2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Bessenbloemgalmug bewoont bijna het hele grondgebied van Rusland. En het schaadt de aanplant van zwarte bessen. Door ongedierte aangetaste knoppen groeien onnatuurlijk, worden oranje-zwart en sterven vrij snel af. Soms kunnen ze worden geverfd in een lichtgele kleur met een lichte lila tint. Slechts één generatie aalbessengalmuggen weet zich per jaar te ontwikkelen, maar dit is meer dan genoeg om een aanzienlijk deel van de bessenoogst te verliezen
Maak kennis met de plaag
Bessenbloem galmug is een kleine plaag: de grootte van zijn imago is slechts 1,6 - 1,7 mm. De buiken van de vraatzuchtige parasieten zijn gekleurd in geeloranje tinten en op hun uiteinden kan men een spitse en vrij lange legboor zien. Hun poten en antennes zijn ook lang, en de glazige vleugels van aalbessengalmuggen zijn bedekt met veel dunne haren.
De grootte van de eieren van schadelijke parasieten bereikt 0,2-0,3 mm. Ze worden allemaal gekenmerkt door een spoelvormige langwerpige vorm. En de oranje-zwarte larven groeien in lengte tot 2 - 3 mm. Aanvankelijk zijn ze glazig, en naarmate ze groeien, worden de larven in witachtige tinten geverfd en krijgen volwassenen al heldere en rijke tinten. De lengte van de witte dichte cocons die de larven vormen, is ongeveer 2 mm.
Schadelijke larven overwinteren in de grond in vrij dichte cocons. Meestal bevinden dergelijke cocons zich in de buurt van bessenstruiken. Verpopping van larven vindt plaats in het stadium van de bloei van bessenknoppen, en helemaal aan het begin van het ontluiken verschijnen imago van ongedierte - kleine en nogal actieve vliegen. Eieren worden door vrouwtjes in knoppen van zwarte bessen gelegd. Na drie of vier dagen begint de opkomst van vraatzuchtige larven, die zich voeden met de inhoud van zachte knoppen. In één knop zijn vaak wel zesentwintig larven te vinden. Hun maaltijden duren twee tot drie weken. Door aalbessenbloemgalmuggen aangetaste knoppen beginnen in de regel massaal af te vallen zodra de schadelijke larven ouder worden.
De uitgevreten larven komen samen met de vallende knoppen op de grond terecht, waarna ze de grond in gaan en talloze cocons vormen, waarin ze tot het volgende voorjaar blijven. In sommige gevallen kunnen sommige larven de knoppen verlaten nog voordat ze beginnen af te vallen. En sommige individuen worden aangevuld in reeds gevallen knoppen.
Hoe te vechten?
In het vroege voorjaar en met het begin van de late herfst moet de grond onder de bessenstruiken voorzichtig worden opgegraven. Delen van aalbesstruiken die zwaar zijn beschadigd door ongedierte, moeten systematisch worden uitgesneden en onmiddellijk worden verbrand. Het is raadzaam om in de periode van juni tot september speciale aandacht te besteden aan dit evenement.
Als de aalbesstruiken voldoende sterke schade hebben opgelopen, wanneer de knoppen beginnen te zwellen, mag het met insecticiden worden besproeid. Ze worden meestal niet alleen op bessenstruiken gespoten, maar ook op de grond rond de struiken. Goede helpers in de strijd tegen aalbessenbloemgalmuggen zijn "Tsvetofos" of "Karbofos" (30%).
Om te voorkomen dat volwassenen in het vroege voorjaar of in de herfst uit de grond komen, worden stukjes teerpapier onder bessenstruiken gelegd (perkament of film is ook heel geschikt) en bestrooid met aarde of gemulleerd met een humuslaag of veenkruimel. In dit geval moet de dikte van de mulchlaag gelijk zijn aan tien centimeter.
En om de reeds vrijgekomen aalbessenbloemgalmuggen af te schrikken is het aan te raden de grond onder de bessenstruiken te behandelen met tabaksstof in combinatie met houtas of met pluiskalk in een verhouding van 1:1. Een mengsel van zand met naftaleen helpt ook om een goed effect te bereiken - één deel naftaleen wordt ingenomen voor tien delen zand. In de regel wordt ongeveer een glas van een dergelijk mengsel per struik geconsumeerd.
Aanbevolen:
Witte Bloem
Witte bloem (lat.Leucojum) - een klein geslacht van bolgewassen met een kort groeiseizoen en melkwitte sierlijke klokvormige bloemen. Het korte groeiseizoen wordt gecompenseerd door soorten die in verschillende seizoenen van het jaar bloeien, waardoor hun aanwezigheid op aarde wordt verlengd.
Veld Scheve Bloem
Veld scheve bloem is een van de planten van de familie die bernagie wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Lycopsis arvensis L. Wat betreft de naam van de familie van de veldkromming zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn:
Kelk Bloem
Kelkbloem (lat.Calycanthus) Is een lichtminnende houtachtige plant die behoort tot de familie Calicante. Beschrijving Cupflower is een middelgrote bladverliezende struik (gemiddeld varieert de hoogte van één tot drie meter) met een redelijk stabiel en aangenaam aroma van bladeren en scheuten.
Sleedoorn: Grote Kracht Van Een Kleine Bes
Sleedoorn is pretentieloos voor groeiomstandigheden en is in de natuur bijna overal te vinden - van warme zuidelijke tot koude noordelijke regio's. Maar in de moestuin is dit niet zo'n veel voorkomende cultuur. Misschien komt dit door het feit dat rauw fruit een te zure en zure smaak heeft en dat de boom zelf van bescheiden omvang is. Maar er gaat niets boven het genot van hete thee met doornjam, wanneer buiten het raam sneeuw en rijp is
Gevaarlijke Frambozenscheut Galmug
Frambozenspruitgalmug houdt niet alleen van frambozen, maar is ook vaak te vinden op aardbeien met bramen. En ze woont in bijna alle regio's waar deze sappige geurige bessen worden gekweekt. De larven zijn vooral schadelijk voor de scheuten - op de plaatsen waar ze zich voeden, begint de vorming van bruinachtige stippen, die vervolgens zwart worden en groeien, waarbij ze vrij indrukwekkende delen van de scheuten bedekken. De beschadigde gebieden worden geleidelijk gekoloniseerd door saprofytische schimmels en de scheutschors begint af te schudden
