Berberisfamilie

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Berberisfamilie (lat. Berberis) - een sierheester van de berberisfamilie.

Kenmerken van cultuur

Berberisfamilie is een bladverliezende, groenblijvende of half wintergroene struik, minder vaak een boom, met rechtopstaande, dunne, geribbelde scheuten die onder een scherpe hoek vertakken. De schors is bruingrijs of bruin. De bladeren zijn eenvoudig, ovaal, elliptisch of omgekeerd eivormig, gearticuleerd met een korte bladsteel, verzameld in trossen van 2-7 stuks, afwisselend gerangschikt, afhankelijk van de variëteit, groen, paars, geel of bont. De stekels zijn eenvoudig, drievoudig, minder vaak vijfvoudig, gelegen aan de basis van de knoppen of verkorte scheuten.

De bloemen zijn klein, goudgeel van kleur en hebben een aangenaam aroma. De bloemkroon bestaat uit zes bloembladen met nectariën. Bloei vindt plaats in het tweede decennium van mei, soms eerder. Berberisvruchten zijn langwerpig, elliptisch, bolvormig of eivormig, rood, paars of zwart van kleur. De zaden zijn geribbeld, aan beide uiteinden taps toelopend, meestal bruin en glanzend.

Berberisfamilie is wijdverbreid in Oost-Siberië, de Krim, de Oeral, Kazachstan, Noord-Amerika en landen in Zuid- en Midden-Europa.

Keer bekeken

* Gemeenschappelijke berberis (lat. Berberis vulgaris) - de soort wordt vertegenwoordigd door een doornige struik tot een hoogte van 3 m. Aan het begin van de ontwikkeling is hij verticaal, later - hangend, snelgroeiend. De doornen zijn groen, in de herfst verkleuren ze naar rood of geeloranje. De bloemen zijn geel en hebben een sterk aroma. De gewone berberis bloeit half mei. Elliptische vruchten, donkerrode of oranjerode tinten, hebben een zoetzure smaak, rijpen in het tweede decennium van september. De soort is bestand tegen droogte en vorst, niet kieskeurig over de bodem. Geeft de voorkeur aan zonnige of halfschaduwrijke plaatsen; zware schaduw moet worden vermeden. Bodems zijn wenselijk alkalisch, in geen geval leem en zuur.

* Berberis Thunberg (lat. Berberis thunbergii) - de soort wordt vertegenwoordigd door een doornige struik tot 2 m hoog De doornen zijn dicht, lichtgroen van kleur, in de herfst zijn ze vurig oranje of scharlaken. De bloemen zijn talrijk, geel. vruchten zijn ovaal, lichtrood. De soort is winterhard, geeft de voorkeur aan zonnige of halfschaduwrijke plekken, met gedraineerde, neutrale of verzuurde bodems met een rijke minerale samenstelling.

* Ottawa-berberis (lat. Berberis ottawensis) - de soort wordt vertegenwoordigd door een hoge doornige struik, uiterlijk vergelijkbaar met de Thunberg-berberis. De doornen zijn groen, karmozijnrood in de herfst. De bloemen zijn geel, de vruchten zijn rood, langwerpig.

* Smalbladige berberis (lat. Berberis stenophylla) - de soort wordt vertegenwoordigd door een vrijgroeiende struik met gebogen hangende takken, tot 3 m hoog De bladeren zijn groenblijvend, blauwwit van onder, donkergroen van boven. De bloemen zijn klein, smalbladig, goudgeel, hebben een aangenaam aroma. Vruchten zijn langwerpig, blauwzwart. Smalbladige berberis geeft de voorkeur aan zonnige gebieden. De soort is thermofiel, heeft een negatieve houding ten opzichte van vorst.

* Amoer-berberis (lat. Berberis amurensis) - de soort wordt vertegenwoordigd door een struik met een spreidende kroon tot 3 m hoog. De bladeren zijn groot, eenvoudig, groen, met een glans, in de herfst - goud of rood. De bloemen zijn lichtgeel, talrijk. Bloei duurt 15-20 dagen. Vruchten zijn rood, eetbaar, blijven lang aan de takken hangen. De soort is bestand tegen droogte en wordt zelden blootgesteld aan ziekten en plagen.

Voortplanting en planten

De struik wordt vermeerderd door deling, stekken, worteluitlopers en zaden. Zaaien met zaden wordt in de herfst uitgevoerd. Snijd cultuur in juni.

Berberisfamilie wordt in de herfst geplant, meestal eind september. Zure gronden worden gekalkt, waarna ze beginnen met het voorbereiden van de plantkuil. De grootte van de put moet 40 * 40 cm zijn. De grond die uit de put wordt gehaald, wordt gemengd met turf, humus en houtas. Een deel van het bodemsubstraat wordt naar de bodem van de put neergelaten, waarna de zaailing onder een lichte helling wordt geplaatst, met de resterende grond wordt aangedrukt, overvloedig wordt bewaterd en wordt gemulleerd. Bij enkele aanplant moet de afstand tussen de struiken ongeveer 1,5-2 meter zijn, bij het maken van een haag - met een snelheid van twee struiken per strekkende meter.

Zorg

Berberisfamilies moeten om de drie tot vier jaar worden bemest met minerale meststoffen (vooral stikstofmeststoffen), regelmatig losmaken en wieden. Watergift wordt eenmaal per week uitgevoerd, tijdens een droogte wordt het aantal gietbeurten verhoogd. Sanitair snoeien van struiken en dunner wordende takken wordt jaarlijks uitgevoerd. Berberisfamilie heeft geen vorm nodig, maar accepteert een knipbeurt en neemt verschillende vormen aan.

Sollicitatie

Berberisfamilie onderscheidt zich door zijn verhoogde decoratieve eigenschappen, daarom wordt het veel gebruikt in siertuinieren. De struik is ideaal voor het maken van lintwormen, groepsbeplanting, hagen en stoepranden. Naast decoratieve eigenschappen, kan het planten van berberis het zomerhuisje / tuingebied beschermen tegen harde wind en het binnendringen van knaagdieren. Laagblijvende variëteiten en soorten worden gebruikt om rotstuinen en andere soorten rotstuinen te creëren. De vruchten van struiken zijn eetbaar, ze worden vaak gebruikt bij het koken.