2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Canna is een vaste plant, die bovendien met recht een van de meest populaire decoratieve hoge planten mag worden genoemd. De plant wordt gewaardeerd om zijn overvloedige en lange bloei, ongebruikelijke bladkleur en zeer grote felgekleurde bloemen. In dit geslacht zijn er ongeveer vijftig verschillende variëteiten van deze plant.
Wat betreft de meest voorkomende soorten van deze plant, deze moeten het volgende bevatten: hangende canna, Indiase canna, lage canna, hybride canna en cochenille canna.
Verzorging en teelt van conserven
Het is vermeldenswaard dat de canna zijn verbazingwekkende schoonheid biedt, en in ruil daarvoor heeft deze plant speciale zorg van tuinders nodig. Niettemin, met dit alles, kan de cannu nauwelijks een nogal grillige en wispelturige plant worden genoemd. Bij voorkeur staat deze plant op zonnige plaatsen die goed beschermd zijn tegen eventuele windstoten. Wat betreft de keuze van de grond, de canna zal gedijen op vruchtbare en losse grond. Het is vermeldenswaard dat de plant overvloedig water nodig heeft. In de herfstperiode moet dergelijke watergift zeer aanzienlijk worden verminderd. Ook het tijdig wieden en losmaken van de plant speelt een belangrijke rol. Dergelijke procedures worden aanbevolen om onmiddellijk uit te voeren nadat de plant is bewaterd. Gedurende het groeiseizoen zal het ongeveer drie keer nodig zijn om verbanden aan te brengen: zowel minerale als organische meststoffen kunnen als dergelijke verbanden werken. Om ervoor te zorgen dat de plant er altijd buitengewoon aantrekkelijk uitziet, moet u regelmatig de verwijdering van zowel vergeelde blikken als vervaagde bloeiwijzen controleren. Dichter bij de herfst moeten planten ineengedoken worden: deze methode is een redelijk effectieve bescherming van de plant tegen mogelijke vorst.
Je zult ook de wortelstokken voor de winter moeten uitgraven: deze procedure wordt meestal uitgevoerd in de maand oktober. Het is erg belangrijk om de wortelstokken uiterst zorgvuldig en zorgvuldig uit te graven, zonder de vernietiging van het aardse coma toe te staan. Nadat een dergelijke opgraving is uitgevoerd, moet het grondgedeelte van de canna worden afgesneden, waarbij ongeveer twintig centimeter van de hele basis van de plant overblijft. Vervolgens worden de canna-wortelstokken in bepaalde containers geplaatst waarin ze ongeveer één tot twee weken moeten worden bewaard. Dit wordt gedaan zodat de wortelstokken en de stengels van de plant kunnen uitdrogen. Daarna worden de wortelstokken van de plant, licht gepeld van de grond, in dozen gevouwen, die aan de zijkanten voorzien zijn van gaten. De dozen moeten ook worden gevuld met zand of zaagsel. Dergelijke dozen moeten tot de lente in een koele en droge ruimte worden bewaard, waar het temperatuurregime acht tot tien graden zal zijn. Meestal bevinden dozen met planten zich in kelders. Sommige deskundigen raden echter aan om canna-wortelstokken in potten te planten en de plant tot de lente als kamergewas te behandelen.
Reproductie van cannes
Cannes kan zowel door het delen van wortelstokken als door middel van zaden worden vermeerderd. Het is vermeldenswaard dat blikken zelden worden vermeerderd door zaden, omdat dit proces niet alleen erg arbeidsintensief is, maar soms verliezen blikken ook de onderscheidende kenmerken van hun variëteit.
Wat betreft de verdeling van wortelstokken, dit moet in april of in maart worden gedaan. Elk deel van de plant moet ongeveer een of twee knoppen hebben. Het wordt aanbevolen om de snede te snijden met een vrij zwakke oplossing van kaliumpermanganaat, of het is heel acceptabel om de sneden met houtas te strooien. Dergelijke stekken moeten worden bewaterd en ontkiemd bij een temperatuur van ongeveer twintig tot vierentwintig graden. Na het verschijnen van de eerste bladeren, moet het temperatuurregime worden verlaagd. Rond mei kunnen nieuwe planten al in de volle grond geplant worden.
