Istod Anatolisch

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Istod Anatolisch is een van de planten van de familie genaamd Istodovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Polygala anatolica Boiss. en Heldr. Wat betreft de naam van de Anatolische bronfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn: Polygalaceae R. Br.

Beschrijving van de Anatolische isstod

Istod Anatolisch is een overblijvend kruid waarvan de hoogte schommelt tussen de tien en vijftig centimeter. De wortel van deze plant is dik en houtachtig, de stengels van de Anatolische bron zijn vrij talrijk en oplopend. Deze stengels zijn stevig, dicht bebladerd en dun behaard. De onderste bladeren van deze plant zijn stomp en langwerpig, terwijl de bovenste bladeren veel langer zullen zijn, ze zijn lineair-lancetvormig van vorm, puntig en hun lengte bereikt vijf centimeter. De bloemen van de Anatolische istode zijn gekleurd in lichtpaarse, witachtige, blauwe of roze tinten, dergelijke bloemen zullen in de terminale lange borstels zitten. In dit geval zal de rand van de Anatolische bron merkbaar langer zijn dan de vleugels.

De bloei van de Anatolische bron valt in de periode van mei tot juli. Onder natuurlijke omstandigheden wordt de plant gevonden op het grondgebied van de Krim en in de hele Kaukasus. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan weiden, bosranden, met gras begroeide hellingen tot aan de bovenste berggordel.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de Anatolische istode

De Anatolische Istod is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om de bladeren en wortels van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan alakaloïden, vette olie, tannines, saponine sepegin, glucose, organische zuren en hun volgende derivaten in de plantensamenstelling: methylsalicylaat en methylvaleraat. Het kruid van Anatolische istode bevat saponinen, terwijl de bladeren flavonoïden, vitamine C en saponinen bevatten.

Een afkooksel bereid op basis van Anatolische istode wordt aanbevolen voor gebruik als slijmoplossend middel voor chronische en acute bronchitis, faryngitis, laryngitis, longabcessen, bronchiale astma en bronchopneumonie.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, is een afkooksel van de wortels van deze plant hier vrij wijdverbreid. Zo'n waardevol geneesmiddel wordt aanbevolen voor ascites, blaasontsteking, ziekten van het maagdarmkanaal, anorexia, reuma, diarree, nierziekte en metrorragie. Uitwendig gebruik van deze bouillon wordt aanbevolen voor kneuzingen, tumoren, abcessen en furunculose als wondgenezingsmiddel. Een afkooksel bereid op basis van de bladeren van de Anatolische istode moet worden gebruikt voor impotentie, geheugenverlies, emissies als zowel een koortswerend als een tonicum.

Bij geheugenverlies is het aan te raden om de volgende remedie te gebruiken op basis van de Anatolische bron: voor de bereiding van een dergelijke remedie wordt aanbevolen om een eetlepel geplette wortels in een glas water te nemen. Het resulterende mengsel moet gedurende tien minuten op een vrij laag vuur worden gekookt, en dan wordt dit mengsel zeer zorgvuldig gefilterd en wordt gekookt water toegevoegd tot het oorspronkelijke volume. Om zo'n remedie op basis van de Anatolische istode te nemen, moet drie tot vier keer per dag een of twee eetlepels voor het begin van een maaltijd worden ingenomen.

Voor reuma is het aanbevolen om het volgende middel te gebruiken: om zo'n middel te bereiden, neem een eetlepel van de bladeren van deze plant in een glas water. Het resulterende mengsel moet drie tot vier minuten worden gekookt en vervolgens twee uur worden toegediend en grondig worden gefilterd. Neem zo'n middel drie tot vier keer per dag een derde van een glas voor het begin van een maaltijd.