2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Vingerhoedskruid grootbloemig behoort tot de familie genaamd norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Digitalis grandiflora Mill. (D. ambiqua Murr.). Wat betreft de grootbloemige vingerhoedskruidfamilie zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn: Scrophulariaceae Juss.
Beschrijving grootbloemige vingerhoedskruid
Het grootbloemige vingerhoedskruid is ook bekend onder de volgende populaire namen: vingerhoedskruid, dzvonchik, flagach, sbanochki, kruipende bloem en wijnglas. Grootbloemig vingerhoedskruid is een overblijvend kruid, waarvan de hoogte honderdtwintig centimeter kan bereiken. Zo'n plant krijgt een vezelig wortelstelsel, dat in het eerste jaar een rozet vormt, bestaande uit grote basale bladeren. Na een tijdje zal er een stengel verschijnen met op de top een borstel van vrij mooie, grote, onregelmatig gevormde bloemen, geschilderd in gele tinten. De bladeren, kelk, bovenste deel van de stengel, steeltjes en bloemkroon van deze plant zullen bedekt zijn met klierharen. De bladeren van het grootbloemige vingerhoedskruid zijn langwerpig-lancetvormig en puntig, ze zijn begiftigd met korte brede bladstelen. De bloemen van deze plant hangen in een klein dun penseeltje. De lengte van de grootbloemige vingerhoedskruidkelk zal ongeveer vier tot zeven millimeter zijn, ze zullen zijn begiftigd met scherpe en lancetvormige lobben. De bloemkroon van deze plant zal buisvormig en groot zijn, de lengte zal ongeveer drie tot vier centimeter zijn, hij is geverfd in gelige tinten en is van binnenuit begiftigd met bruinachtige aderen. De vrucht van het grootbloemige vingerhoedskruid is een tweecellig eivormig kapsel, waarvan de lengte ongeveer acht tot veertien millimeter zal zijn. De zaden van deze plant zijn tetraëdrisch en prismatisch, en hun lengte zal ongeveer één millimeter zijn.
Het grootbloemige vingerhoedskruid bloeit in de maand juli, terwijl de zaden in augustus rijpen. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van West-Siberië, het Europese deel van Rusland, evenals de noordelijke en westelijke uitlopers van Altai. Het is opmerkelijk dat deze hele plant giftig zal zijn.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van vingerhoedskruid grootbloemig
Grootbloemige digitalis is begiftigd met zeer helende eigenschappen, terwijl de bladeren van deze plant voor medicinale doeleinden worden gebruikt.
De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen moet worden verklaard door de inhoud in de bladeren van deze plant van flavonoïden, antrachinonen, minerale zouten, iridoïden, sporen van alkaloïden, tannines en de volgende hartglycosiden: hypoxine, hypotensie van digitoxine en purpureoglycosiden A, B, C.
De preparaten die zijn gemaakt op basis van grootbloemige digitalis, zullen helpen bij het normaliseren van biochemische processen en het verbeteren van de functies van het neuromusculaire apparaat van het hart. Als gevolg hiervan zal er een toename zijn van het bloedvolume, dat over een bepaalde tijdsperiode van het veneuze systeem naar het arteriële systeem zal stromen. Eigenlijk zullen op deze manier voorwaarden ontstaan voor de rest van de hartspier.
Preparaten op basis van deze plant zijn geïndiceerd voor gebruik bij acuut en chronisch hartfalen, terwijl ze het lichaam het meest gunstig zullen beïnvloeden in strijd met het ritme van hartcontracties.
Niettemin moet men niet vergeten dat grootbloemig vingerhoedskruid een giftige plant is, daarom kan langdurig gebruik van dergelijke medicijnen tot vergiftiging leiden: het wordt aanbevolen om bijzonder voorzichtig te zijn bij het hanteren van deze plant.
Aanbevolen:
Vingerhoedskruid Roestig
Vingerhoedskruid roestig is een van de planten van de familie norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Digitalis ferruginea L. Wat betreft de naam van de vingerhoedskruidfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Vingerhoedskruid Paars
Vingerhoedskruid paars is een van de planten van de familie genaamd norichnikovye, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Digitalis purpurea L. Wat betreft de naam van de familie van vingerhoedskruid paars zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Vingerhoedskruid Wollig
Vingerhoedskruid wollig is een van de planten van de familie genaamd norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Digitalis lanata Ehrh. Wat betreft de naam van de wollige vingerhoedskruidfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Vingerhoedskruid (Digitalis)
Digitalis (de tweede naam is Digitalis) is een plant die een vertegenwoordiger is van de Weegbree-familie. Volgens zijn vitale activiteit is de cultuur verdeeld in eenjarige, tweejarige en meerjarige soorten. De stengels van de plant hebben een geel licht, rechtopstaande vorm en hoogte tot anderhalve meter. Daarop zijn bloeiwijzen in de vorm van buisvormige bellen in de vorm van vingerhoedjes. Vandaar de naam van de plant
Veelkleurig Vingerhoedskruid
Vingerhoedskruid is een van de treffende voorbeelden van hoe schoonheid en gif naast elkaar bestaan in één goddelijke schepping. Een koudebestendige plant die in schaduw en halfschaduw groeit en beschutting geeft aan elfjes en echte insecten. De bladeren van de plant zijn een bron voor de vervaardiging van hartmedicijnen
