, diarree.
