2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Leia (Lat. Layia) - zeer decoratieve bloemencultuur; een vertegenwoordiger van de Astrov-familie (of Compositae). Het geslacht dankt zijn naam aan de beroemde botanicus en natuuronderzoeker G. Leia. Het geslacht is relatief klein en omvat ongeveer 15 soorten, waarvan de meeste worden aangetroffen in hun natuurlijke omgeving in Noord-Amerika, om preciezer te zijn in de zuidoostelijke regio's.
Kenmerken van cultuur
Leia wordt vertegenwoordigd door lage, sterk vertakte planten, die tijdens de groei een bolvorm krijgen. De hoogte van de planten is meestal niet meer dan een halve meter en de "ballen" zelf hebben een diameter van niet meer dan 30 cm. Het gebladerte van de vertegenwoordigers van het geslacht is gemiddeld, langwerpig, vaak behaard over het hele oppervlak met kleine en zachte haren. De kleur is groen, licht of donker, afhankelijk van de soort en variëteit, kan een grijsachtige of blauwachtige bloei hebben.
De bloemen zijn goudgeel of randgeel, met een witte rand. Buisvormige bloemen zijn altijd geel, klein. De diameter van de manden bereikt 4-5 cm. Bloei in een gunstig klimaat en goede verzorging is overvloedig, langdurig. Sommige manden worden onmiddellijk vervangen door andere. De bladeren van de schede zijn langwerpig. Vruchten in de vorm van smalle wigvormige achenes van zwarte kleur, waarvan het oppervlak in grote aantallen bedekt is met witte borstelharen. De zaden zijn klein, levensvatbaar voor maximaal 4 jaar.
Gewone types
Onder de meest voorkomende en vooral aantrekkelijke soorten, noteren tuinders en bloemisten de sierlijke Leia (lat. Layia elegans). Experts noemen Californië zijn thuisland. Dit is een eenjarige plant met open scheuten bedekt met vast, gekarteld langs de rand, gebladerte bedekt met zachte haren met een blauwachtige bloei. De manden zijn op hun beurt uitgerust met lange steeltjes. Ze dragen gouden marginale en gele buisvormige bloemen. Marginale bloemen zijn meestal niet meer dan 12 stuks. Overvloedige bloei, meestal van het eerste of tweede decennium van juni tot het begin van de vorst.
Groeiende functies
Leia is geen grillige plant, maar om zijn overvloedige en langdurige bloei te bereiken, is het belangrijk om een aantal eenvoudige regels te volgen. De eerste is verlichting. Het is noodzakelijk om de cultuur alleen op zonnige locaties te planten, een dikke schaduw zal de plant vernietigen, deze zal achterblijven in groei, slecht bloeien of helemaal niet bloeien en veel pijn doen. De tweede is de bodem. Het is raadzaam om leia te planten op gedraineerde, lichte, zandige leem- of leemgronden met een neutrale pH-reactie.
Het wordt niet aanbevolen om vertegenwoordigers van het geslacht te planten in laaglanden met stilstaande koude lucht en ophoping van water, evenals in gebieden waar noordelijke winden razen. Ze breken de fragiele stelen van de leia. Het wordt ook niet aanbevolen om gewassen te verbouwen in gebieden met zoute, drassige, zeer zure, zware klei en slecht doorlatende grond. Het zal de ley vernietigen en het nabije voorkomen van grondwater.
